Semua Bab Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez): Bab 61 - Bab 70

Nakaabang ako sa labas ng unit ni Drake. Hindi ko alam, na may ground floor pala iyon. Doon ipinapasok ang ibang sasakyan, at isa na doon ang sasakyan ni Drake. Sumubok akong pumasok doon, subalit nakita ako ng guard."Ikaw na naman miss? bakit ba bumabalik ka dito?" sita niya sa akin."Makikipark lang eh, ang suplado mo naman,"sagot ko sa kanya."Miss, hindi maaaring makipark diyan, exclusive lang yan sa mga unit owners. Saka, may ini scan yan, kapag nagpumilit ka, hindi rin bubukas ang harang na yan, at mag aalarm yan, baka makulong ka pa," sagot niya sa akin, "hindi ako nagsusuplado, ginagawa ko ang trabaho ko. Isa pa, hindi ako basta gwardiya ma'am, pulis ako."Napalunok ako sa sinabi niya, saka ako bumuntong hininga, "gusto ko lang namang makausap si Drake," sabi ko sa kanya, "masama ba yun?""Fan ka niya?" nagulat pa siya."Hindi, may unfinished business lang kasi kami. Hindi ko kasi siya mahagilap." naisagot ko na lamang."Miss, bukas, alas singko, nagdajogging na siya doon sa

DRAKE: Naaaliw ako sa batang ito na ang pangalan ay Blake. Napakabibong bata. Malambing pa at magalang. "Pupunta lang ako sa isa kong pasyente, pakibantayan muna siya," bilin sa akin ni Jhoanna. "No worries. Ako ang bahala kay pogi," sagot ko sa kanya. "Doc Ledesma is pretty," wika ng bata pagkaalis ni Jhoanna, "if i'm a grown man, I will marry her." "Talaga? maganda talaga siya.. kaya ng love ko siya," ginulo ko ang kanyang buhok. "It's really good when you are sorrounded by beautiful women, like my ninang Trina, tita Lizbeth, doc Ledesma and my mommy.." proud pa na sabi ng bata sa akin. May kumatok sa pinto, na agad bumukas. "Mommy!!" tumatakbong yumakap ang bata sa bagong dating. Nakalaylay ang buhok nito sa mukha, pero mukha ngang maganda. "Kumusta na ang baby ko,? hinalik halikan pa nito si Blake. Parang kinilabutan ako ng magsalita ito. "Mommy, I have a new friend po," magiliw ang tinig nito. "Talaga? nasaa--" nagkagulatan pa kami ng magtama ang aming mga m

DRAKE: Nagdadalamhati ang aming pamilya sa pagkawala ng aking pinsan na si Dixson. Hindi ko na nakuhang bumalik sa hospital upang makausap si Justine. 'Nakita na ba siya?' tanong sa akin ni Jhoanna ng minsang tawagan niya ako. "Hindi pa." tugon ko sa kanya. 'Magiging okay din ang lahat' "Salamat." Ang tawag ni Jhoanna, ay maiiksi lang. Isang linggo na mula nung huli kaming magkita. Ngayon pa lang nakikilala ang hospital na iyon, kaya maganda ang flow ng career niya. Subalit ang relasyon namin, unti unti na niyang napapabayaan. Ito ang ikinakatakot ko kapag naging maluwag ako sa isang babae. Ang kalimutan nila ako. Akala ko, magiging maayos na ang buhay ko sa pakikipagrelasyon, subalit hindi pa pala. Nalulungkot pa naman ngayon ang pamilya namin, dahil sa trahedyang ito. Kailangan ko sana siya, ngunit wala. Hindi siya maaari, hindi siya pwede. "Kumusta ka na?" tanong ni kuya Cris sa akin. "Okay naman, masaya," sa iba akong panig ng bahay nakatingin. "Masaya? masay

DRAKE:Habang pauwi na ako, hindi mawala sa isipan ko ang mukha ni Blake. Bigla akong ginanahan ulit. Parang gusto ko na naman maging artista. Sabi kasi ni Blake, gusto niyang maging artista, parang gusto niyang sumunod sa aking yapak.Pangiti ngiti pa ako, ng tumunog ang aking cellphone, si Jhoanna.."Yes?" malamig ang aking tinig habang naka speaker phone."Nagtatampo ka pa ba? babawi naman ako sayo eh, promise," malambing niyang sabi sa akin."Hindi naman. Oh ,nasa biyahe kasi ako eh. Baka busy ka.. bye," hindi ko na siya hinintay na sumagot, pinatay ko na ang tawag na iyon.Nakakatuwa ang anak ko. Pero kailangan kong sundin ang kahilingan ng mommy niya. Ayoko naman siyang biglain. Lalo na ang anak ko, na kamukhang kamukha ko palang talaga.Kung hindi ako iniwan ni Justine, baka kasal na kami. At baka hindi lang iisa ang anak namin.Iniisip ko tuloy, kung ganoon ba talaga ako kasama at iniwan niya ako. Hindi ba tama ang ginagawa ko noon? ngayon, nagbago na ako, ngunit parang hindi

"Dadalawin ko ang anak ko," kaswal na sagot niya sa akin. Pero bakas pa rin sa kanyang mukha ang labis na pag aalala. Hindi niya agad naitago ang damdaming iyon. "Sinong may sabing may anak ka dito?" pagtataray ko sa kanya. "Gusto mo, sabihin ko kay Blake na ako ang tatay niya?" malakas niyang sabi. Nilamukos ko ang kanyang bibig, halos hindi na siya makahinga, "bwesit kang eskandaloso ka, wag kang maingay!" mahina pero may gigil kong sabi, "marinig ka nung bata!" "Aray ko naman!" inalis niya ang aking kamay sa kanyang bibig, "makalamukos ka naman ng bibig, sinama mo pa ang ilong ko, papatayin mo ba ko?!" "Ang daldal mo kasi, manahimik ka nga!" hinarap ko si Trina, "sinong nagpapasok sa taong ito dito?" "Yung anak mo," sagot ni Trina sa akin, "saka ano ka ba? nagmamadali nga yang umakyat dito para sayo. Si Blake ang nagsabi sa kanya. Hindi ko na lang pinaakyat ang bata dito at alam kong magrereact ka ng ganyan! isa pa, paano kung natsugi ka na talaga? eh di natrauma ang ba