Tous les chapitres de : Chapitre 221 - Chapitre 230

AFTER 1 WEEKLANCE POVNagulat ako sa pagpapatawag sa akin ng mga Elders sa bahay ng Eduardo. Wala akong ideya kung bakit ako pinatawag ng mga ito. Hindi na ako in contact sa kanila kahit pa bago mawala si Founder. Pero dahil sa pakiusap ng aking mga pinsan na si Tristan at Elissa ay pumayag na ako. Pagdating ko sa Mansyon ay naabutan kong kumpleto ang mga elders. Nandun din sila Aunt Cora. Alam kong gulo ang haharapin ko dito sa mansyon. Naupo na kami sa harapan ng dining table. Sa oras na ito ay hindi ko na sinama si Amara uang hindi na siya masali pa at hindi na niya masaksihan ang kadramahang mangyayari sa mga sandaling ito. "Lance , gano katotoong tutulungan mo daw ang bastardong anak na iyon ni FOunder?" naka-halukipkip na tanong ni Aunt Cora habang nakataas ang kaniyang kilay. Hindi pa nga ako nakakasagot ay sinundutan na ito kaagad ni Uncle Jude. "sobra na ata ang pagiging suwail mo sa mga Eduardo. Hindi mo na binigyan ng karangalan ang pangal

Bumaba ang kaniyang paghalik sa aking utong . Pababa sa aking puson hanggang sa marating niya ang galit na galit kong sandata. Halos mabaliw ako sa ginawang pagkain ni Amara sa aking sandata. Malandi niyang nilaro ang kaniyang dila sa ulo nito. Taas, baba ang pagkain na ginawa niya sa aking sandata. Napaiktad ako sa sarap. Ilang minuto niyang paulit ulit na ginawa ito bago siya bumalik ng halik sa aking noo at malandi siyang pumaibabaw sa akin. Napaka sexyng talaga ng aking asawa. Lalo akong nanggigigil at nahahayok sa kaniya sa ginagawa niyang paggling sa aking ibabaw. Paminsan minsan ko siyang pinipiit dahil pakiramdam ko ay lalabasan na ako. Bawat paghampas ng kaniyang hiyas sa aking sandata ay nagdudulot ng kakaibang tunog dahil sa mamasa masa niyang perlas. “AH LOVE SIGE PA” mga halinhin namin sa isat isa , kinapitan ko ang kaniyang bewang at ma awtoridad ko itong tinulungan para ikiskis pa ng mas madiin ni Amara ang aking sandata sa loob ng kaniyang kweba. Sarap na

VERONICA POV Walang paglagyan ang aking kaligayahan sa sinabing iyon ng mag-asawang Amara at Lance, alam kong magandang balita ang sasabihin nito sa amin. Agad kaming nagbihis ni Jasper, lumabas naman muna sila Amara, dahil ang maliit naming barong barong na din ang nagsisilbi naming bihisan. Nakakahiya man ay excited kaming sumama sa kanila. Napag-alaman ko din na si Mang Jun pala ang kanilang driver. Kilala si Mang Jun bilang sanggano sa aming lugar nuon. Napa rambol siya noon kaya nakulong ng ilang taon ng mabigyan ng parol at makalaya ay nabalitaan ko na lang na nagbagong buhay na siya. Hindi ko lang inaasahang na ang mga taong ito pala ang kaniyang napasukan ngayon ay naiintidnihan ko na kung bakit siya nagtagal sa kaniyang trabaho. Tinawagan na siya ni Lance at inabisuhang hintayin na lang kami sa sasakyan. Maririnig naman ang pang aasar sa akin ng mga kapitbahay naming walang magawa sa buong maghapon nila kundi ang tumambay sa labas

LANCE POV SA MANSYON NG EDUARDO (PAGBABASA NG LAST WILL AND TESTAMENT NI FOUNDER) Ipinatawag kaming lahat ng Atty. ni Founder. Sa totoo lang wala naman talaga na akong balak na pumunta pa sa pagpupulong na iyon ng mga Eduardo ‘s dahil hindi din naman ako interesado sa kung ano mang sasabihin ni Atty. Kung hindi lang dahil sa pangungulit ni Mommy na pumunta para sa meeting na ito ay hindi na din talaga kami pupunta. Hindi ako sa interesado sa kung ano mang maririnig ko sa araw na yun para sa manang pinag-aagawan ng aking angkan pero dahil nga sa pagpupumilit ni Mommy sa akin ay pumunta na din kami ni Amara. Hindi na namin sinama ang kambal dahil ayokong masaksihan ng mga bata kung gaano kagulo ang aming pamilya pagdating sa pera. Malayong malayo ito sa pamilya ni Amara na punong puno ng pagmamahalan sa sa bawat isa at walang siraang nagaganap. Ni minsan ay hindi ko narinig o nabalitaan na nagkagulo sila Amara ng dahil sa pera. Pero

AFTER 4 YEARS ZAIRA POV Mabilis na nagdaan ang apat na taon , parang kailan lang ay ang dami kong pinagdaanan pati ng aking mga kapatid na aming nalagpasan pero ngayon ito na naman ako nag-iisip ng mga dapat kong gawin,. Dahil sa lumalaki na ang aking mga kapatid , lumalaki na din ang aming mga gastusin. Minsan gusto ko ng sumuko pero tinitiis ko lang alang-alang sa aking masisipag na kapatid, hindi ko sila pwedeng iwan dahil wala na kaming mga magulang na susuporta sa kanila dahil sa maaga na kaming naulila. Ako lang ang maasahan ng aking mga kapatid na makakatulong sa kanila sa ngayon hanggang sa makapagtapos sila sa pag-aaral. Kailangan na din namin sa susunod na taon ng mas malaking halaga para matustusan ko ang pag-aaral ni Christine at Pamela hanggang kolehiyo. Nang gabing iyon nakamasid lamang ako sa aking mga kapatid habang natutulog ang mga ito. Ang sakit sakit ng aking ulo sa kakaisip. Napaluha na lang ako dahil sa totoo lang hindi