The Tycoon's Twins

“Alana!”

Wala sa sarili siyang nag-angat ng tingin sa tumawag sa kanyang pangalan. Isang ngiti ang gumuhit sa kanyang labi nang makita ang kanyang stepmother at stepsister na pumasok sa loob ng kanyang opisina.

“Tita!” she greeted her stepmother and stood.

Lumapit siya rito at yumakap nang mahigpit sa kanyang kinikilalang ina ngayon. Her father died two years ago. Ngunit bago ito mawala ay iniwanan siya nito ng bagong pamilya na mag-aalaga sa kanya bago lumisan ang kanyang ama.

She also greeted her stepsister, Joey. Niyakap siya nito nang mahigpit at muli siyang bumaling sa kanyang stepmother. Nakangiti ito nang malapad sa kanya at halos maningkit na ang mga mata nito.

“Have a seat, Tita, Joey.” Nangiti niyang iminuwestra ang longue area ng kanyang opisina para makaupo ang kanyang stepmom at stepsister.

Nagmamadali namang umupo si Joey sa mahabang sofa at itinanday ang mga paa sa babasaging mesa sa gitna. Mahina siyang napailing. Ilang beses niya nang nasabihan ang kanyang kinakapatid tungkol sa pagpapatong ng paa sa mesa ngunit hindi naman ito nakikinig sa kanya.

“Myrna,” pagtawag niya sa kanyang sekretarya. “Can you make us  some coffee?”

"Okay, Miss."

“Oh no,” agad na pag-angal ni Joey. “Hindi ako magtatagal dito. May lakad pa ako  sa mall kasama mga kaibigan ko.”

Tipid na ngumiti si Alana at tumango. “Mag-iingat ka mamaya.”

Joey smiled at her. Tumayo ito at lumapit sa kanya. Nagulat si Alana nang bigla siyang niyakap ni Joey sa braso at humilig sa kanyang balikat. “Pero may request ako.”

“What is it?” she asked confusedly.

“Well, may gusto kasi akong bilhin. And then mommy maxed out my card. Can I borrow your card instead?” malambing na tanong ni Joey.

Her lips parted as she looked at her stepmother. May hilaw rin itong ngiti sa labi na para bang aminado ito sa nagawa. Alana bit her lower lip as she looked at her stepsister. “P-pero, Joey. Kakahulog ko lang ng pera sa card mo, ‘di ba? P-paanong naubos na?”

Umalis si Joey mula sa pagkakasandal sa kanyang balikat at nakangusong tumingin sa kanya. “Pinagdadamutan mo na ba ako, Aly? Saka, nasabi ko na, 'di ba? Nawaldas ni Mommy sa Cebu.”

She looked at her stepmother and her stepmom just nodded her head, it’s like telling her na pagbigyan na lang ang kanyang kinakapatid. Mahinang napakamot si Alana sa kanyang kilay at humugot ng malalim na hininga saka tumango.

“Okay, okay. Wait for a moment.”

Napipilitang tumayo si Alana at lumapit sa kanyang purse. Kinuha niya ang kanyang wallet at isang credit card. She turned to Joey and handed her the card.

“H’wag ka masyadong bumili ng mahal, ah.”

She’s trying to save up kasi. Balak niyang i-surprise ang kanyang boyfriend ng proposal kaya het siya, nag-iipon. Gusto niya na kasing magpatali sa kanyang kasintahan na isang gym instructor sa isang sikat na gym dito sa BGC.

“Asus! Babalik lang din naman sa ‘yo ang perang mawawaldas ko,” saad nito at sinilid na ang credit card sa loob ng purse nito. “Anyways, I’ll go ahead. Thank you so much, sis! Love yah!”

Nagmamadali itong lumabas ng silid at sa isang kurap, wala na si Joey sa kanyang paningin. Mahina siyang napailing at bumaling sa kanyang stepmother na parang sumasakit na ang ulo sa kanyang kinakapatid.

Pumasok muli sa silid si Myrna dala ang dalawang tasa ng kape para sa kanya at sa kanyang stepmother. Muling umupo si Alana sa sofa at tumingin sa kanyang mommy. Nilapag naman ng kanyang sekretarya ang tray na may lamang dalawang tasa ng kape sa center table.

“Thank you, Myrna.” Ngumiti siya rito.

Yumuko muna ang kanyang sekretarya saka ito naglakad palabas ng silid. At nang maiwan na silang dalawa ng kanyang stepmom ang nandito sa loob kanyang opisina.

“Thank you for this coffee, hija,” saad nito.

“No problem, Tita.” She smiled. “Bakit nga po pala kayo napabisita? How was your trip in Cebu?  Ang aga niyo yatang nakabalik”

Hinilot nito ang kanyang sintido at humugot ng malalim na hininga. “Ayon. Pasensya ka na, Alana. Naubos ko ang pera para sa Cebu kaya sa ‘yo nanghihingi si Joey.”

Well, it’s not that she’s complaining. Stepmother at stepsister niya na lang ang meron siya bukod sa kompanyang naiwan ng kanyang ama. Siya na ang nagpalago sa negosyo ng kanyang ama at buwan-buwan niya ring binibigyan ng pera ang dalawa niyang natitirang pamilya.

Pero parang ang bilis naman yatang maubos ng perang binigay niya. Hindi naman gaanong malaki itong negosyo ng kanyang ama. Samakatuwid, hindi pa masyadong kilala ang kanilang negosyo at ‘yon at sinusubukan niyang i-achieve: ang palaguin ang negosyong iniwan ng kanyang ama.

“Ayos lang po,”  sambit niya at hilaw na natawa.

Sumimsim ang kanyang stepmom sa kape nito saka ito nagsalita, “I heard about your plan. Thinking about proposing to your boyfriend, huh.”

Namula ang kanyang pisngi sa narinig. Umiwas siya ng tingin. “Uhm, saan niyo po narinig?”

“Naikwento sa ‘kin ni Joey,” saad nito. “Hindi naman sa nangingialam ako, pero kaya siguro hindi pa naiisipan ng kasintahan mo ang magpakasal sa ‘yo kasi hindi mo siya binibigyan ng anak.”

“Po?” Nanlaki ang kanyang mga mata at wala sa sariling napatingin sa kanyang stepmother. “A-anak?”

Her stepmother smiled, nodding her head. “Yes, Alana. Anak. Gwapo si Paolo at maraming babae ang naghahabol sa kanya. Kung ako sa ‘yo, bigyan mo na ng anak. Paniguradong magpapakasal ‘yan sa ‘yo.”

Saglit siyang napatanga sa harap ng kanyang stepmother. “B-but, Tita… we never done that…”

Yes, wala pa talaga. Even during their three years of relationship, she’s still pure. Minsan nga ay naaawa na siya sa kanyang kasintahan dahil celibate na ito ng ilang taon magmula nang maging sila.

“Then you should do it now, hija. And besides, you need an heir. It’s a win-win situation for the both of you. You’re not getting any younger. Have a child and get married.”

Have a child? Pero wala pa siyang planong magkaanak…