Time is like a speeding bike that just zooms by. My little one is now in preschool and all I do is shuttle him back and forth, which I find delightful. I can’t help but remember his first word. His initial utterance was “Love” when he was 1 year and 2 months old. I’m certain there’s a video of that moment.Hindi ako makapaniwala na nakaya kong buhayin siya without a husband by my side. Akala ko madali lang ang mag-alaga but sabi nga ng matatanda kapag lalaki ay malikot. Triple ang likot ng anak ko, jusko! Kung hindi ko lang siya love for sure napapalo ko siya.I endured this for years. Pregnancy and raising a child were not easy. This might be the most challenging thing I’ve faced, like running on a crumbling road where you need to run fast and stay strong before you perish.Thank goodness Harvick and Daddy were there to take care of me. Even though they were busy with work, there was not a day they didn’t check on me and look after me. Lavender, on the other hand, always visited me w

“Buhay ka?” kinagat ko ang labi ko at hinagod ang pisngi ko gamit ng braso ko. Honey? Tinawag niya ng honey si Jervis?All these years na hinihintay ko siya, mayroon na pala siyang nahanap na iba? Buhay pala siya pero pinalabas nila na patay na siya! “R-Rose, let me—ROSALIE!” Hindi ko pinakinggan ang sigaw niya at mabilis na tumakbo papasok ng kotse ko at pinaandar iyon paalis sa school. Walang takot akong nagmaneho kahit na sobrang labo na ng dinaraanan ko basta’t malayo lang ako sa lugar na ‘yon.Your son?! Tinatawag mo na anak si Kyro habang may kasama kang iba?! How dare you! HOW DARE YOU!“Hinintay kita! Pinagluksaan kita! I kept you in my heart and memories! Ikaw lang ang minahal ko ng ilang taong nawala ka! Naging loyal ako sa ‘yo at pinagmamalaki ko na tatay ka ni Kyro tapos mayroon ka na palang asawa?! You are so unfair!”I can’t believe this! Nakuha niyang nagsinungaling sa akin knowing na buntis ako? Na nag-i-struggle ako sa pagbubuntis ko? Na hirap na hirap akong magpal

Parang gusto ko na lang biglang sumakay ulit sa kotse ko at umuwi nang makita kong nasa waiting area si Jervis.“Rose, wait,” pigil niya nang tumalikod ako. “Don’t turn away.”“Mamaya pa naman ang labasan nina Kyro kaya mamaya na lang ako rito,” sagot ko nang hindi siya binabalingan.“Rosalie, can we talk?” “No.” Kinuha ko ang kamay ko mula sa kanya at nilisan ang waiting area. Hindi na ako magtataka kung bakit nakasunod siya ngayon sa akin. “Aso ka ba? Huwag mo nga akong sundan!” iritable kong pahayag.“We will talk, Rose.” Napasinghap ako nang bigla niya akong hilain papuntang parking lot. Inaagaw ko ang kamay ko mula sa kanya pero mas hinihigpitan niya ang pagkapit niya.“Jervis!” Hinampas ko ang kanyang braso pero hindi man lang natinag.“Behave or else I will kiss you,” banta niya at binuksan ang pinto ng passenger seat. “Hop in, sweetheart.”I remained still while glaring at him. “Tantanan mo ako, Jerv.”I turned my back away from him but stopped when he talked. “Let’s talk. I

We spend our time sleeping. Maghapon ay nandito siya sa bahay para pakisamahan kami. Nakayakap si Jervis sa akin habang si Kyro ay nakatalikod. Ako pa lang ang nagigising. Hinahaplos ko ang mukha niya at ang ulo niya. Para siyang isang bata na payapang natutulog sa dibdib ng isang nanay.Bumaling ako sa side table nang tumunog ang phone ni Jervis. Kumunot ang noo ko at inabot ang po phone niya ng may pag-iingat para hindi siya magising. Nanlumo ang mga mata ko at halos ihagis ko na itong mamahaling phone niya nang makita ko ang “Wifey” na nakasulat sa screen. Namatay bigla ang tawag at nakasunod ang message niya.Wifey:—I need you here. Come home now. I’ll be waiting for you, honey.Pabagsak kong binitawan ang phone ni Jervis at tinanggal ang kamay niyang nakakapit. Susuntukin ko na sana siya pero naisip ko ay huwag na lang. Padabog akong lumabas sa kwarto ko para makapag-prepare ng miryenda.Honey? Ang laswa. Mga pangit!Nang gumabi na, nagsuot na kami ng terno ni Kyro. Nasa kusina

Naalimpungatan ako dahil sa sinag ng araw. I stretched my hands at inabot ang gilid ko para haplusin. Napatigil ako at nagmulat kaagad nang mapagtanto kong wala na pala akong katabi. Malinis ang kama.Kaagad akong bumangon at inayos ang sarili ko dahil halatang nagpakain talaga ako ng leon dahil sa kapangitan ko ngayong umaga. Usually inistorbo na ako ni Kyro kapag nauna siyang nagigising. Bakit ngayon hindi niya ako ginising?Nadatnan ko si Ate sa kusina. “Nasaan sila?”“Ma’am, umalis na po si Sir Gab, tapos ‘yung kapatid mo umalis na rin kasama si Sir Harvick tapos nag-aral si Kyro kasama ‘yung daddy niya,” nakangiting paliwanag niya. I just nodded softly. Iniwan na pala ako ng lahat. Binalak ko munang pumasyal sa karenderya ko. As usual umaga pa lang ay dumog na ang coffee shop ko. Gwapo ba naman ang nagtitinda eh. Sinadya ko talaga ito dahil isa na ‘to sa mga strategy. Good thing maganda at masarap ang timpla niya.“Hi,” bati niya sa akin nang mapansin niya ako. Kaedaran ko lang