นางผู้เป็นถึงอัจฉริยะทางการแพทย์ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลฉินที่ทั้งโง่เง่าและเลวร้ายกาจแห่งราชวงศ์ตงลู่หวัง ใต้หล้าล้วนกลั่นแกล้งนาง รังแกนาง ทำลายนาง! มือซ้ายถือโอสถพิษ มือขวาของนางที่ถือมีดผ่าตัด พร้อมร่างกายที่กำลังสั่นเทาไปด้วยความทรมาน เขาท่านอ๋องเจ็ดผู้มีชื่อเสียงโด่งดังภายในเมืองเหวินจิง บุรุษที่งดงามและเย็นชาประดุจเทพเซียน ทว่า กลับโหดเหี้ยมและน่ากลัวมิแพ้ยมทูตเลยสักนิด “แม่นาง หากเจ้ารักษาอาการป่วยของข้าให้หายได้แล้วไซร้ ข้าจักเป็นคนของเจ้า” "เรื่องหย่าร้างที่ตกลงกันไว้เล่า?" ฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้แต่มองไปที่บุรุษหน้าดำคล้ำที่ยังเอาแต่หลอกหลอนนางไม่ไปไหน “หย่าร้างหรือ? ข้าเพิ่งจะไปวัดเย่ว์เหล่าเพื่อขอด้ายแดงมาหนึ่งเส้น นับว่าเป็นโอกาสดีที่จะลองดูว่า มันจะสามารถมัดใจแม่นางเอาไว้ได้หรือไม่?” ท่านอ๋องเจ็ดพลันค่อย ๆ ก้าวเดินเข้ามาพร้อมกับด้ายแดงในมือของตนเอง คู่รักใจอำมหิต ผนึกกำลังออกล้างแค้นศัตรูแล้ว
View Moreฉินเหยี่ยนเย่ว์ตรวจสอบร่างขององค์หญิงชิงอินยิ่งตรวจสอบมากเท่าใด ก็ยิ่งรู้สึกสงสัยมากขึ้นเท่านั้นนางไม่เข้าใจจริง ๆเห็นได้ชัดว่าองค์หญิงชิงอินและสาวใช้ถูกวางยาพิษในท้องพระโรงตำหนักไท่อี๋เหตุใดสาวใช้ถูกวางยาพิษสลายชีพ ทว่าองค์หญิงชิงอินกลับถูกวางยาพิษอู่โถวเล่า?มือสังหารสามารถสังหารคนด้วยยาพิษเพี
แม่ทัพผู้นี้อารมณ์ร้อนรุนแรง โมโหง่ายและเสียงดังด้วย โหวกเหวกโวยวายเสียจนน่าหงุดหงิด“หากท่านยืนกรานว่าองค์หญิงชิงอินยังไม่สิ้นใจ ข้าก็เชื่อว่ายาลูกกลอนร้อยบุปผาของพวกท่านมีฤทธิ์ชุบชีวิตคนตายได้ ทว่าโปรดเข้าใจให้ชัดเจนด้วยว่า หากองค์หญิงชิงอินยังมีโอกาสรอดชีวิตเพียงศูนย์จุดศูนย์ศูนย์หนึ่ง ก็ไม่ต่างอ
ฉินเหยี่ยนเย่ว์แทบไม่อยากจะเชื่อนางได้ตรวจสอบศพขององค์หญิงชิงอินอย่างถี่ถ้วน ศพไม่มีสัญญาณชีพแล้วและร่างกายก็เย็นลงแล้วด้วยมนุษย์สามารถรักษาอุณหภูมิร่างกายให้คงที่ได้นั้น เนื่องจากระบบเผาผลาญของร่างกายสร้างความร้อนอย่างต่อเนื่องหลังจากที่เซลล์ที่ทำงานอย่างขยันขันแข็งและรอบคอบเพื่อสร้างความร้อนผ่
“ดูจากท่าทีที่น่าสมเพชของเจ้าแล้ว คุกเข่าไปหาได้มีประโยชน์อันใดไม่” ฮ่องเต้ตรัสออกมา “เข้ามาตรวจดูศพขององค์หญิงชิงอินเสีย เจ้าคงรู้ดีว่า หากตามหาฆาตกรตัวจริงไม่พบจักมีสิ่งใดรั้งรออยู่” “เสด็จพ่อเพคะ พระองค์ยอมเชื่อในตัวลูกหรือ?” “หรือว่า เราสมควรส่งเจ้าเข้าไปขังในคุกดีล่ะ? อย่าทำให้เราผิดหวังเชี
“เสด็จพ่อ เกิดอะไรขึ้นเพคะ? การตายขององค์หญิงชิงอินเกี่ยวข้องอันใดกับศิษย์พี่กันแน่เพคะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยังมิทันได้ขออภัย ก็รีบเอ่ยถามออกมาตามตรง “พระองค์ย่อมรู้ดีกว่าหม่อมฉันมิใช่หรือเพคะ ว่าศิษย์พี่มิมีทางทำเรื่องแบบนี้...” ยังมิทันที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์จะพูดจบ นางก็หันไปเห็นศพขององค์หญิงชิงอินที่
“ข้าบอกให้ไปเรียกผู้ที่รับผิดชอบของพวกเจ้ามา เจ้าไม่ได้ยินหรือไง?” น้ำเสียงของฉินเหยี่ยนเย่ว์ค่อย ๆ ดังขึ้น พูดตัดองครักษ์ขึ้นมาในทันที “ที่นี่เป็นแคว้นราชวงศ์ตง พวกเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาขวางทางอยู่ที่นี่กัน? ที่ข้าให้เกียรติพวกเจ้า นั่นเป็นเพราะความเศร้าโศกจากการสิ้นใจขององค์หญิงชิงอิน อย่าให้ข้าต้องใช
Comments