All Chapters of The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Chapter 1111 - Chapter 1120

ILANG SEGUNDO NA napatitig si Ceska sa nilabasang pintuan ni Gia na nakapinid na. Tahimik ang loob ng silid. Walang kahit na anong ingay bukod sa hinga niya. Humahalimuyak ang pamilyar na amoy ni Gabriano na sumasama sa hangin. Umikot sa kabuohan ng silid ang kanyang mga mata. Nang dumapo ‘yun sa pintuan ng banyo ay una na niya itong tinungo upang maglinis na ng kanyang katawan at magpalit na ng kanyang damit. Paglabas niya ay wala pa rin si Brian. Inilibot niya muli ang paningin matapos na maingat na ipinatong sa may sofa sa loob ng silid ang kanyang hinubad na damit. Tahimik muna siyang naupo sa sofa at muli pang iginala ang mga mata. Naka-design ang silid na iyon panlalaki. Maraming libro sa loob ng silid ng fiancee. Maliit siyang napangiti, iniisip na masyado siguro itong matalino noong nag-aaral. Humantong ang kanyang mga mata sa headboard ng kama ni Brian. Napatayo siya nang makitang may lumang pahina ng sketchbook doon na kamukha ng isa sa mga pahina ng sketchbook niya noong ba

NAKITAWA NA RIN si Gia na may nanunukso ng mga mata sa kapatid na si Brian. Hindi naman iyon pinansin ng kapatid dahil nakatingin lang siya sa mukha ng kanyang ama parang maiiyak. Iyong hitsura nito ay parang nagpipigil lang ng luha dahil nahihiya sa kanyang mga kasama dito.“Hay naku, Mama, miss ka lang ni Giovanni kung kaya ganyan ang pinagsasabi niya.” salo ni Briel na lumapad pa ang ngiti, “Kung wala ang mga bata ngayon baka umiyak na iyang si Gio…” Sinamaan na siya ni Giovanni ng tingin. Hindi siya pinansin ni Briel at nilingon ang panganay.“Brian, baka gusto mong ipakilala si Ceska sa Lola Livia mo.”Hawak ang kamay ni Ceska ay malapad na ngumiti si Brian. “Lola, kailangan ko pa ba siyang ipakilala sa’yo? Kilala mo na siya eh.” pabebeng wika ni Brian na animo ay totoo talagang kausap niya ang matanda sa kanyang harapan, “Si Franceska Natividad po, ang babaeng magiging ina ng mga anak ko at magiging apo niyo sa tuhod at talampakan. Magpapakarami po kami. Hindi lang tatlo. Ika

DALAWANG ORAS NA nagmaneho si Brian bago sila makarating ng La Union. Gaya ng bilin ni Briel kay Ceska ay makailang beses na pinaalalahanan niya ang fiance na dahan-dahan lang sa pagmamaneho. Hindi naman umano sila nagmamadaling makarating sa pupuntahan kaya hinay-hinay lang. Hindi kailangang nakikipag-karera sila sa kalsada.“Bukas na tayo lumuwas?” tanong ni Brian nang medyo gumugol ng ilang oras sa branch nila, tinatamad na siyang magmaneho at gusto na lang noong humilata o marahil ay ayaw niya pang matapos ang araw na kasama niya si Ceska. Dapit-hapon na rin naman iyon nang matapos siya sa pagbisita at medyo nakakaramdam na ng pagod. Ipinakita niya iyon sa nobya nang pumayag ito, alam niyang papayag naman ito dahil ayaw nitong mapahamak sila. Siya ang nagmamaneho.“Ano s apalagay mo, Ceska? Pagod na rin ako. Gusto kong magpahinga muna. Check in tayo?” Pinanliitan siya ng mga mata ni Ceska, iba na agad ang naiisip niya sa huling sinabi ni Brian.“Hindi iyon ang habol ko, totoong

IBINABA RIN NAMAN agad ni Brian ang kanyang tawag sa tiyuhin matapos niyang makumpirma ang pagpunta sa kanilang villa kinabuksan. Nilingon na ni Brian si Ceska na prenteng nakaupo sa sofa ngunit nasa kanya ang buong atensyon. Halata sa pilantik ng kanyang mga mata na nais nitong makibalita sa kung ano ang napag-usapan nila ni Gavin.“Isasama mo ako sa villa ng mga Dankworth?” turo pa ng babae sa kanyang sarili nang humakbang si Brian palapit sa kanya, hindi makapaniwala doon si Ceska kahit pa alam niyang darating sila sa puntong iyon. “Bukas? Seryoso ka ba?” “Hmm, sabi ni Tito Gavin ay pumunta daw ako at syempre isasama kita para formal na ipakilala sa kanila.” Napatayo na si Ceska. Ngayon pa lang ay kinakabahan na siya, what more kapag kaharap na niya ang buong pamilya? Nabasa naman ni Brian ang pagkabalisa sa mukha ng fiancee kung kaya nilapitan na niya upang pagaanin ang loob. Niyakap niya ang fiancee at ilang sandali pa ay naupo sa sofa. Sinubukan ni Ceska na umalis sa kandung

HUMAGOD NA ANG paningin ni Ceska sa kabuohan ni Brian. Mas nakakaloko pa iyon lalo na nang umangat ang gilid ng labi na para bang lihim na sinasabi nito na wala naman siya noon. Bagay na nakakainsulto sa pagkatao ni Brian lalo na at mayroon naman siyang abs. Iyon ang muscles na kanyang tinutukoy na mukhang hindi magawang makuha ni Ceska.“Muscles? Nasaan? Wala ka namang visible na muscles maliban sa muscles sa pagitan ng iyong mga hita–” Biglang inapakan ni Brian noon ang preno dahil sa kalokohan ng nobya. Masama ang kutob niya sa mga tinging iyon.“Gabriano, naman! Dahan-dahan sa pagmamaneho. Buti naka-seatbelt ako!” hawak na ni Ceska sa kanyang dibdib, namumutla na ang buong mukha sa kanyang takot. “Kung hindi baka tumilapon na ako palabas ng sasakyan mo!” “S-Sorry, bakit kasi ganun ang sinasabi mo?” gusot ang mukhang lingon na ni Brian. “Bakit? Hindi ba iyon muscles?” nakabawi ng sagot ng pabalang nni Ceska sa kanya.Mahinang natawa na lang si Brian na hindi na pinansin ang sina