Lahat ng Kabanata ng Sold To The Billionaire Series 1: Piere Monecidad: Kabanata 91 - Kabanata 100

=Lumi’s Point Of View= A YEAR HAS PASSED… I was on my chemotherapy and my foster mom stared at me while she’s holding my son. “You can do this Lumi. Do it for Perenzio Laurent,” nakangiting sabi ni Mommy Eliza. She’s a business tycoon who owns big company from States who helps and donates from cancer patients. Mula nang makarating ako sa bansang ito ay nakilala ko siya dahil madalas siyang mamili ng tutulungan dahil namatay ang anak niya noon dahil sa cancer. “M-Mommy Eliza… P-Paano po kung hindi a-ako tumagal?” naiiyak kong sabi. “I won’t let that happen anak, I can’t lose anotherr daughter…” paninigurado niya at hinalikan ako sa noo. Nauubos na ang buhok ko, napapanot at nakakalbo na ako dahil sa chemotherapy. “You can do this.. For Eren na rin,” aniya niya sa nickname ng anak ko. Nanatili siya sa tabi ko mula nang ampunin niya ako. Itinrato niya ako ng mabuti na parang anak niya, bagay na hindi ko naramdaman noon. Bukod sa mommy ni Piere na nagmahal rin sa

=Lumi Anastasia’s Point Of View= Alam ko… Alam kong marami kang tanong sa isip mo, Piere. Ngunit mas madadagdagan ‘yan sa oras na makilala mo kung sino ako at anong ganap ang ipinunta ko sa mismong party mo. Umakyat ako sa stage at magandang ngumiti. Ang bulungan ay lumakas. “She looks familiar right?” “I think I saw her before..” “Good evening, esteemed guests, colleagues, and friends, It is an immense honor to stand before you on this momentous occasion. Today, we celebrate not just the years of success but the relentless passion, innovation, and dedication that have brought us here. I am deeply grateful to be a part of this celebration as we reflect on how far we’ve come and look toward a future brimming with opportunity.” Nakangiting sabi ko, matahimik ang lahat at napatitig. “This anniversary also marks a time of reflection. It is a time to honor our history while recognizing that our legacy isn’t defined solely by the past, but by what we are building today. We must c

=Lumi Anastasia’s Point Of View= “Perenzio Laurent!” malakas na sita ko sa anak ko nang paulit-ulit siyang kumukulit. Nasapo ko ang noo dahil doon lang siya huminto nang tinawag ko siya sa buong pangalan niya. ‘Ang kulit na bata!’ “But mommy—” “Eren, anak… Let’s not be makulit and listen to mommy. What if mapano ka? Nasa public place tayo,” buntong hininga ko at hinawakan ang kamay niya habang naglalakad kami sa mall. “But it’s safe here mommy,” rason pa ni Eren. Tinitigan ko ito at mata pa lang ay sobrang gwapo na, sabagay.. Tatay niya ba naman si Piere. Tulak-tulak ko ang cart ay panay lagay na naman ng laruan si Eren. Mahilig siya sa sasakyan, namana niya rin siguro sa daddy niya na mahilig sa sports car. Palagi namang ganito. I can’t let him meet his daddy yet, kaya naman ibinibigay ko sa kanya ang lahat ng bagay na kailangan at gusto niya. Matapos niya mamili ay binayaran ko na lahat sa counter at inutusan ang isa sa mga kasama namin na yaya niya na igiya sa sasaky

=Lumi Anastasia’s Point Of View= Nang maisakay niya ako sa sasakyan ko ay huminga siya ng malalim bago ako basta-basta na tinalikuran at sumakay na sa sasakyan niya. Bumuntong hininga ako at inalis ang mamahalin kong takong na nasira lang. Dahil ayoko munang makaharap ang tatay ko ay inutusan at nakiusap ako kay manang na kunin ang mga resibo ng nagastos ni tatay galing sa pera ni Piere. Nang makita ang mga ‘yon ay napalunok ako dahil milyon-milyon na amg nagasta ng tatay ko at ginastos sa kanya ni Piere. I wrote a cheque for all of it and went to his office later on… Nang makaharap ko siya ay nagtataka niyang tinignan ang cheque na nakalapag sa kanyang harapan. “What’s this for?” pabalang niyang tanong. “Para sa mga perang sinayang ng tatay ko,” paliwanag ko. Umayos siya ng upo at itinulak ‘yon papalapit sa akin. “I don’t need it. Wala na akong paglalagyan ng pera na ‘yan,” dismayado niyang sabi kaya tumaas ang kilay ko. “If you don’t want to keep it, just donate it

=Lumi Anastasia’s Point Of View= I was stopped when suddenly I read an article about Kristine and Piere. Nangunot ang noo ko dahil rumored dating ang dalawa. Pasimple kong kinagat ang ibabang labi habang tinitignan ang litrato nila sa isang event. Escort niya yata si Piere sa isang party. Bumuntong hininga ako nang maramdaman ko ang panlalamig ng kamay sa nakita. Parang saglit na nagunaw ang mundo ko sa nakita. ‘I thought he’ll only love me?’ Ibinaba ko ang iPad nang maramdaman ang panginginig ng mga palad ko. Labis itong namanhid dahil sa sakit. ‘Is this the reason why he’s acting cold and mean towards me?’ Walang gana akong napatayo at lumabas ng opisina ko. Hinarap ko ang secretary ko at huminga ng malalim. “I want you to find out everything about Kristine and Piere,” utos ko. Nagulat ang mukha nito. “Pero ma’am—” “Just do it. Report to me if you find out,” gitil ko at wala sa mood na inabot ang folder para dumeretso sa next meeting ko. Ngunit hindi