Tous les chapitres de : Chapitre 611 - Chapitre 620

Tahimik lang na tumingin si Patricia kay Inez. "Simula pa lang ‘yan. Hindi pa sumisikat masyado ang balita. Marami pang reporter ang hahanap sa’yo. Kung gusto mong gumaan ang buhay mo, pwede mong sabihan ang anak mo na magpa-picture pag dinadalaw ka niya."Halos maiyak si Inez sa narinig. "Miss Alice, paano ko naman hindi hahanapin si Paris? Pero sabi niya, na-invest na niya lahat ng pera niya at kailangan daw niyang bumili ng mga branded para sa image niya. Tapos sabi pa niya noon, gusto niyang i-hype itong issue na ’to, kaya pinapakiusapan niya akong tiisin pa ng isang linggo o dalawa… Pero hindi ko na talaga kaya!"Tiningnan lang ni Patricia si Inez na umiiyak sa harap niya, tapos napangiti siya nang sarkastiko. Ang totoo, siya rin ang nag-utos kay Paris na huwag muna patulan si Inez. Mas “makapangyarihan” ang dating ng isang ina na galit sa kumpanya, at mas marami itong madudulot na public opinion. Kapag pinatira agad si Inez sa maginhawang lugar, tiyak na dahil sa ugali nito, siy

Sa isang banda, napatulala si Andrei at halos mapagkamalan niyang si Patricia talaga ang nakaupo roon at nakatingin sa kanya.Pero napakapanatag at kalmado ng ngiti ng babae kaya agad ding nawala ang pamilyar na pakiramdam na naramdaman niya kanina.Natauhan siya at naalala ang tanong ni Daemon kanina... Ibig sabihin ba’y minsan ay pinaghinalaan ni Daemon na ang babaeng ito ay si Patricia na muling nabuhay?Sa totoo lang, may pagkakahawig nga sila ni Patricia. Pero sa kabila ng pagkakatulad, may napakalaking pagkakaiba rin. Parang hindi mo matukoy kung saang bahagi sila magkamukha at kung saan sila nagkakaiba.Pero bago pa man siya tuluyang makapag-isip, kinawayan na siya ng agent niya para bumaba sa entablado. Panandalian lang naman ang partisipasyon niya sa ceremony dahil may iba pa siyang kailangang puntahan para sa shooting. Pero pagtingin niya kay Patricia, parang hindi niya agad maibaling ang paningin niya. Hindi niya alam kung guni-guni lang ba iyon…Pakiramdam niya ay tiniting

Kakaalis lang ni Darla matapos ihatid ang babae nang may lumapit na tauhan sa kanya at mahinang nagsabi, "Miss Alice, may masamang nangyari... May babaeng nagngangalang Olive na pumunta sa kumpanya kanina para hanapin ka. Inabisuhan muna ako ng front desk. Napansin kong parang may masama siyang balak kaya sinabi ko na wala ka sa opisina at pinaalis ko na lang. Gusto ko sanang itanong muna sa’yo kung anong gagawin. Pero hindi ko inasahan na bigla siyang pupunta sa branch opening ceremony at manggugulo. May dala pa siyang mahigit sampung tao... Magulo na ngayon sa lugar, natatakot na ang mga customer pumasok sa loob..."Bahagyang napakunot ang noo ni Patricia at napabuntong-hininga, "Ayos lang, pupunta ako. Tawagan mo muna ang pulis.""Pero mukhang may koneksyon si Miss Olivarez... Nagbanta siya na kapag tumawag kami ng pulis, mas lalala pa raw ang gulo..." Halatang kabado pa rin ang tauhan. Sa totoo lang, malaking koneksyon talaga ang kailangan para mangahas magdala ng sampung tao para

Sa totoo lang, napaka-weird na dinala siya ni Daemon dito. Alam niyang hindi basta-basta nagdadala ng babae sa bahay si Daemon. Sobrang sikreto ang tirahan niya. Pero ngayon, dinala siya rito...Parang hindi masarap ang tubig sa baso kaya lumapit siya sa wine cabinet, binuksan ang bintana at kumuha ng alak. "Sa totoo lang, hindi ko naisip na magdadala ako ng ibang babae dito. Lalo na yung gagamit ng mga bagay na inihanda ko para sa kanya. At hindi ko rin inakala na ikaw pala 'yung babae na 'yon..."Ginamit ni Daemon ang bottle opener para buksan ang alak, tuloy-tuloy pa rin sa pagsasalita. "Pero nabuhay akong parang tanga sa limang taon na nakalipas, naghihintay sa babaeng alam kong hindi na babalik. Hindi ko inakala na magiging ganito ako ka-tanga." Napangisi siya ng may konting lungkot, tapos tumingin kay Patricia. "Simula nang lumitaw ka, feeling ko wala nang lunas ang katangahan ko. Kaya naisip ko, labanan na lang ng lason ang lason.""Hindi na mahalaga kung ikaw siya o hindi, isi

Napatingin si Patricia kay Daemon na parang hindi makapaniwala, at nagtama ang mga mata nila. Matatalim at malamig ang tingin nito, parang kutsilyo na kayang butasin ang puso niya at sirain ang lahat ng panlaban niya. Masakit pa rin ang tama sa noo niya, pero mas masakit ang pakiramdam sa dibdib niya.Bago pa siya makapagsalita, narinig na niya ang malamig na boses ni Daemon, “Bawal mo na siyang banggitin sa harap ko.”Tahimik lang si Patricia habang hawak ang noo niya. Bahagya siyang napakunot-noo pero tumango rin at mahinang nagsabi, “Hindi ko na siya babanggitin, pero wala namang kailangang masaktan, di ba, Mr. Alejandro.”Hindi siya sinagot ni Daemon, pero bigla itong natigilan. Napansin niya ang sugat sa noo ni Patricia, may dugo na, at puro pulang-pula ang mukha niya dahil sa natapong alak. Mukhang sobrang gulo na ng itsura nito. Halos di niya napigilang ihagis ang baso kanina, dahil gusto lang talaga niyang patahimikin ito. Ayaw niyang marinig ang mga sinabi nito.Pero pamilyar