บททั้งหมดของ The Billionaire's Baby Maker: บทที่ 31 - บทที่ 40

Kathnisse's POV Nakaupo ako ngayon sa couch at nakahalumbaba. Gusto kong kumain ng singkamas at langka pero ayaw kong ipabili sa iba. "Bahala na nga!" Sabi ko at tumayo. Kinuha ko ang wallet ko at pasimple akong bumaba para walang may makakita sa akin. Sa likod ako dumaan at mabuti nalang at walang bantay doon kaya nakalabas ako. Nagtago ako sa malaking puno para hindi ako makita ng mga tauhan ni Alejandro. Saktong may dumaan na taxi kaya pinara ko ito at mabilis na sumakay. Alam kong mapapagalitan ako ni Alejandro kapag nalaman niyang umalis ako ng hindi nagpapaalam pero gusto kong kumain ng langka at singkamas. Pwede ko namang ipag-utos iyon pero gusto kong ako mismo ang bibili. Ayaw ko kapag iba ang bibili ng langka at singkamas. Ilang linggo na akong nakakulong lang sa bahay ni Alejandro, ilang beses na akong sumubok na magpaalam para lumabas pero ayaw niya kahit na may kasama pa ako. Ang mga gusto kong kainin ay pinapabili niya sa iba pero pagkarating naman no'n sa aki

Audrey's POV Tahimik lang kaming lahat na nakatingin kay Alejandro. Ang mga mata nito ay walang kabuhay-buhay at ang mga titig nito ay parang tumatagos sa telepono niya. Kathnisse is in danger and we don't know kung nasaan siya. "Alejandro." Tawag ko sa kanya pero parang wala itong narinig. Umupo ito at napatulala sa kawalan. I bit my lower lip. Uminit ang mga mata ko pero pinigilan kong umiyak. Nakita kong hinawakan ni Damian sa balikat si Alejandro. I saw Alejandro's tears roll down on his cheeks. Umiiyak ito ng nakatulala. Nag-iwas ako ng tingin. This man. His wife died because of Kyle's father, and now, Kathnisse and their unborn child are in danger because of Kyle. Putang inang mga Madrigal 'to! I gritted my teeth and clenched my fist. I calmed my self. Halos hindi na ako makahinga sa galit. We need to save Kathnisse from him dahil kung hindi, I don't know what will happen to Alejandro. "Brother, we're here, okay? We will help." Ellias tapped Alejandro's shoulder per

Kathnisse's POV Nasa isang malapad na hardin ako ngayon na punong-puno ng bulaklak. Ang malamig na hangin ay dumadampi sa balat ko at nililipad ang buhok ko. "Nasaan ako?" Takang tanong ko. Ang alam ko ay nasa hospital pa ako, doon muna ako magpapagaling at may psycologist na magche-check sa akin baka na trauma ako at sa pagkawala ng baby namin. So far okay naman na ako. Hindi ko na masyadong naiisip ang nangyari sa akin noong nakidnap ako. May mga times lang na malungkot ako dahil tuwing kinakapa ko ang t'yan ko ay wala akong maramdaman na kahit ano at umiiyak ako. Naglakad-lakad ako hanggang sa may makita akong malaking puno. Umupo ako sa ilalim ng puno at pinagmasdan ang payapang paligid. Napalingon ako ng may narinig akong mahinang tumatawa. "Hi, Mama!" Nakangiting bati ng cute na baby sa akin. Nagulat ako dahil sa tinawag ako nitong Mama. Baka akala lang ng bata ay ako ang Mama niya. "Hello, wala ka bang kasama? Nasaan ang Mama mo?" Ngumiti ito sa akin at umupo sa

Kathnisse's POV Mag-iisang buwan na ako rito sa hospital at naghihilom na ang sugat ko. After 2 days ay pwede na akong lumabas. Nakahiga ako ngayon sa kama at nakatingin sa bintana. Pagkatapos naming mag-usap ni Aled ay hindi na siya ulit nagpakita sa akin, tinupad niya ang sinabi niya. Palagi namang nandito si Audrey para bantayan ako at pino-provide ang mga kailangan ko. Kahapon ay nagulat ako dahil binisita ako ng mga kaibigan ko, hindi ko sila na contact kaya wala silang alam sa nangyari sa akin. Sinabi nila sa akin ay may tumawag daw sa kanila at sinabi ang nangyari sa akin kaya napagpasyahan nilang sabay nila akong bibisitahin sa hospital. Masaya akong nakita at nakasama ko ulit ang mga kaibigan ko. Kahit papaano ay gumaan ang bigat na nararamdaman ko. Nagkamustahan kami at iniyakan nila ang pagkawala ng anak ko. Napalingon ako ng may narinig akong kumatok sa pintuan, pagkatapos no'n ay bumukas ito at may pumasok na dalawang tao. Lalaki at babae, siguro ay nasa late 40'

Kathnisse's POV Linggo ngayon at day off ko sa trabaho. Sinundo ako ni Audrey sa bahay para maghakot ng mga gamit ko dahil simula ngayon ay dito na ako sa condo niya titira. "Thank you po, Kuya." Ani Audrey sa mga tumulong sa amin para e akyat dito sa condo niya ang mga gamit ko. Nang nakaalis na ang mga humakot ng gamit ko ay napatingin ako sa loob ng condo. Kulay itim at gray ang pintura nito. Kompleto na sa gamit at malinis na rin ito. Kung hindi ko lang alam na kay Audrey ang condo na ito ay iisipin kong lalaki ang may-ari nito base sa pintura at color ng mga furnitures at appliances. Ang naalala ko kasi ay mahilig si Audrey sa light colors dahil 'yon daw ang bagay sa kanya. "I bought some cooking tools kasi alam kong mahilig kang magluto. Bago ang oven mo." Ani Audrey. "Bumili ka pa talaga?" Gulat na tanong ko. Tumango ito sa akin at ngumiti, "minsan pupunta ako rito para matikman ulit ang luto mo." Mahina itong tumawa. "Gumastos ka pa talaga. Salamat, Audrey." Nahi