Tous les chapitres de : Chapitre 151 - Chapitre 160

Theodore Jasper's POV Patapos na ang trabaho ni Kai, pero hindi pa rin umuuwi si Ben. Kanina ko pa siya nahuhuling nakatingin kay Kai at palihim noya itong kinukuhanan ng litrato. Nagkunwari akong nagbabasa ng libro nang mapansing tumayo siya at lumapit sa staff. Inayos ko ang mga gamit ko bago tumayo upang kumuha ng maiinom na tubig. "Hello, Miss. Can you please tell Kaisha that I'll be waiting for her? I'm her classmate. My name is Ben." Nagsalubong ang kilay ko nang marinig ang sinabi ni Ben. Hindi niya talaga titigilan si Kaisha kahit tinataboy na siya nito. Kaya nang matapos akong uminom ng tubig, niligpit ko ang mga gamit ko, at dumiretso sa employees room upang sunduin si Kaisha. Pagkapasok ko sa employees room, malakas na tilian ang sumalubong sa akin. Tiningnan ko ang staff na inutusan ni Ben. Yumuko lang ito at bumati sa akin. Si Kaisha naman ay mukhang nagulat sa paspasok ko. "Let's go, Kai," sabi ko at kinuha ang bag niya. "Kaisha, don't be late tomorrow," bilin ni E

Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang ipakita ni Noel ang ebidensyang na panghahalay ni Lester kay Ella at kung paano niya ito pagsaksakin hanggang sa naubosan ito ng paghinga. Galit ang nararamdaman ko pagkatapos kong panuorin ang video. "Naka-drugs siya ng gabing 'yon. Siya rin ang nag-utos na lagyan ng pangpatulog ang iinomin ninyong alak upang masolo si Ella. Binasted kasi siya ni Ella at hindi niya matanggap na ikaw pala ang mahal ni Ella," saad ni Noel. Nanginginig ang katawan niya. Kanina pa siya hindi mapakali kasi natatakot sa ginawa niyang pag-amin sa amin. "Isang buwan na akong hindi pinapatulog ng konsensiya ko, TJ. Halos gabi-gabi ko rin napapanaginipan si Ella, humihingi siya ng tulong sa akin. Para na akong mababaliw kaya nagpakalayu-layo ako. Tumigil din ako sa pag-aaral kasi hindi ako makapag-focus simula nang mamatay si Ella." "Wala kang kasalanan, Noel. Nagpapasalamat ako kami sa 'yo kasi naglakas-loob ka pa ring lumapit sa amin kahit alam mong delikado ang

"Luto na ang pop-" Napahinto ako sa paglalakad nang makitang natutulog na si Kaisha sa couch. Inilagay ko sa ibabaw ng mesa ang popcorn at pinatay ang laptop ko. Pinunasan ko ang laway sa gilid ng labi niya. Sinubokan ko siyang buhatin upang ilipat sa kwarto niya, pero masyado siyang mabigat. Humugot ako ng malalim na hininga at muling sinubokan siyang buhatin. Napapikit ako pagkapasok ko sa loob ng silid niya. Para akong nagbubuhat ng isang sako ng bigas. Inayos ko ang nagusot niyang damit at nilagyan siya ng kumot. Papatayin ko na sana ang ilaw ng kwarto niya nang mahigip ng mga mata ko ang isang sketch na nasa ibabaw ng study table niya. Tiningnan ko ito at namilog ang mga mata ko nang makita ang mukha ko. Tiningnan ko pa ang ibang portrait. Nangunot ang noo ko nang nakita ang isang artwork niya na ako pa rin ang subject, pero ginawang cartoon at caricature ang mukha ko. Hindi ko mapigilan ang sarili kong mapangiti nang mapagtantong nakasuot ako ng engineering uniform sa artwork

Kaisha's POV Malayo pa lang ay naririnig ko na ang nakakairitang boses ni Rain na tumatawag sa akin pagkarating ko sa cafeteria. Papalapit sa akin ang grupo nila. Naghanap ako ng m bakanteng table pagkatapos kong bumili ng pagkain. "Kilala mo ba kung sino ang girlfriend ni TJ?" tanong ni Rain. Muntik ko ng mabitawan ang mga pagkain sa tanong niya. Umupo ako at inayos ang aking mga gamit habang pilit na pinipigilan sng sarili kong matawa. "Hindi. Bakit ako ang tinatanong mo, Rain? Pwede namang sa kaniya ka na lang dumiretso." Nag-angat ako ng tingin. Ngumuso ako nang mahagip ng mga mata ko si Theo na papasok sa cafeteria. "Nandiyan na pala siya. Itanong mo sa kaniya." Nagsisimula na akong kumain nang mapansing umupo si Theo sa harapan ko st tumabi naman si Rain sa kaniya. Pinanlakihan ko siya ng mata nang kainin niya ang burger ko. "Hey, TJ. Kailan ka pa nagkaroon ng girlfriend?" tanong ni Rain. Desperada na talaga siyang malaman kung sino ang babaeng narinig niya kahapon.

I found myself smiling as I watched him play basketball. I'd noticed he hadn't stopped smiling all this time. Even when he tripped, he just smiled. Apparently, it was tryouts today, which explained why he was playing. Hindi rin nagtagal ay natapos ko na siyang iguhit. Panay ang pagtingin ko sa kaniya kasi parang hindi ko nakuha ng perpekto ang mukha niya. Paniguradong pagtatawanan niya ako kapag nakita niya 'to. Napaka-bully niya pa namang tao. Ang hilig niyang mamintas kahit sa maliit na bagay o pagkakamali. Ibinalik ko sa bag ko ang sketch book nang makitang naglalakad papalapit si Theo sa akin. Kinuha ko ang malinis na tuwalya at ibinigay 'yon sa kaniya, ngunit hinila niya ang kamay ko kaya napasubsob ako sa dibdib niya. Infairness, hindi siya mabaho kahit tagaktak ang pawis niya sa katawan. Hindi rin malagkit. "Punasan mo ako. Napagod ako sa kalalaro," nakangising sabi niya at uminom ng tubig. "Hindi mo ako katulong, 'no. Punasan mo ang sarili mo!" asik ko at itinapon sa mukh