"What are you doing here, son?" He asked but his eyes was fixed on me. The same look I saw before, puno ng pagkadigusto.Hindi na ako nakagalaw.Pakiramdam ko tumigil ang pagdaloy ng dugo sa aking katawan at hindi ko na alam kung ano ang tama kong gawin. Nanatili akong nakatingin sa taong nasa aking harapan at nagsimula ng manginig ang aking katawan. Alam kong darating ang araw na to pero hindi ko inaasahan na ngayon na ito mangyayari. Hindi man lang ako nakapaghanda, masyadong mabilis ang mga pangyayari. Parang nablangko ang utak ko. Ni hindi ko kayang buksan ang aking bibig, hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Muling bumalik sa alaala ko ang araw na huli ko siyang nakita. Nung araw na pinamukha niya sa akin kung gaano kalayo ang agwat ng estado ng pamumuhay namin. Noong panahon ang madami akong masasakit na salita na natanggap mula sa kanya na naging dahilan kung bakit kami naghihirap ngayon ng asawa ko. Na mas pinili kong layuan ang asawa ko dahil sa takot ko sa kanya. N
Sometimes, the only reason why you won't let go of what's making you sad is because it was the only thing that made you happy. "Daddy wake up...good morning Daddy Joe I love you... I love you so much Daddy Joe, gising ka na po."A sweet voice from my beautiful wife greeted me early in the morning but I pretended that I'm still asleep so that she'll continue kissing me. Kanina niya pa ako pinapaliguan ng halik na gustong-gusto ko naman kaya nagtutulog-tulugan ako."I love you so much Daddy, Joe. I love you to the moon and back...to infinity and beyond...always and forever."Oh God how I love to be awaken by my wife's angelic voice. I couldn't ask for more. Ang Belle Marie ko lang sapat na. Thank you Lord, you're the best talaga kahit na pasaway ako binigyan mo pa rin ako ng mapagmahal na asawa.Habang buhay ko itong tatanawin na utang na loob Sayo. Habang buhay Kitang pasasalamatan sa pagbigay Mo sa akin kay Belle Marie, hindi lang maganda,matalino at mabait pa. Nasa kanya na ata laha
"A-are you happy now, Dad?" puno ng hinanakit kong tanong kay Daddy. Sari-saring emosyon ang aking naramdaman para sa kanya ngayon. Ang sakit isipin na siya pang sarili kong ama ang gagawa nito para sa akin.Sinadya ko siyang puntahan sa mansion at nagkataon naman na andito si Kuya at si Samantha. Sa pagkakaalam ko sila ang matiyagang bumibisita kay Dad. Mom is not here, kaya pala hindi nila masabi-sabi sa aking ang dahilan kung bakit nag-file ng annulment si Mom at pinili niya na manirahan sa isla dahil pala sa hanggang ngayon hindi nito matanggap ang nangyari sa akin. Kaya pala minsan naabutan ko silang nag-aaway at sinisisisi ni Mom si Dad kung bakit ako nagka-amnesia dahil sa kanya pala ako nanggaling bago ako naaksidente. Kaya pala galit na galit si Mom sa kanya dahil pinagpipilitan niya ang gusto niyang mangyari sa buhay ko."A-anong kasalanan ko sayo bakit nagawa mo sa akin ito Dad. All my life, I've been doing my best to please you pero anong ginawa mo? Why do you hate me so
Nagising ako mula sa himbing ng aking pagkakatulog dahil sa boses ng dalawang lalaking mahinang nagtatalo. Ang sarap pa sana ng tulog ko---But, wait! What!?What the hell did just happened to me? Oh shit! Did I just fainted?! Nahimatay ako? Ako nahimatay?! Oh no!Gusto kong kutusan ang aking sarili. It's so embarassing.Really? Simone Jose Dela Vega, you fainted in front of your father in law and asshole brother in law?What the fuck!? Sobrang nakakahiya, baka isipin ng pamilya ng baby ko na lampa ako.Bwesit kasi itong si Montenegro... I mean si Gaden, may pakasa- kasa pang nalalaman si gago. Sinong hindi mahihimatay kung sabay-sabay pang magkakasaan ng baril ang mga tauhan niya na parang ipa-firing squad na nila ako?Hindi namana ko weak diba? Normal lang naman na kabahan? Syempre hindi naman ako sanay sa ganung sitwasyon like hello? Sure, I know how to use guns but being in front of them at alam ko pang may kasalanan, for sure matatakot ka talaga.Hindi naman ako naihi diba? Hinim
"Tita, Brute, General, can I stay here in your house 'til my wife comes back?...Please po....""No!" mabilis na sagot ni Gaden, nakabusangot pa. "Bakit wala ka bang bahay? Ang tagal pa babalik ni Princess, hindi pa nga sure kung babalik yun dito eh, tapos heto ka makikitira dito? No. Freaking. Way."Montenegro is back to being annoying again. Nilagay niya pa ang naka-cross niyang braso sa kanyang dibdib at masungit na tumingin sa akin. Ang yabang talaga ng gagong 'to, samantalang noon yung hindi pa ako nagka-amnesia halos araw-araw nga sila kung guluhin ako sa condo.Baka nakalimutan ni gago, ilang pancit canton ko ang inubos niya noon at ni minsan hindi ako nagreklamo. Tapos ngayon ayaw akong patirahin dito sa bahay nila, apaka damot.Pero syempre para cool, I act like it's okay but at the same time I showed them my sad face para 'pag makita ni Tita papayag siya. Wala namang magagawa silang dalawa kung papayag si Tita. Takot lang nila. "No, Mommy, please wag kang pumayag." he said l
"Mommy! The pretty, smart and the beautiful soon to be the face of Cruise Asia is here!" masayang bungad ni Bella Emmanuelle sa akin. Nakadipa pa ang dalawang kamay niya at sobrang lawak ng kanyang ngiti.She's with her nanny galing silang school. Nauna itong pumasok, habang ang yaya niya naman ay nakasunod bitbit ang pink niyang hard shell trolley bag.Nakasunod din si Kuya Gaden sa kanila dahil siya ang nagpresentang susundo,hindi ko kasi maiwan ang bi-nake kung cake at cookies kanina."Magandang hapon, Ma'am Belle." bati ni Ate Anya. "Ilagay ko lang po muna tong mga gamit ni baby girl sa room niya."Si Ate Anya ang kasama namin simula nung pumunta kami dito ni Bella, anak siya ni Manang na kasama din sa bahay ni Mommy Sol. Siya ang katuwang ko sa pag-aalaga ng anak ko nung mga panahong mahina pa ako. "How's my very pretty, beautiful and sexy Mommy here?" pambobola ng anak ko sa akin ng makalapit kaya napatawa ako. Hindi ko alam kung saan niya natutunan ang pagiging ganito pero sa
I'm planning to wake up early para sana makapag handa ng agahan ni Kuya at ng anak ko pero na late ako ng gising dahil sa dami ng iniisip ko kagabi. Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog dahil paulit-ulit na nagpe-play sa utak ko ang naging usapan namin ni Kuya tungkol sa pag-uwi namin ng anak ko.For the past years that I've been here, nitong taon lang nagkalakas ng loob si Kuya na banggitin ang pag-uwi namin sa Pinas. Noong bago pa kami dito ni Bella, my family is avoiding to mention any of their names o kahit anong bagay na maaring makapagpapaalala sa akin doon.My mental health is my family's concern. Kahit si Tatay Ben, kapag nag-uusap kami sa phone o nagbi-video call kami wala siyang binabanggit sa akin. They are very cautious of their words. Even my bratty friend, Veronica, pigil din ang bibig nito sa tuwing binibisita niya ako dito. Speaking of my old friends, we re-connected. Nagkaroon kami ng mini- reunion tatlo nung minsang bumisita si Ver at nagkataon namang andi
I quickly wiped my tears and fixed myself bago ako nagpakita sa kanila."Good morning!" masiglang bati ko sa kanila. Halatang nagulat pa silang dalawa ng makita ako, pero dahil likas na matalino ang anak ko siya ang unang nakabawi. "Hi my pretty and beautiful and sexy mommy! Good morning po!" O diba? May pinagmanahan talaga ang anak ko. Nagkatinginan kami ni Kuya at sabay nagkatawanan. Hindi niya man sabihin kung bakit siya natawa pero alam ko na. He is thinking the same. Ang lakas nga naman talagang mambola ng anak ko, manang-mana sa ama.Kung ganito ba ang bubungad sa akin sa araw-araw paano pa ako makakalimot sa daddy niya? This little lady always reminds me of his father. Manang-mana ito sa pagiging bolero at mdaldala ng ama niya. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. My baby Bella is my sunshine. Like her name, she gave beauty to my life. "Are you ready, baby?" I asked. My daughter look so pretty in her Dolce & Gabbana white cotton floral print top paired