บททั้งหมดของ ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: บทที่ 1841 - บทที่ 1850

จิตใจของฮูหยินซูพลันสั่นสะท้านไปในทันทีในยามที่พี่สาวของนาง เซี่ยหลินหลางได้ช่วยชีวิตบุรุษชุดดำเอาไว้นั้น หาได้มีข่าวลืออันใดถูกแพร่กระจายออกไปไม่หลังจากที่นางรู้ว่า พี่สาวของตนเองแอบซ่อนบุรุษเอาไว้นั้น เรื่องราวก็ผ่านไปได้หนึ่งเดือนแล้วนางได้แต่ลอบปลอมตัวเป็นซูหลินหลางมาโดยตลอด ทั้งยังกลัวว่าควา

“ท่านอ๋องหลูหยางเพคะ การที่หม่อมฉันลงมือทำร้ายร่างกายผู้อื่นนั้นซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดจริง หม่อมฉันยินดีรับโทษ” หลินเฟยจิ้งกล่าว “ทว่า ก่อนหน้านี้พวกเราต่างก็ได้ตั้งกฎเกณฑ์เอาไว้แล้วว่า ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถพูดแทรกเข้ามาในยามที่ทำการซักถามได้ ฮูหยินซูเป็นผู้ที่ละเมิดกฎนั้นก่อน แม้ว่าหม่อมฉันจักต้อง

เพียงชั่วพริบตาเดียว ซูจิ้นรู้สึกราวกับฟ้าดินถล่มทลายลงมาในทันทีความโกรธความเครียดที่คุกครุนอยู่ภายในใจ ทำเอาเขาถึงกับกระอักเลือดออกมา ก่อนจะเป็นลมหมดสติไปในทันที“นายท่าน!”“ใครก็ได้!”“ใครก็ได้ ช่วยด้วย!”ลู่จิ้นที่กำลังนั่งฟันเรื่องราวอยู่ด้านหลังนั้น — ซึ่งแท้จริงแล้วคือการร่ำสุราชมงิ้วสนุก ๆ

ครั้นซูจิ้นได้ยินคำพูดของอนุเยี่ยน ร่างกายพลันสั่นสะท้านไม่หยุดเด็กผู้หญิงตัวน้อยที่ช่วยเขาไว้ในเวลานั้น คือ คืออนุเยี่ยนอย่างนั้นหรือ?อนุเยี่ยนอยู่เคียงข้างเขามาตลอด แต่เขากลับไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ทั้งยังยอมให้ฮูหยินซูทำลายลูกของอนุเยี่ยนอีกด้วยลูกของอนุเยี่ยน...เซี่ยหลินหลาง...ทั้งหมดเป็นเพราะเขา

ตู้เอ๋อร์!คำพูดของอวิ๋นจงจื่อทำให้ทุกคนต่างตกตะลึงนามจริงของอ๋องหลูหยางคือหลินซูตู้ เขาเองก็เป็นบุคคลมีหน้ามีตา และมีน้อยคนนักในราชสำนักจะกล้าเอ่ยชื่อของเขาแต่อวิ๋นจงจื่อกลับเรียกเขาว่าตู้เอ๋อร์น่ะหรือ?ทุกคนรู้สึกว่าการมาในครั้งนี้ไม่เสียเปล่า เรื่องราวดำเนินไปอย่างน่าติดตามทีละเหตุการณ์ ช่างน่า