Chapter 121Gabi na nang makauwi si Patricia sa apartment niya. Wala siyang kasamang katulong, at paminsan-minsan lang siyang nagpapalinis. Kaya pagdating niya, madilim ang buong 500-square meter na apartment, walang ilaw, walang tao, at malamig.Nagpalit siya ng sapatos sa may pinto, binuksan ang ilaw sa sala, at pagod na lumakad papunta sa kuwarto.Bigla siyang nakarinig ng mahinang meow ng pusa. Sa totoo lang, nagulat siya sa una, pero dahil sa ilang taong sanay na siyang manatiling kalmado, agad siyang napanatag at lumingon para hanapin kung saan galing ang tunog. Nakita niya ang isang kahon sa ilalim ng coffee table sa sala. Sa loob nito, may kuting na parang kapapanganak lang, nakapatong ang dalawang maliit na paa sa gilid ng kahon, pilit na sumusungaw ang ulo, habang umiiyak ng mahina at malungkot.Bahagyang napakunot ang noo ni Patricia, saka siya umupo at marahang kinuha ang kuting, inilagay ito sa kanyang kandungan, at hinaplos-haplos para tumigil sa pag-iyak. Tapos, napansi
Terakhir Diperbarui : 2025-05-24 Baca selengkapnya