บททั้งหมดของ Tainted Series 6: Hiding From The Billionaire: บทที่ 31 - บทที่ 40

"Ang bait ng batang yan."Sinundan ko ng tingin ang lalaking tinitingnan ni Nana na nasa baybayin kasama si tatang at ibang mangingisda. Nakasuot ito ng simpleng puting t-shirt at shorts kagaya ng suot ng karamihan dito sa isla pero hindi mo maikakaila na angat talaga ito sa iba. Hindi mo maiisip na isa siyang may-ari ng malaking kompanya sa ayos niya ngayon. Not the usual three-piece suit that he's wearing.And like the other days, Calyx looks so comfortable and happy talking to the fishermen. He treats them as his friend, maayos siyang makitungo sa mga trabahante niya at iba pang mga taga-isla. "Halos lahat ng tao dito sa isla kilala yan si Arkitek, mabait kasi at magaling makitungo." dagdag ni Nana.Ngayon lang kami nakapag-usap ng masinsinan ni Nana at ang dami kong gustong itanong sa kanya. Isa na doon kung paano nila tinaggap at tinuring na parang anak si Calyx. "Umuulan nun ng biglang may narinig kami ng tatang mo na parang batang umiiyak at tumatawag sa pangalan mo sa labas

I can't change the past but I can definitely change my future. Kung noon hinayaan lang ni nanay at tatay na api-apihin sila ni Armina, iba ako. Hindi ako papayag na gagawin niya ulit ang ginawa niya sa mga magulang ko. Kaya namimihasa si Armina dahil akala niya walang taong lalaban sa kaniya pero hindi na ngayon. Kukunin ko ang kung anong para sa akin, sa amin ng mga magulang ko. After talking to Judge Gonzales last week, he told us that the documents submitted in court to prove their claim is forged documents, means it is invalid and couldn't be used as a proof that the Ignacio's brought the resort from Tatay Minandro and Armina. Paano nga naman niya mabibili kay tatay kung noong una pa lang hindi na pinirmahan ang papeles na dinala ni Armina. Ang kapal pa ng mukha nilang e-peke ang pirma ng tatay ko. Akala siguro nila magtatagumpay sila pero hindi dahil bumalik ako at hindi ako papayag. Ngayon pa, pagkatapos kung malaman lahat ng kasamaan ni Armina? Hah! Magdusa siya. "Nanay,

"My, anong kinain mo kagabi?" bungad sa akin ni Agnes na may makahulugang ngisi, muntik pa akong mabilaukan ng sarili kong laway sa tanong niya. Lumagpas pa ang tingin niya kay Calyx na nakayakap sa akin mula sa likuran. Maaga palang ito na ang agad ang bungad ni Agnes sa akin hindi ko alam kung ano namang kalokohan ang pumasok sa utak niya pero hindi ako sumagot dahil wala ako sa mood para sa kalokohan niya ngayon. Naalala ko na iba nga pala ang kinain ko kagabi kaya agad kong sinupil ang ngiting gustong gumuhit sa aking labi. Umupo ako sa mesa, kaharap ang maraming pagkain na niluto nila Calyx."Ang sabi ni Arkitek ayaw mo daw kumain nung bulalo saka isda? Yun pala ang dahilan bakit ka umiiyak dun sa banyo sana sinabi mo agad para doon na lang kami sa bahay nagluto?" daldal niya habang nagsasandok ng kanin. "I cooked your request baby." bulong ni Calyx sa akin. Naramdaman ko pa ang marahang paghaplos niya sa impis na puson ko. Mukhang may alam na ang loko at hinhintay lang na kum

"Good morning, Doc My, tapos naba ang consultation? Wala bang pasyente ngayon?"Maaga pa lang ito na naman ang bungad ni Agnes sa akin kaya tuloy pati ang mga brutes na nasa hapag ay sabay-sabay na napalingon sa akin na puno ng pagtataka ang mga mukha. Kakababa lang namin ni Calyx galing sa silid para sumabay sa kanila ng agahan. Alam ko kung ano ang nasa utak ni Agnes pero nagpatay malisya lang ako para hindi nila mahalata. Mukhang nasa mood siya ngayon para mang-asar sa akin. Siguro nagkasundo na sila ni Ibon niya at maaga palang maaliwalas na ang aura ng mukha ng dalaga."You still do medical mission, Doc?" ani William. Siguro alam din nila ang nagyari noon sa medical mission kaya nagtatanong ito.Hindi pa man ako nakasagot, muli na namang nagsalita si Agnes. Bida-bida na naman ito. Kung tawagin ko kaya si Falcon?"Ano ka ba Sir Will, ibang medical mission ang sinasabi ko." nakangising sagot ni Agnes. Tinaasan ko siya ng isang kilay pero wa epek kay Agnes. Nginuso niya ang pintua

"Daddy Langga, please hold on..." I said crying. His eyes are half open pero ako halos hindi ko na siya makita sa dami ng luha ko. I was panicking. I don't know what to do. My legs are shaking, my body feel week. Hawak ko ang mga kamay niya at dama ko ang mahinang pagpisil niya dito. "D-dont cry, I-i'm okay..." paputol-putol niyang sabi sa mahinang boses. "A-are you o-okay, Lang? A-are you not hurt?"Sunod-sunod akong tumango sa kanya. "Ayos lang ako, basta maging maayos ka. Please daddy, hold on..."Kahit na nahihirapan pinipilit niya pa rin ang sarili na kausapin ako. Ako pa rin ang iniitindi niya. Ako na lang palagi ang inuuna niya. Kung sana hindi niya hinarang ang sarili kanina hindi ito mangyayari ngayon."D-don't cry Lang...""Shhh...I'm okay daddy...I'm okay...Don't talk..don't talk..."pigil ko sa kanya. Mabilis kong hinawi ang mga luha sa aking pisngi saka dinala ang kamay niya sa aking puson. Maingat kong pinatong ang kamay niya doon. Nakita ko ang pagtulo ng luha sa gili