Lahat ng Kabanata ng ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: Kabanata 1381 - Kabanata 1390

หลังจากเพลิงไหม้เล็กลง ในที่สุดชื่อเจี้ยนก็กระโดดผ่านสิ่งกีดขวางต่าง ๆ มาถึงเบื้องหน้าพระสนมเหยาได้“พระสนมเหยา ท่านไม่เป็นอะไรกระมังเพคะ?”ชื่อเจี้ยนตบแก้มพระสนมเหยา “ท่านเป็นอะไรหรือไม่? ท่านรีบตื่นสิเพคะ อย่าทำให้หม่อมฉันตกใจสิ”พระสนมเหยาสูดควันไฟเข้าไปมากเกิน ความร้อนและเขม่าควันไฟจึงไปทำร้ายปอ

โก่วตั้นไม่ได้กินขนมในส่วนแรกก็ผิดหวังมากแล้ว เมื่อเห็นขนมในส่วนที่สองถูกส่งถึงหน้าประตูบ้าน ก็เริ่มน้ำลายไหลยืดน่าเสียดายที่ขนมส่วนที่สองนั้นค่อนข้างดุร้าย และเร็วมาก แถมยังสามารถคว้าโก่วตั้นน้อยมาใช้เป็นโล่กำบัง เกรงว่าก็จะกินไม่ได้เช่นกันมันผิดหวังมาก เดินเข้าไปด้านในพร้อมส่ายหาง“บรู๊ว” โก่วตั

แต่เขากลับไม่สังเกตเลยเมื่อเจ้าสิบเห็นว่ากลวิธีนี้ได้ผล ก็หัวเราะเฮะเฮะ “พี่เจ็ด ท่านกินอีกสองชิ้นสิ นี่เป็นของที่ข้าทำเป็นพิเศษเลยนะ หลังจากกินแล้วพละกำลังจักพลุ่งพล่าน ท่านดูอิดโรยมาก เมื่อวานเกรงว่าจะนอนไม่หลับทั้งคืนกระมัง? เฮะเฮะ เป็นการเติมพลังให้ร่างกายได้พอดีทีเดียว”ตงฟางหลีจ้องมองขนมเงียบ

“ลู่จิ้น ท่านบุกเข้ามาเป็นการส่วนตัวในวัดวั่นชิง ขัดขวางพิธีเซ่นไหว้ หากเราปล่อยท่านไปง่ายดาย เกรงว่าจะไม่สามารถโน้มน้าวผู้คนได้ ทหาร ขังลู่จิ้นไว้ก่อน” ฮ่องเต้กล่าวอย่างเย็นชา“กระหม่อมมิได้บุกเข้ามาเป็นการส่วนตัว กระหม่อมมีราชโองการ” ลู่จิ้นเห็นว่าฮ่องเต้มีท่าทีจริงจัง จึงหยิบราชโองการออกมาอย่างไม

ผู้ใดจะรู้ นี่คือกลยุทธ์ล่อเสือออกจากถ้ำ!“หลังจากที่กระหม่อมออกไปไม่นานนัก ตำหนักบรรทมของพระสนมเหยาเกิดเพลิงไหม้” เฟยอิ่งกล่าว “เมื่อกระหม่อมกลับมา เพลิงค่อย ๆ ลดลงภายใต้หิมะที่ตกหนัก”“ครั้นกระหม่อมรู้ว่าถูกล่อเสือออกจากถ้ำ ตอนที่อยากจะไปตามหาพระชายา ชื่อเจี้ยนก็มาพบกระหม่อมเข้า นางเล่าเรื่องทั้งห