DAVID Kinabukasan nga ay umalis na ako patungo sa probinsiya kung saan ko matatagpuan si Celine. Nagpaalam na ako kay Rafael na best friend ko. Sinabihan ko siya na mag-iingat siya sa biyahe niya sa Tuesday patungong Canada. Sinabi ko na 'yon sa kanya dahil baka hindi pa ako makakauwi nito sa Tuesday. Hinatid pa nga niya ako sa terminal ng mga bus. Pinuntahan muna namin ang puntod ng mga magulang ko bago dumiretso sa terminal. Sinabi ko kay daddy na pupuntahan ko si Celine sa probinsiya kung saan ito nakatira. Hindi na ako nag-eroplano pa para makatipid ako sa pamasahe. Sampung oras ang tagal ng biyahe papunta sa probinsiya nila.Nakahinga ako nang malalim pagkasakay ko sa bus. Makikita ko na rin muli si Celine sa wakas. May kaunting kaba ngunit kailangan ko na talagang gawin ang sadya ko sa kanya. I really need her help. Kahit ano ay gagawin ko basta tulungan lang niya ako na makabangon muli sa pagkakalugmok kong 'to. Nakaidlip ako sa biyahe. Tamang-tama isang oras na lang ay nasa b

CELINE "Ngayon ay naranasan mo na ang naranasan ko dati nang nagmamakaawa ako sa 'yo na huwag mo akong paalisin sa mansion n'yo. Naranasan mo na talaga, David. Ngayon ay tatanungin kita, ano sa pakiramdam ang nagmamakaawa, huh? Masarap ba sa pakiramdam, huh? Nawala na sa 'yo ang lahat, David. Hindi ka na makakapagyabang pa. Naputulan ka na ng buntot. Dati ako ang minamaliit mo, 'di ba? Ngayon mamaliitin mo pa ba ako? Baliktad na ang takbo ng mundo natin, David. Gusto mo rin ba na maranasan pa ang ibang naranasan ko dahil sa 'yo, huh?" tiim-bagang na sabi ko kay David. Sa sinabi kong 'yon ay pinapaalala ko lang sa kanya ang mga ginawa niya sa akin na hindi maganda na nararanasan na rin niya ngayon. Kung ano ang naranasan ko ay 'yon na rin ang nararanasan niya.Hindi siya nakapagsalita matapos ko ngang sabihin 'yon sa kanya. Napangiwi siya matapos 'yon. Napatungo pa nga siya. Siguro napahiya siya sa sinabi kong 'yon sa kanya.Ilang minuto muna ang lumipas bago siya nagsalita sa akin. H

DAVIDTinawagan ko ang aking best friend na si Rafael after a few minutes of being inside my room. Ilang minuto na akong nandito sa kuwartong 'to. "Kumusta ang biyahe mo patungo sa probinsiya na 'yan, bro?" tanong ng best friend ko na si Rafael."Maayos naman ang naging biyahe ko, bro. Wala namang problema o naging aberya sa daan habang nasa biyahe kami. Maayos naman, eh," sabi ko sa kanya."Mabuti naman kung ganoon, bro. You arrived safely there. Nahanap mo na ba kung nasaan ang bahay ni Celine? I gave you the whole address, bro," sagot ng best friend ko sa akin. Tinatanong niya ako kung nahanap ko na ba ang bahay ni Celine. Mabilis naman nga akong sumagot sa kanya para sabihin na nahanap ko na nga. Wala na siyang kailangan pa na problemahin o ano dahil nahanap ko na ito."Yes, bro. I found her house. Wala ka nang kailangan na ipag-alala o ano pa sa akin dahil nahanap ko na kung saan siya nakatira," sagot ko sa kanya."Good to hear that from you, bro," sabi naman nga niya sa akin. "

DAVID Manghang-mangha ako sa mga nakikita ko na nandito sa farm ni Celine. Maraming makikita dito sa loob ng farm niya. Hindi ako makapaniwala na magkakaroon siya ng ganitong kalawak na farm. Akala ko talaga dati ay lulustayin niya lang ang bigay ni daddy na pera sa kanya ngunit hindi 'yon ang ginawa niya. Imbis na lustayin niya 'yon ay ginamit niya 'yon sa tama at nararapat na hindi masasayang ang lahat ng 'yon. Natutuwa ako kahit papaano sa lahat ng naipundar niya at meron siya ngayon dahil sa tulong na binigay ni daddy sa kanya three years ago. I'm so proud of her. Nagkamali ako sa mga sinabi ko sa kanya dati. I judged her ruthlessly. Siguro kung nabubuhay pa si daddy ay matutuwa siya nito kay Celine. He'll be proud of her kagaya ng nararamdaman ko na pagka-proud sa kanya sa nagawa niyang 'to na kung ibang babae ay hindi na gagawin lalo na ang magkaroon ng isang malawak na farm kagaya niya. Hindi niya sinayang ang lahat ng binigay sa kanya ni daddy. Sigurado ako na mas nadagdagan

CELINE"Aalis tayo ngayon..." sabi ko sa kanya."Saan tayo pupunta?" tanong naman nga niya sa akin. Naisipan ko na ipamili siya ng mga damit at ibang mga gamit na kailangan niya. Naawa ako sa kanya. Kahit pala mga damit niya ay naibenta na niya. Naniniwala naman ako sa sinasabi niyang 'yon sa akin.Huminga muna ako nang malalim bago nagsalita sa kanya. "Pupunta tayo sa mall...""Pupunta tayo sa mall? Sino'ng kasama natin, huh? Kasama ba natin ang Tita Flora mo?" tanong niya sa akin."Hindi, David. Hindi natin siya kasama, okay? Tayong dalawa lang ang magkasama na pupunta sa mall," sabi ko sa kanya.Tumango-tango naman siya pagkasabi ko."Ah, okay. May bibilhin ka ba sa mall?" tanong pa niya sa akin."Wala, David. Wala naman akong bibilhin sa mall," sabi ko sa kanya at tinapunan tuloy ako niya ng nagtatakang tingin."Ganoon ba, Celine? Kung wala ka naman palang bibilhin sa mall, bakit tayo pupunta doon, huh?" nagtatakang tanong niya sa akin. I took a deep breath first before I speak to