"Aza." nakaupo kaming dalawa ni Eros sa damo habang tahimik na nakatingala sa langit. Ang ganda talaga ng bituin, hindi nakakasawang pagmasdan. I used to look at the star with the moon beside it whenever I am feeling sad and lonely. Lalo na kapag pini-pressure ako nila mommy. Feeling ko kasi, ang mga bitiuin sa langit ang nariyan para damayan ako, kasama ang buwan. They are my comfort zone. Parang sila lang ang nakakaintindi sa 'kin, sa mga hinanakit ko sa mga magulang ko. "Hmm?" I didn't look at him because I was busy eyeing my favorite group of stars, constellation to be exact. Para itong smiley face. Dalawang bituin sa ibabaw na nagsisilbing mata, at naka-kurbang limang bituin sa ibaba na nagsisilbing isang ngiti. Para nitong sinasabi na. "just look at us if you're feeling sad, because we can make you smile just by shining at night. we're always here for you, 'kay?""Merry Christmas." ang mga mata kong abala sa kakatingin sa bituin ay nabaling sa kaniya. Nakita kong nakatingin di

Napakurap-kurap ako habang nakatingin sa mukha niyang seryoso lang. He confess to me under the moon and stars, to my favorite constellation. Pero hindi ko alam kung totoo ba 'tong mga sinasabi niya. While he was saying those words that made my heart beat faster kasi, he's serious and sincere at the same time. Pero kasi, baka pinagtitripan niya lang ako. I don't know what to say, it seems like my brain got blank of what I just heard from him. Sa gulat at halong pagkataranta ay kumaripas ako ng takbo papasok ng bahay. I leaned against the door of my room as I got inside. I put my right hand in my chest to feel my heart beat. Ang lakas ng kabog nito na para bang may mga kabayong nagkakarera. I felt something on my stomach too when I remembered Eros' confession. What is this? Is this what Vera called "butterflies in the stomach?"Sabi niya naramdaman niya raw 'to no'ng malamang gusto rin pala siya ng lalaking gusto niya. I don't care about that 'thing' though but right now, I don't kn

"How did you know that I'm doubting myself? I don't remember telling you about that naman ah?" nagtatakang tanong ko kay Eros nang papalabas na kami sa Mikugi Garden. "It's obvious." kumunot ang noo ko at akma na sanang magtatanong pero natigil nang pitikin niya ang noo ko. "Stop overthinking, it's not good."Hinihimas ang noo akong umangkas sa bisikleta at ngumuso. "I'm not overthinking.""Whatever." hinawakan niya ang kamay ko at siya na mismo ang nag-pulupot no'n sa bewang niya. "You might fall.." I heard him smirk. ".. for me."Mahina kong kinurot ang tiyan niya nang tumawa siya. Napadaing ito pero hindi tumigil sa pagtawa. "How can you be so sure that I might fall?""Instinct." napairap ako bago higpitan ang pagkapit sa kaniya dahil nagsimula na siyang mag-pedal. Isinandal ko rin ang pisngi sa likuran niya at ipinikit ang mata. "Are you sleepy? Don't sleep, Aza, baka mahulog ka ng tuluyan.""Saluhin mo na lang ako." wala sa sariling sagot ko. He stiffed. "Ba't parang may mala

"Are you really fine?" Napairap ako sa tanong niyang iyon. Paano, ika-sampo niya nang tanong 'yan. Psh! Pa-ulit-ulit sabing okay lang e! This guy.. "Oo nga. How many times do I have to tell you that I am fine. I really do so please, stop asking that question!" naiirita kong saad. "Okay?" patanong na saad nito kaya napakunot ang noo ko. Nagulo ko na lamang ang buhok at pumasok ng cr para maligo. Gusto kong maligo para naman kumalma 'tong ulo ko kay Eros. To be clear, I am not mad at him. I am just irritated because he was teasing me! Kung kailan nag-iisip ako sa mga mangyayari sa oras na makita ako ng mga magulang ko, nang-iinis naman siya! Pagkatapos kong maligo, wala na si Eros sa sala. Marahil ay nasa kwarto niya na para magtrabaho. What a workaholic person! Boring kasi mas prefer ko ang maging chef sa isang resto!Basta talaga kapag may pera na ako, magpapatayo ako ng restaurant rito sa Palawan. Mark my words! "Oh?" tanong ko kay Eros nang pumasok ito sa kwarto ko. Saktong

"Hey," Eros held my chin and made me look at him. "You good?"Hindi agad ako nakasagot dahil naalala ko na naman ang sinabi ni Brian. No! He can't get me! He can't force me! I will not come with him! Not now, not tomorrow, but never! Not now that I already found my comfort zone. I will never leave. I'll stick with Eros. He's my comfort, I can't just leave him like that! I still have a plan to say my 'yes' to him so that we'll be official... and I don't want Brian nor my family to ruined that.. not again. "Aza." I came back to my senses and blink my eyes many times. "H-Huh?" "Are you okay?" napatitig ako sa asul niyang mata bago napatango. "Y-Yeah, I'm okay." nagpilit ako ng ngiti para maniwala siya. Mukha namang naniwala siya dahil sa pagngiti niya sa akin. "Let's eat?" pinakita niya sa akin ang iba't ibang klase ng pagkain na binili niya habang nakangiti. Nang tumango ako ay walang pasabi niya akong hinila papunta roon sa isang bench sa ilalim ng puno. "Saan ka pala galing?""C