บททั้งหมดของ Running away from the Billionaire: บทที่ 291 - บทที่ 300

Tumayo na siya. Hindi na niya kaya pang maging kalmado rito ngayon. Gusto niya itong sumbatan sa ginawa nito kagabi ngunit tapos na rin naman ‘yon. Lumipas na. Walang magagawa ang panunumbat niya rito dahil tapos na rin naman ang lahat ng nangyari.“I’ll talk to him about this later. Don’t worry. He

“Why not?” Halos malukot na ang ekspresyon sa kanyang mukha. “Beau, can’t you see? She’s not respecting any of my decisions. Last night, nakikialam siya sa bagay na wala naman sa usapan. I don’t like it, Beau.”“But, Emory, what about the venues? She already contacted everything.”“Kung ipagdidiinan

“EMORY…”Napatingin siya sa kanyang kaibigan nang tawagin nito ang pangalan niya. Nilingon niya naman ito at tipid na nginitian. They are on their way to Batanes. Nasabi na rin sa kanya ni Selim na mayroon itong property roon.As much as she wanted to go and come to her parents, hindi niya magawang

Matapos ng ilang segundong pagmumuni-muni habang nakatinign sa kalangitan ay nagdesisyon na siyang maligo. Sinarado niya muna ang pinto ng kanyang terrace bago siya nagtungo sa banyo. Medyo nagulat pa siya nang kanyang mapansin kung gaano kaganda ang banyo.“Damn,” she whispered. “I thought this was

THE WAVES crashing against the shore, the cold breeze that his blowing some strands of her hair, and the laughter of her babies as they chased each other along the shore. In other words, heaven. She’s now in heaven.Ngunit bakit sa kabila ng kagandahan ng senaryong na sa kanyang harapan, hindi niya