All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 851 - Chapter 860

“ถ้าปล่อยให้แกมีชีวิตรอดกลับไป แกก็คงจะไปบอกความลับให้ไอ้หนุ่มนั่นรู้ ใช่ไหม?”“มีแต่คนตายเท่านั้นที่เก็บความลับได้ ดังนั้นทั้งหมดนี้ล้วนเป็นแกที่หาเรื่องเอง!”ซูเทียนคั่วโมโหจนหัวเราะออกมา “เหตุผลของแกนี่มันทำให้คนเถียงไม่ออกจริงๆ!”“โทษความผิดให้คนอื่นทุกอย่าง ถ้าการทำแบบนี้จะทำให้แกสบายใจขึ้น ฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว!”“แต่แกอย่าลืมนะ ความลับไม่มีในโลก”“อยากให้ไม่มีใครรู้ นอกจากตัวเองจะไม่ทำ วันหนึ่งการกระทำอันไร้ยางอายของแกก็จะถูกเปิดเผยให้ทุกคนได้รู้!”ถังเทียนเหลียงหัวเราะเบาๆ ด้วยความดูถูก “แกคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแกคิดวางแผนจะทำอะไรอยู่?”“ก็แค่กำลังเดิมพันว่าเจียเจียจะสงสารตาที่รักเธอคนนี้บ้างไหมล่ะสิ?”ถังเทียนเหลียงจ้องไปที่ลูกสาวและพูดว่า “เจียเจีย ลูกยังจำได้ไหมว่าตั้งแต่เล็กพ่อสอนลูกว่าความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนที่สำคัญสุดคือเรื่องอะไร?”ครั้งนี้เป็นซูเทียนคั่วที่แสดงสีหน้าดูถูกบ้าง!จะเป็นอะไรได้?แน่นอนว่าต้องเป็นความซื่อสัตย์ไง!นี่คือมโนธรรมของการเกิดเป็นคน!หลักการในการดำรงชีวิต!คือการมีความยุติธรรมและศีลธรรมพื้นฐาน!แนวคิดเหล่านี้ซูเทียนคั่วเป็นคนสอ

“ไม่อย่างนั้น แกจะได้รู้จักกับคำว่า อยากมีชีวิตอยู่ก็ไม่ได้ อยากตายก็ไม่สมหวัง!”ถังเทียนเหลียงก็ร้องตะโกนขึ้นมาเช่นกันว่า “ไอ้หนุ่ม วันนี้แกต้องตายแน่!”ซูเทียนคั่วยังคงทำสีหน้าสบายๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดว่า “คุณลั่ว ขอโทษที่ทำให้คุณต้องมาเห็นเรื่องตลกแบบนี้!”“ไม่เป็นไรครับ บ้านไหนจะไม่มีคนไม่เอาไหนบ้าง เป็นเรื่องธรรมดามาก” ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างใจกว้างเดิมทีลั่วอู๋ฉางก็แค่หวังดีอยากปลอบใจเขาสักเล็กน้อย แต่ดูเหมือนซูเทียนคั่วจะยิ่งเจ็บปวดใจกว่าเดิม!เพราะคนไม่เอาไหนในครอบครัวของเขามันมีเยอะเกินไปลูกชายแท้ๆ โง่เขลาแถมยังเป็นคนอ่อนแอ ยอมอ่อนข้อให้กับคนมีอำนาจ ร่วมกันทำเรื่องชั่วจนถูกซูเทียนคั่วขับไล่ออกจากตระกูลลูกเขยแท้ๆ ก็ยังเป็นแบบนี้อีก ช่างไร้คุณธรรมเสียจริงๆซูเทียนคั่วไม่รู้ว่าในชาติก่อนเขาทำบาปอะไรไว้ ถึงถูกฟ้าดินลงโทษเช่นนี้“ไอ้หนุ่ม ฉันบอกให้แกคุกเข่ายอมแพ้โดยดี แกได้ยินไหม?” ถังเทียนซินตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราดลั่วอู๋ฉางยกมือขึ้นแล้วโยนของบางอย่างออกมา“ตึง!”มันคือเหรียญตราทองคำสี่ชิ้น ที่สลักลายเมฆมังกรอย่างงดงามตรงกลางมีอักษร “ถัง” แบบตัวอักษรโบ

ลั่วอู๋ฉางยกมือขึ้นโยนออกไป ซูเทียนคั่วจึงยื่นมือรับไว้โดยไม่รู้ตัวจากนั้นซูเทียนคั่วก็ตื่นเต้นดีใจ “ยาแก้บาดเจ็บ!”“ผู้อาวุโส รีบกินเถอะ แผลท่านค่อนข้างรุนแรงมาก”ลั่วอู๋ฉางพูด “ต้องโทษผมด้วยที่ไม่ได้เข้ามาขวางถังเทียนเหลียงทันเวลา”ซูเทียนคั่วรีบพูด “จะโทษคุณได้ยังไง?”“ถ้าผมไม่ถูกแทงครั้งนี้ ก็คงไม่รู้ว่า ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของถังเทียนเหลียง คนหน้าเนื้อใจเสือ”ก็จริง!ถ้าลั่วอู๋ฉางเข้าขวางถังเทียนเหลียงทันเวลา เขาคงหน้าด้านบอกว่าตัวเองมาช่วยคนแน่และซูเทียนคั่วก็มีโอกาสมากที่จะเชื่อเขาดังนั้น การถูกแทงครั้งนี้ก็นับว่าคุ้มค่า“แค่แผลเล็กน้อย ไม่ต้องใช้ยาดีขนาดนี้หรอก มันสิ้นเปลืองเกินไป”ซูเทียนคั่วก็เหมือนคนแก่คนอื่นๆ ประหยัดจนเคยชิน“ยาแก้บาดเจ็บนี้ก็คือของที่เราผลิตเอง ไม่ต้องห่วง รีบกินเถอะ ไม่งั้นเสียเลือดมากไปเฉี่ยนเฉี่ยนจะต้องเป็นห่วงแน่” ลั่วอู๋ฉาง พูดด้วยน้ำเสียงห่วงใยเมื่อได้ยินชื่อหลานสาว ซูเทียนคั่วก็เผยรอยยิ้มที่มีความสุขออกมาเขาถลึงตาใส่ถังเจียเจียด้วยความไม่พอใจ!ทั้งๆ ที่ตัวเองรักถังเจียเจียมากกว่าแท้ๆ แต่เธอล่ะ?เพื่อช่วยพ่อและลุงยึดสูตรยาเป็นของต

“คุณตา...ช่วยพูดอะไรให้หนูหน่อยสิ หนูรู้เรื่องนี้ทีหลังคุณตาอีกนะ!”“หนูเป็นผู้บริสุทธิ์นะ คุณตาไม่ควรให้เขาฆ่าหนู หนูเป็นหลานแท้ๆ ของคุณตานะ หนูยังเด็กอยู่...คุณตาจะยอมดูหนูตายลงต่อหน้าหรอ?”ซูเทียนคั่วถอนหายใจด้วยความจนใจ พูดกับลั่วอู๋ฉางว่า “คุณลั่ว แม้ว่าถังเจียเจียจะทำผิดแต่ก็ไม่ถึงขนาดต้องตาย”“คุณช่วยไว้ชีวิตเธอได้ไหมครับ?”ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วถามกลับว่า “เธออยากให้คุณตาย แล้วคุณจะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เหรอ?”ซูเทียนคั่วถอนหายใจอีกครั้ง “เฮ้อ ถังเจียเจียยังเด็ก ไม่รู้ความ”“ผมเองก็มีส่วนผิดที่สอนเธอมาไม่ดี ตอนนี้ถังเทียนเหลียงตายแล้ว ก็ไม่มีใครเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีอีก ผมรับรองว่าเธอจะกลับตัวกลับใจแน่นอนครับ”ถังเจียเจียรีบพูดว่า “ใช่ค่ะ ฉันสาบานว่าจะเป็นคนดี!”“ต่อไปฉันจะกตัญญูต่อคุณตา ดูแลแม่ แล้วก็...ฉันจะไม่กล้ารังแกซูเฉี่ยนเฉี่ยนอีกแล้ว ให้เธอรังแกฉันก็ได้!”แม้แต่ซูเทียนคั่วก็ยังไม่สนใจ ลั่วอู๋ฉางก็ย่อมไม่คิดจะพูดอะไรอีกลั่วอู๋ฉางพยักหน้าเล็กน้อยซูเทียนคั่วรีบกล่าวขอบคุณด้วยความสำนึกบุญคุณ “ขอบคุณคุณลั่วมากครับ!”แล้วชายชราเดินไปข้างหน้า ปลดเชือกให้ถังเจียเจี

พอถึงตอนเย็น แผลที่เพิ่งจะหายบวมอย่างยากลำบากปรากฏว่ากลับโดนพ่อแท้ๆ เย่เทียนอี้ตบหน้าอีกครั้ง และครั้งนี้ก็บาดเจ็บหนักยิ่งกว่าตอนเช้าอีกสาเหตุก็คือ นอกจากเรื่องที่ร้านร้อยสมุนไพรจะเสื่อมเสียชื่อเสียงแล้ว ยาแก้บาดเจ็บยังขายดีมากส่วนยาหุยชุนตันที่ตระกูลเย่ใช้เงินทุนมหาศาลในการพัฒนาก็กลายเป็นขยะ ไม่มีใครสนใจอีกต่อไป“นี่น่ะเหรอคือโครงการที่แกบอกว่าจะทำกำไรได้แน่นอน?”ดูเหมือนเย่เทียนอี้จะยังไม่หายโกรธ ทำท่าทางเหมือนอยากตบหน้าเขาอีกหลายครั้งเย่ชิงหยุน ตกใจจนทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ดูสภาพไม่ไร้เรื่องของแกสิ ฉัน เย่เทียนอี้ มีชื่อเสียงโด่งดังมาทั้งชีวิต ทำไมถึงมีลูกไม่ได้เรื่องแบบแกได้!”เย่เหวยซิน พูดอย่างเยาะเย้ย “แกมันไม่ได้เรื่องเกินไปแล้วจริงๆ ทำไมฉันถึงมีหลานแบบแก ช่างขายขี้หน้าคนในวงการจริงๆ!”เย่ชิงหยุน รู้สึกน้อยใจแทบแย่!“ตอนที่ตั้งโครงการนี้ขึ้นมา พวกพ่อไม่เห็นพูดแบบนี้เลย”ตอนนั้น ทั้งสองคนแทบจะยกยอ เย่ชิงหยุนให้สูงเทียมฟ้า!กลัวคนอื่นจะไม่รู้ว่าเย่ชิงหยุนเป็นหลานชายยอดอัจฉริยะของตระกูลเย่ตอนนี้พอมีปัญหาขึ้นมาก็กลับมาด่าว่าทันที“โครงก