Semua Bab ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: Bab 181 - Bab 190

ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้ตั้งแต่แรกแล้วหลังจากที่นางออกมาจากตำหนักหมิงอวี้นั้น ตู้เหิงก็ติดตามนางอยู่ด้านหลังไกลๆนับตั้งแต่ที่นางเดินมาถึงเรือนโยวหลาน จนถึงคอกม้า จนกระทั่งมาถึงเรือนสมุนไพรที่นางทะเลาะกับองค์หญิงมู่เหยี่ยนั้น ตู้เหิงคอยเฝ้ามองดูนางด้วยสายตาที่เย็นชามาโดยตลอดฉะนั้นแล้ว ยามที่ไป๋โค้วเลียน

ข้างกายของตงฟางหลีนั้น ทั้งสามคนที่ต้องพิษถูกองครักษ์เงาพาไปพักที่ที่แตกต่างกันใบหน้าขององค์หญิงมู่เหยี่ยพลันมีรอยขีดข่วนมากมายบนใบหน้าของเธอ ทั้งยังมีอาการหวาดกลัวสิ่งสกปรกอย่างรุนแรง ทั่วร่างของนางเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดและฝุ่นควันมากมาย ดวงตาทั้งสองข้างพลันเบิกโพลง พร้อมทั้งตัวนางที่เอาแต่กลิ

เมื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์กลับมาถึงเรือนโยวหลานนั้น พละกำลังของนางพลันเดินทางมาถึงขีดจำกัดในทันทีนางคล้ายว่าจะทรุดตัวลงบนเก้าอี้เอน พร้อมด้วยใบหน้าที่ซีดเผือดไร้สี“พระชายาพ่ะย่ะค่ะ” ลู่ซิวที่รู้สึกได้ว่าอาการของนางไม่ค่อยดีนั้น “กระหม่อมช่วยจับชีพจรให้ท่านดีหรือไม่?”“ไม่ต้องทำ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์แย้มยิ้มอ

ลู่ซิวมองรอยยิ้มของฉินเหยี่ยนเย่ว์แล้วชะงักงันรอยยิ้มนี้เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาอย่างชัดแจ้ง ทว่ากลับวาวแววไร้สิ่งใดเปรียบบริสุทธิ์ สะอาด และอ่อนโยนมาก“เจ้ามาเย็บแผล” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดขึ้น “ข้าห้ามเลือดของไป๋โค้วไว้แล้ว ขั้นต่อไปต้องทำความสะอาดแผล เป็นขั้นตอนเดียวกันกับการเย็บแผลให้ตงฟางหลีครั้งที่แล

ตำหนักหมิงอวี้เมื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์ตื่นขึ้นมา ฟ้าก็มืดแล้วเสียงกระดิ่งลมดังกังวานอยู่ข้างหูนางค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมองดูม่านเตียงที่พลิ้วไหวไม่หยุด เงยหน้าขึ้นช้า ๆชายคนหนึ่งที่ดูราวกับเป็นเทพเซียนตกสวรรค์ชั้นฟ้ากำลังยืนอยู่ตรงหน้าต่าง เขาสูงเพรียว นิ้วเรียวยาวแตะกระดิ่งลมสีหยกที่หน้าต่างเบา ๆ