All Chapters of The Tycoon's Twins: Chapter 181 - Chapter 190

“Woah,” sambit ni Aurora habang naglalakad sila papasok sa hotel suite na kanilang tutuluyan. “Les peintures sont si jolies! J'ai envie d'en peindre une aussi!” [translation: The paintings are so pretty! I want to paint one too!]Hindi niya maiwasang mapangiti. This is one of Aurora’s characteristics na alam niyang namana nito sa kanya. Oh how she wished to tell her daughter right now about the truth. Na siya ang ina nito. Na naalala niya na ang lahat.Tumingin siya sa anak niyang lalaki na ngayon ay kalmadong naglalakad sa tabi ni Rhett. Kanina pa itong hindi umiimik. Gusto niya sana itong tanungin ngunit ayaw niya namang magsungit na naman ito sa kanya. Ugali pa naman nitong umismid.Pagdating nila sa kanilang hotel suite ay agad silang pumasok. Hindi niya maiwasang magtaas ng kilay nang makitang dalawa ang kama na mayroon ang silid na ito. Mukhang magtatabi si Rhett at ang mga bata.“Woah,” muling sambit ng kanyang anak na babae. “Il y a deux lits! Je vais dormir à côté de toi?” bu

She was busy unpacking her things when suddenly, the door of her room opened. Nilingon niya ito at bumungad sa kanya ang kanyang anak na babae. May hilaw itong ngiti sa labi nang pumasok.“Can I come in?” mahinang tanong nito na para bang nahihiya.Walang pagdadalawang-isip na tumango si Alana at tinigil ang ginagawa. Pinanood niya itong maglakad palapit sa kanya. Ganoon na lang ang gulat na kanyang naramdaman nang bigla siya nitong niyakap nang mahigpit.“Qu'est-ce qui ne va pas?” she asked softly as she answered the little girl’s hug. [translation: What's wrong?]“Rien,” sagot nito. Ngunit agad itong kumalas sa yakapan nila at tumingin ito sa kanya. “Vous parlez aussi le français ?” Namilog ang mga mata nito. [translation: Nothing. You can speak French too?]Doon niya lamang napagtanto ang kanyang naging sagot sa anak. Wala sa sarili siyang napakurap-kurap at tumingin dito. “I… Uhm…”“Pourquoi ne nous dites-vous pas que vous comprenez le français ? Pouvez-vous vous souvenir de nous

She turned around once again in front of the mirror. Hindi niya mawari kung bakit pakiramdam niya ay may kulang. She’s wearing a floral dress na hanggang ankle ang haba. She’s really planning to wear this while taking a short walk along the seashore. Ewan niya ba. Parang magiging feel niya ang dagat kapag suot niya ay mahabang bestida. Medyo flowy rin ito ngunit mahapit sa kanyang katawan.Alana tilted her head. This is really not her style. She looked at the vanity dresser and saw her mini-makeup set. Agad siyang nagtungo roon at kinuha ang isang blush stick na bigay sa kanya ni Angel, pati na rin ang translucent powder. Well, actually, lahat ng ito ay galing kay Angel. Ito kasi ang supplier niya at naging tutor niya sa kung paano mag-ayos sa sarili.Bumaling siyang muli sa harap ng salamin at naglagay ng kaunting blush on sa kanyang pisngi. She also added some blush beside her eyelids. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at masusing tinignan ang sarili. Sunod niyang nilagyan ay a

Hindi na napansin ni Alana ang oras habang nandito siya sa dalampasigan at kalaro ang mga bata. Para bang wala siyang dinadalang problema. It was like the heaviness lifted off her shoulders as she laughed and played games with her twins.Unti-unti nang nagiging komportable si Ryo sa kanya. Alam niyang nalilito pa rin ang bata sa kung ano ang tunay nilang sitwasyon ngayon. But sooner or later, he’s going to help her kids understand everything. Kung paanong bigla siyang nabuhay matapos siyang umanong ilibing ng mga ito.“Regarde ce que j'ai trouvé, mama!” maligalig na sambit ni Aurora at pinakita sa kanya ang nakita nitong sea shells. [translation: Look what I found, mommy!]Alam niyang kailangan niyang pagsabihan ang bata na h’wag muna siyang tawaging mommy. But it’s calming her down. Parang mas lalong gumagaan ang kanyang pakiramdam. Mas nakakaramdam siya ng tuwa.“It’s pretty,” puna niya rito at ngumiti.Abala siya sa pagsusuri sa shell na bigay sa kanya ng kanyang anak na babae nang

“Gail…”“Stop,” she cut him off and forced a smile. Surprise was written all over his face the moment she replied coldly. “Yuen, you knew it wasn’t my name. Why do you keep calling me that?”“I––”Alana raised her hand, telling her to stop him from whatever she is going to say. Tipid niya itong nginitian at humugot ng malalim na hininga. “Anyway, I have to go. The kids are waiting for me.”Tinalikuran niya na ito at nakakaisang hakbang pa lamang siya nang magsalita itong muli. “You still can’t remember everything, can you?”She halted on her spot and bit her lower lip. Tumingala siya sa langit at mapait na napangiti. “I can recall things little by little. Like my name is not Gail. It’s Alana. And you fooled me.”Matapos niyang sabihin ‘yon ay muli na siyang nagpatuloy sa paglalakad at hindi na pinansin ang pagtawag nito sa kanya. Mariin niyang kagat ang ibabang labi habang naglalakad pabalik sa kanyang pamilya.Pamilya. It’s been a while since she called someone with that. Parang may k