Hindi paman lumagpas isang minuto isa-isa nang nagsipasok ang mga kaibigan ni Kuya Hendrick nagtatawanan pa ang mga ito at mukhang pinag-uusapan si Derick. Si William ang nangunguna, sumunod si Ethan, Calyx at Knight. Parang mga bata pa itong nagtutulakan papasok at ang iingay pa. Present lahat ng maiingay sa grupo nila, absent si Knoxx at Nate. Naalala ko pa nung bago pa akong secretary ni Kuya, wala ni isa sa mga kaibigan niya ang nakakaakyat sa office ni Kuya Hendrick, hanggang sa meeting room lang sila sa baba. Pinayagan lang silang makabisita sa opisina ni Kuya nung nanganak na ako pero hindi sila pwedeng lumapit sa akin. Binawalan din silang makipag-usap. Hi o hello lang tapos diritso na sila sa loob ng opisina ni Kuya.Maligalig ang mga ito pero pansin kong malaki ang respeto nila kay Kuya Hendrick dahil siya ang pinaka matanda sa kanilang lahat. Minsan nga natatanong ko kung paano sila naging magkaibigan dahil halos lahat sila mga bata isip maliban na lang kay Nate at kay Kno

I was left crying when the nurses came and took him out of the office. Hindi ko alam kung sasama ba ako o hindi pero base sa nakikita ko kanina, natatakot ako na baka lalo lang lalala ang pakiramdam niya kapag nakita niya ako. Lahat ng mga kaibigan niya sumama sa kanya, maliban kay Kuya Hendrick at kay Kuya Gaden na nagpaiwan dahil inalalayan din ako kanina.Gusto ko siyang sundan pero natatakot ako. I'm scared that something bad might happen to him when his memories will be triggered.I'm scared maybe they will blame me. Maybe his family will blame again. His father will be mad to me again. He will repeat those hurtful words to me again. "W-What happened to him, Kuya?" I asked Kuya Hendrick , gusto kong maliwanagan."C-Can I go with him? H-he'll be fine right?" I'm still his...wife, right? He said that he's looking for his wife. Ako lang naman ang asawa niya diba? I should be with him. I saw the pain in his eyes when he looked at me. I saw how the tears fall on his face when he as

"What are you doing here, son?" He asked but his eyes was fixed on me. The same look I saw before, puno ng pagkadigusto.Hindi na ako nakagalaw.Pakiramdam ko tumigil ang pagdaloy ng dugo sa aking katawan at hindi ko na alam kung ano ang tama kong gawin. Nanatili akong nakatingin sa taong nasa aking harapan at nagsimula ng manginig ang aking katawan. Alam kong darating ang araw na to pero hindi ko inaasahan na ngayon na ito mangyayari. Hindi man lang ako nakapaghanda, masyadong mabilis ang mga pangyayari. Parang nablangko ang utak ko. Ni hindi ko kayang buksan ang aking bibig, hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Muling bumalik sa alaala ko ang araw na huli ko siyang nakita. Nung araw na pinamukha niya sa akin kung gaano kalayo ang agwat ng estado ng pamumuhay namin. Noong panahon ang madami akong masasakit na salita na natanggap mula sa kanya na naging dahilan kung bakit kami naghihirap ngayon ng asawa ko. Na mas pinili kong layuan ang asawa ko dahil sa takot ko sa kanya. N

"A-are you happy now, Dad?" puno ng hinanakit kong tanong kay Daddy. Sari-saring emosyon ang aking naramdaman para sa kanya ngayon. Ang sakit isipin na siya pang sarili kong ama ang gagawa nito para sa akin.Sinadya ko siyang puntahan sa mansion at nagkataon naman na andito si Kuya at si Samantha. Sa pagkakaalam ko sila ang matiyagang bumibisita kay Dad. Mom is not here, kaya pala hindi nila masabi-sabi sa aking ang dahilan kung bakit nag-file ng annulment si Mom at pinili niya na manirahan sa isla dahil pala sa hanggang ngayon hindi nito matanggap ang nangyari sa akin. Kaya pala minsan naabutan ko silang nag-aaway at sinisisisi ni Mom si Dad kung bakit ako nagka-amnesia dahil sa kanya pala ako nanggaling bago ako naaksidente. Kaya pala galit na galit si Mom sa kanya dahil pinagpipilitan niya ang gusto niyang mangyari sa buhay ko."A-anong kasalanan ko sayo bakit nagawa mo sa akin ito Dad. All my life, I've been doing my best to please you pero anong ginawa mo? Why do you hate me so

"Tita, Brute, General, can I stay here in your house 'til my wife comes back?...Please po....""No!" mabilis na sagot ni Gaden, nakabusangot pa. "Bakit wala ka bang bahay? Ang tagal pa babalik ni Princess, hindi pa nga sure kung babalik yun dito eh, tapos heto ka makikitira dito? No. Freaking. Way."Montenegro is back to being annoying again. Nilagay niya pa ang naka-cross niyang braso sa kanyang dibdib at masungit na tumingin sa akin. Ang yabang talaga ng gagong 'to, samantalang noon yung hindi pa ako nagka-amnesia halos araw-araw nga sila kung guluhin ako sa condo.Baka nakalimutan ni gago, ilang pancit canton ko ang inubos niya noon at ni minsan hindi ako nagreklamo. Tapos ngayon ayaw akong patirahin dito sa bahay nila, apaka damot.Pero syempre para cool, I act like it's okay but at the same time I showed them my sad face para 'pag makita ni Tita papayag siya. Wala namang magagawa silang dalawa kung papayag si Tita. Takot lang nila. "No, Mommy, please wag kang pumayag." he said l