Jaria Santillan POVIsang gabi, habang nakahiga ako sa aking kama, narinig ko si EJ sa may tapat ng aking pintuan. Gusto raw niya akong makausap.‘’Jaria, please can we talk?’’, pakiusap niya ng ilang ulit.Dahil sa inis ko sa kanya ay pinagbuksan ko ito. ‘’What do you need? Can you just please stop? Ayaw ko ng kausap at ayaw kitang makita!’’, pagalit na bulyaw sa kanya kasabay ng pagsara ko sa aking pinto pero napigilan niya ako.‘’We need to talk!’’, mariing sabi niya sa akin at pumasok ito sa kuwarto ko. Hinila niya ako at nilock ang pinto ko. ‘’What is your plan now?’’, seryusong tanong niya sa’kin.‘’I don’t know!’’ inis na bulyaw ko sa kanya. ‘’Can you please stop acting na parang may concern ka?’’ garalgal na boses ko.Hinawakan niya ang dalawang kamay ko. ‘’Im doing this because I care,’’ sagot niya. ‘’Im doing this because I love you’’, dagdag niya. Napalunok ako bigla sa sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya.‘’Yes! I still love you, Jaria,’’ pag-uul