All Chapters of HIS LOYAL WIFE : Chapter 21 - Chapter 30

Gabi na nang makarating kami ni Vico sa mansion ni Zyron. Open gate kaya nakapasok ang sasakyan ni Vico hangang sa tapat ng bahay. Habang nasa byahe hindi mawala sa isip ko ang sinabi sa akin ni Mory. Kinakabahan ako sa maari niyang gawin sa anak ko pero mas kinabahan ako ng pagbuksan ni Vico ang passenger side. “Baba na! Tawagan mo ako kapag naka-problema ka.” “Aalis ka na?” “May mahalaga lang akong pupuntahan na hindi na pwedeng ipagpabukas.” Hindi pa ako nakapagpapasalamat sa kaniya ay mabilis na nawala ang sasakyan niya sa paningin ko. Huminga ako ng malalim ng makatayo ako sa tapat ng malapad na pinto. Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko ng makapasok ako ng mansion. Nagulat ako ng galit na mukha ni Zyron ang bumungad sa akin. “What is the fucking meaning of this?!” Kinilabutan ako ng marinig ang nakakalibot niyang boses na pumuno sa buong sala. Iyong galit niya na kaya niya akong saktan. Hindi lang siya ang naghihintay sa akin. Nandito si Percy, Cjay Benedict at

Hindi naging madali sa akin ang kalimutan ang nakaraan. Hindi rin naging madali para sa akin ang makalimot sa sakit na dinanas ko. Sobra akong nasaktan dahil nagmahal ako ng sobra. Nakampante ako sa buhay na mayroon ako sa nakaraan at hindi ko inakala na magiging mahirap para sa akin ang lahat. Sa lahat ng hirap ng pinagdaanan ko. Hindi ako makapaniwala na napagtagumpayan ko ang itaguyod si Zyro nang mag-isa. Ang makita siyang masaya at lumaking mabuting bata ay isang karangalan para sa akin. I'm standing at the edge. Watching my son who enjoying to be with the people who loved and care about him. “Happy @4th birthday, big boy!” Nagulat ako sa sunod-sunod na putok ng confetti na hawak ni Kiko at Bugoy. Napuno ng kalat ang sala dahil sa ginawa nila. “Blow your candle na but first! Make a wish my baby...” Nakangiting lumapit ako sa kaniya hawak ang cake na ipinagawa ko at Spider-Man theme 'yon. “Okay, Mommy!” He closed his eyes while he was smiling. A minutes past he stared

Umupo ako sa gilid ng kama at sinulyapan si Zyro na mahimbing na itong natutulog. Inayos ko ang kumot niya at nilagyan ko siya ng unan sa kabilang side. Hinalikan ko siya sa noo at ilang beses na hinaplos ang kaniyang pisngi. Natigilan ako sa paghaplos sa kaniya nang maalala ko ang sobre na ibinigay sa akin ni Carlota. Kinuha ko ito sa loob ng drawer bago ako nagtungo sa tapat ng bintana dito sa kwarto namin ni Zyro. Binuksan ko ito at kinuha ang isang nakatuping papel. Habang pinagmamasdan ko ito ay kinakabahan ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko na hindi ko maipaliwanag. Masakit at sobrang sakit na isipin na wala na si Daddy. At ang sulat na 'to? Natatakot ako sa mababasa ko at kinakabahan ako. My Maria, Kamusta ka aking Maria? Sobrang miss ko na ng ngiti at mga lambing mo. Kung sakaling mabasa mo 'to, gusto ko na makita ang ngiti sa labi mo. Marahil ay wala na ako pero ayoko na makikita kang umiiyak, Maria ko. Kung anuman ang nagawa mo, matagal na kitang pinatawad. Mahal kita, an

Walang tigil sa pag-agos ang mga luha sa aking pisngi. Nandito na naman ako sa pakiramdam na pinagbagsakan ng langit at lupa nang makita siya. Mas komportable kami ni Zyro na wala siya. Mas ramdam namin ang pagmamahal ng pamilya kasama ang ibang tao. Madaming nagmamahal sa anak ko dito at tanggap siya. Hindi tulad nang nasa mansion niya pa kami nakatira. Kaunting oras lang ang naibibigay niya sa anak ko at napipilitan lang siya. Ang mas masakit pa basura lang kami sa kaniya. Sa dami naming magkakasama sa mansion kami lang ni manang ang nagmamahal kay Zyro dahil ayaw sa kaniya ni Berta, Lena at Supot. Galit sila sa anak ko kahit wala itong ginagawa sa kanila. Ayoko na maramdam ulit ang ganu'ng pakiramdam dahil ang sikip sa dibdib. Ang bigat sa pakiramdam na alam mong may kasama ka sa bahay na hindi ka gusto. Ayos na kami dito ni Zyro dahil dito namin naramdaman ang totoong pamilya at tanggap kaming dalawa na walang panghuhusga. Hindi ako makatulog sa sobrang pag-iisip ko. Paano

“Mommy, after ko gawin assignments ko, makikipaglaro ako sa new friends ko ah? Promise bait ako sa kanila!” Bigyan niya ako nang malapad na ngiti dahilan para lumalim ang biloy niya. May biloy siya sa kaliwang pisngi. Kapag nagsasalita siya o kaya kapag ngumunguya lumalabas 'yon pero mas malalim kapag nakangiti siya. “Sino naman ang new friends mo? Baka bad guys 'yan baby ah.” Nilagyan ko ng straw ang dutch milk niya. It's wednesday, we both here at school eating our lunch in front of my classroom. He's excited to finish his assignment so he can go to the playground. “They're kind and good guys unlike Zyron.” Kumibot-kibot ang nguso niya. “I said, it's Daddy.” I correct him. “Zyron.” Huminga siya nang malalim. Sadness flash on his face and pouted lips. Hindi niya na talaga tinawag na Daddy si Zyron mula nang araw na paglaruan niya ang sasakyan nito. “Hindi na siya bumabalik, galit siya sa akin kasi bad boy ako... Mommy, mana lang ako sa kaniya 'di ba?” Anak naman sa daming