บททั้งหมดของ My Husband is a Brutal Killer (Season 1) The Revenge: บทที่ 21 - บทที่ 30

CLAVER'S POVDINAMPOT KO ANG TWO burgers nang akmang kukunin 'yon ng isang bata. Inirapan ko siya, gutom ako tapos aagawan pa ako? Magdusa siya do'n."Wah! Mommy! Kinuha niya lahat ng burgers. I want that too!" sumbong niya sa mama niya. Binelatan ko lang siya, actually nahirapan talaga akong kumain ng sandamakmak na marshmallow dahil sa maskara ko. Bilin ni kuya, hindi ko tatanggalin 'to. Baka kasi magtransform siya into hulk at paliparin niya ako. Iba pa namang magalit 'yon."Ouch!" Napatingin ako sa likuran ko. Literal na napanganga ako.Ang ganda! Sino kaya 'to?! Parehas pa kami ng kulay na buhok. Hala, ito na ba 'yung itinadhana sa akin? Isasabay niya ba talaga sa party ni kuya? Aba ayus 'to ah."Sorry, hindi kita nakita." Hindi naman siya sumagot at inirapan lang ako. Ang sungit niya! Parang siya si Lili, hayaan na nga, kung itinadhana talaga siya sa akin. Makikita ko rin siya ulit. "Anong name mo?""Trix."LEEXIYA'S POVAkmang laplapitan ko si Clave nang may makita akong kausap

"WHAT THE FUCK ARE YOU DOING?!" Ivo suddenly yelled. I saw Delfin's son pressing Leexiya's breasts. I started to feel burning inside, and my fury increased. Then, all of a sudden, I realized how I could save Leexiya. I lowered my rifle gradually. I flung it in their direction."Bossing! Hindi ka puwedeng sumuko!""Tatlo na lang sila!"They should be quiet, I made a gesture. I threw every weapon I had at Delfin and Sandoval. Nobody moved. "I want you to get all of my weapons. Let go of Philip." The three of them exchanged glances before laughing.Philip responded gently, "I-I'm alright, save Leexiya," but I could tell he was worried. You will be happy with what I will do, buddy, so don't worry. I carefully seized the last of my weapon. Someone who is struck by it will undoubtedly die right away.Hiro Delfin, I'll kill you first. Goodbye. I want to see Delfin suffer pain in pain for witnessing his son's demise. The needle gun was pressed against the side of my jeans. They ceased to l

"MAKINIG KA NANG MABUTI. Ito pa ha, buti na lang at tinulungan nina tita Jenny na nanay ni kuya Ivo si kuya Clever. Dinala si Claver sa Australia, doon siya tumira ng 7 years. Kasama kami ni kuya Clever, puro kami training noon hanggang sa lumakas siya. Nakakapagtaka nga eh, napakadiskarte niya. Biruin mo nakuha niyang i-ahon yung kumpanya ng daddy niya at hindi pa namin alam na nakabuo pa siya ng mga tauhan sa loob ng 7 years kaya pakarami namin. Doon palang namin nalaman noong engagement party. Nagulat nga kami ro'n, eh. Kaya swerte natin kasi nabuhay tayo, dahil na rin sa kaniya, kahit ikaw nailigtas kaniya sa kamay ni Sandoval." Kahit hindi ko naiintindihan ang mga sinabi niya, isa pa rin ang pumasok sa isip ko. Nagpalakas si killer ng 7 years para saan? Para ba maghiganti siya? Kaya ba siya nananakit ngayon?Tapos nailigtas niya pa ako, parang ang swerte ko nga sa lagay na 'yon, kung hindi siguro dahil sa kaniya, patay na ako."Please, Leexiya, 'wag mo sanang sabihin kay Kuya Cl

I SMIRKED AND LOOKED at his eyes, "Why don't you enter on her room and ask her 'what did you do two'?""Clever-----ANONG GINAGAWA MO RITO?!" Sabay kaming napalingon sa kanya, she's holding the doorknob, she's glaring at this stupid guy."Hey, what happened---"She slapped him that makes him stopped. I sighed heavily, madadamay pa ako sa awayan nila. Bigla naman siyang kumapit sa braso ko, "He's the one who gives abortifacient, he's monster!""H-Huh? What are you talking about? Bakit naman kita bibigyan n'on?" "Liar! Inamin mo na nga sa akin ang totoo! Hindi mo tanggap na nabuntis ako! You're rapist and at the same time liar!""I didn't rape you! Ginusto mo rin naman 'yon!" To end this, I rushed up to him and gave him a hard punch; he slammed towards the wall and bumped into it. He had bloody mouth and nose."Oh, my God!"I turned to face Danica, who was now visibly shocked and covering her mouth.She was trembling and I could see the fear on her face. "Do you want me to kill that b

NIYAKAP KO ANG LIBRO ng mahigpit, ilang segundo wala akong nakuhang sagot kay kuya kaya tiningnan ko siya. Nakatingin lang siya sa akin na parang naaawa at nakanguso siya. Mukhang malungkot din ang mga mata niya. Napakunot ang noo ko."Luh? Napaano ka?? May nang-away ba sa 'yo??" Parang may nanggulat sa kaniya at bigla siyang napatalon ng bahagya. Umiling siya sa akin at nag-iwas ng tingin. Niliitin ko siya ng mata. "You're spacing out ano??""Hmm, yeah, by the way, are you hungry?" Yown! Sa wakas kakain na rin kami!"Oo naman! Tinatanong pa ba 'yan? Tara na!" Binitawan ko ang libro at hinatak siya. Abot sa tainga ang ngiti ko habang patalon-talong hila-hila si kuya. May mga nadaanan naman kaming nag-gagandahang dilag na todo ngiti rin sa amin at todo bow."Naku! 'Wag na kayo yumuko, kami lang 'to! Ang guwapo sa mundo!" hHumagikgik naman ang iba, ang iba naman ay namumula. Aba dapat lang! Sino ba namang hindi kikiligin sa mukhang 'to?"OMG! totoo nga pala talagang may kakambal si s