SophiaAraw ng launch ngayon and I am so excited dahil ito ang unang project ng Bella at Dolcezza Fashion. Being with Hendrix for the past days makes me really happy. He always makes me feel important and loved.I always look forward to our lunch and dinner dates. Hindi na nga lang nasundan ang road trip namin since busy pa kami sa launch.Tumawag na din ang pamilya ko from Milan and they are happy para sa launch. Hindi nga lang daw sila makakauwi dahil Fashion week din ngayon doon at busy din ang schedule nila.I chose not to talk about my relationship with Hendrix now. Gusto ko kasi gawin itong personal at gusto ko kasama ko si Hendrix kapag humarap kami sa pamilya ko. I just hope that by that time, nakabalik na ang alaala niya.Sinipat ko ang sarili ko sa salamin and I am contented with my look. As usual suot ko ang design na gawa ko para sa espesyal na okasyon na ito.Black evening gown na may mga swarovsky crystal as a design. Bare back ito at halter style kaya lalong na emphas

SophiaKasalukuyan kaming nandito sa La Union para kumain ng tanghalian sa isang restaurant bago kami umahon ng Baguio. Hendrix is happy at nakikita ko naman iyon sa mga mata niya. And I’m happy too dahil sa wakas naalala na niya ang nakaraan namin and we are ready to face the future.Nagkekwentuhan kami habang nagpapahinga when his phone rang and he said that it was Marcus. Ayaw nga sana niyang sagutin pero dahil pinilit ko siya wala siyang nagawa.Hanggang ngayon natatawa talaga ako sa kalokohan ni Marcus. But I am thankful to him dahil isa talaga siyang mabuting kaibigan and he really wants us to get back together.“What is it?!” tanong niya dito kaya naman pinandilatan ko siya ng mata pero hindi niya ako pinansin“May pupuntahan kami ni Sophia. Bakit ba?” ayan na naman siya sa pagiging iritado niya“What? Are you serious?” tanong niya kaya naman nag alala ako dahil baka may problema na naman“D**n you!” sabi pa niya saka binaba ang teleponoNahilot pa nito ang sendtido niya so I

SophiaOur stay in Baguio is memorable for all of us. Masaya ang lahat at hindi naalis ang asaran at biruan while we are sitting near the fireplace. Kahit walang partner si Marcus ay game naman ito na nakikipagbiruan sa amin kahit pa minsan nakikita ko na malalim ang iniisip niya.We went to some tourist spots here in Baguio like the Mansion, Mines View Park, Lourdes Grotto, and Igorot stone Garden. Panay ang selfie naming mga girls at ang mga boys naman ay medyo kj sa part na yun kaya hinayaan na lang namin.We also did horseback riding in Wright park and sumakay din kami sa boat sa Burnham Park.Hindi din namin pinalagpas ang pagpunta sa strawberry farm sa La Trinidad Benguet para ma experience ang strawberry picking. We enjoyed it habang ang mga boys ay panay ang kuha ng pictures sa amin. Sa condo ni Hendrix ako tumuloy pagdating namin galing biyahe dahil sabay na kaming papasok bukas sa office.Nagfile na ng complaint si Yelena at bukas ay pupuntahan na ng mga pulis ang Dream pa

SophiaMatiyaga akong naghintay sa visiting area ng kulungan kung saan nakapiit si Douglas.Hinihintay pa niya ang arraignment ng kaso kaya naman pansamantala siyang makukulong at hindi makakapag pyansa.Ilang saglit pa ay pumasok na rin di Hendrix at naupo sa tabi ko. Pinauna niya muna ako at kinausap ang mga pulis na may hawak ng kaso ni Douglas.Hindi naman nagtagal ay dumating na ang hinihintay namin. Nakaposas ito at blangko lang ang tingin sa aming dalawa.“Anong ginagawa niyo dito?” malumanay naman ang paraan ng pananalita niya at hindi gaya ng inaasahan ko na magwawala ito sa galit sa amin.“What have you done with your life, Douglas?” Hendrix asked kaya naman napailing ito“It’s none of your concern, Hendrix. Isa pa, napakulong niyo na ako! Bakit kailangan niyo pa akong dalawin dito?” “Bakit mo nagawa yun Douglas? Namatay ang anak ko sa sinapupunan ko ng dahil sa ginawa mo.” sumbat ko dito“Hindi ko alam na buntis ka! Wala akong alam! Gusto ni Laura na mawala ka sa landas n

SophiaIt was early in the morning and I feel devastated dahil sa nangyari kagabi. Hindi ko matawagan si Hendrix para makapag paliwanag dahil natatakot ako para sa buhay ni Hans.Gusto kong sampalin si Nick ng dahil sa kawalanghiyaan niya but my hands are tied. Takot na takot ako and I don’t know kung kanino ako lalapit lalo at palaging naka monitor sa akin si Nick.Pero I need to do something! Hindi pwedeng ganito. Sa ngayon sasakyan ko ang gusto ni Nick habang nagiisip ako ng paraan kung paano ko maililigtas si Hans.Naligo ako agad at saka ako bumaba sa dining area kung saan ko nadatnan si Nick na nagkakape.“Good morning!” bati nito sa akin. He was about to kiss me pero agad akong umiwas kaya sa pisngi ko tumama ang halik niya“Where is everybody?” tanong ko dito. Gusto ko sanang kumain ng agahan since yun ang palaging bilin sa akin ni Hendrix pero nawalan ako ng gana pagkakita ko ng pagmumukha ni Nick“I think they are still asleep. You woke up early? Going somewhere?” iniwas ko