บททั้งหมดของ MY BILLIONAIRE EX-BOYFRIEND WANTS ME BACK: บทที่ 81 - บทที่ 90

Erika Pov Malapad ang aking ngiti habang hinahaplos ko ang medyo malaki ng umbok ng tiyan ko. I'm six months pregnant now. Ilang buwan na lamang ay magiging tatlo na kami sa aming pamilya. Mas lalong madaragdagan ang saya sa pamilya namin pagdating ng bagong miyembro ng aming pamilya. Huminga ako ng malalim. Araw-araw akong nagpapasalamat sa Diyos na sa wakas ay tumigil na rin ang pagdating ng mabibigat na problema sa buhay ko. Masayang-masaya ako ngayon lalo pa at araw-araw akong pinapasaya ni Charles. Mapagmahal, sweet, at sobrang maalaga ang asawa ko. Kaya naman wala na akong mahihiling pa ngayon maliban sa maging safe ang panganganak ko. "Adelina?" tawag ko sa bagong yaya ng anak ko. Hindi na bumalik ang dating yaya ng anak ko ngunit ipinalit naman niya ang pinsan niya. Mabait at masipag din si Adelina kagaya ng pinsan niya kaya naman maganda rin ang pakikitungo namin sa kanya. "May kailangan po kayo, Ma'am Erika?" tanong nito nang lumapit sa akin. Nasa hardin kasi at nagt

Erika Pov Dumilim ang mukha ni Charles nang makita ang itim na bulaklak na hawak ko. Agad niya akong nilapitan at hinablot sa akin ang bulaklak. "Kanino galing ang bulaklak na ito?" mariin niyang tanong sa akin. Initsa nito ang bulaklak sa basurahan na nasa loob ng silid. "Hindi ko alam," mabilis kong sagot. "Basta na lamang may kumatok na delivery boy at ibinigay ang bulaklak na iyan. Akala ko ikaw ang nag-order niyan kaya ipinakuha ko kay Raven." "Oh my God, Erika! Nakakatakot naman ang taong nagpadala ng bulaklak na iyan sa'yo. Mukhang nais ka niyang mamatay," hindi napigilang komento naman ni Raven. Hinaplos pa nito ang mga braso na tila ba bigla itong nilamig dahil kinilabutan ito. "Ano ka ba, Raven. Binigyan lang ako ng itim na bulaklak mag-iisip ka na agad ng ganyan. Wala naman akong kaaway at ang taong nagnanais na pumatay sa akin ay nakakulong na," sawata ko sa kaibigan ko. Ang totoo ay nakaramdam din ako ng kaba at takot lalo pa at first time kong makatanggap ng it

Erika Pov Malungkot na iginala ko ang aking mga mata sa kabuuan ng silid na kinaroroonan ko. Muling namis ko ang baby na bigo akong maisilang kaya nagtungo na lamang ako sa kuwartong inihanda namin para sa kanya. Sa kuwartong ito sana matutulog ang magiging baby namin kapag puwede na siyang matulog ng hiwalay sa akin. Naglakad ako palapit sa kama at naupo sa gilid. Hinaplos ko ang maliit na unan na dapat sana ay magiging unan ng baby ko. Hindi ko napigilan ang pagtulo ng aking mga luha. Kung hindi lang sana ako naaksidente ay hindi mamamatay ang anak ko. Magagamit sana niya ang lahat ng mga laruan na binili namin para sa kanya. Pero wala na siya kaya matagal pa bago may makagamit sa mga binili namin para sa kanya. Ang next baby namin ang gagamit na lamang ngunit hindi ko alam kung kailan ulit kami magkaka-baby. Para kasing na-trauma ako sa nangyari. Ayoko na munang magka-baby dahil natatakot ako na baka muli akong makunan. Ayokong muling masaktan kapag nawalan ulit ako ng baby da

Erika PovNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob na ako ng silid namin at nakahiga sa kama. Naalala ko ang aking nakita kaya muli akong napasigaw ng malakas. Dahil naman sa sigaw ko ay biglang pumasok si Charles na dumating na pala. Agad niya akong niyakap ng mahigpit para maalis ang takot na nararamdaman ko."Nakita ko ang laman ng regalo, Charles! Hindi porn videos kagaya ng sinabi mo sa akin! Maliit na kabaong na puno ng daga at may laman na patay na puno rin ng dugo! May tao ba na gusto ulit akong patayin? Bakit ako pinadalhan ng ganoong klaseng regalo? Si Uncle Edgar ba ulit ang nananakot sa akin?" nagpapanic na tanong ko kay Charles ng sunod-sunod. "Bakit ka nagsinungaling sa akin? Bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo?""Calm down, Erika. Ito ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sa'yo ang totoo. Kung bakit mahigpit kong pinigilan sina Dario at Merlyn na sabihin sa'yo ang kanilang nakita. Dahil ayokong magpanic ka kapag nalaman mo ang totoo. Ayokong matakot ka kagaya ngay

Erika Pov Nang masiguro naming ligtas na si Dario ay umalis din kami sa hospital. Nagpaiwan sina Bruce at Raven para siyang magbantay at mag-asikaso sa mga pangangailangan ni Dario samantalang isinama ko pauwi sa bahay si Adelina para makapagpahinga. Alam kong hanggang ngayon ay shock pa rin ito sa nangyari kaya kailangan nitong makapagpahinga. "Manatili ka na lamang dito sa bahay, Erika. Kami na lamang ni Tony ang maghahanap sa anak natin," sabi ni Charles nang makarating kami sa tapat ng bahay namin. Nakababa na si Adelina at tanging ako na lamang ang at Tony maliban kay Charles ang nasa kotse. Sasama kasi ako sa paghahanap ni Charles sa anak namin. Hindi ako mapapakali kung nasa bahay lamang ako at naghihintay ng balita kung nahanap na ba ang anak ko o hindi pa. "No, Charles. Sasama ako sa inyo. Ayokong maiwan sa bahay habang kayo ay naghahanap sa anak natin," mariing tanggi ko sa kanya. "Please, Erika. Mas mapapanatag ang loob ko kung mananatili ka lamang dito sa bahay. Do