All Chapters of SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Chapter 191 - Chapter 200

NASA kalagitnaan ng pagkain ang pamilya Samonte ng dumating si Sharie. Namumula ang ilong at mata nito tanda na galing ito sa pag iyak. “Papa!” Hindi inaasahan ng lahat ang pagdating ng babae. Dahil dumating ito ng walang pasabi. “Totoo ba ang narinig ko? Pinagkasundo niyo si Hazel?” Umikot ang mata ni Yassie. Sigurado siya na narito ito para magdrama. Binaba ni Ian ang hawak na baso, iminuwestra nito ang kamay sa bakanteng upuan na naroon. “Maupo ka, Sharie. Mamaya na natin pag usapan ‘yan pagkatapos kumain.” Hindi nakinig si Sharie sa ama. Hindi siya narito para makasabay kumain ang mga ito. Narito siya para malaman ang totoo. “Nangako ka sa akin na hindi mo itutulad sa akin si Hazel, papa. Ang sabi mo sa akin ay hahayaaan mo siyang makaalis sa bahay na ‘to pagtuntong niya sa twenty. K-kaya sinunod ko ang lahat ng gusto mo ng walang pagtutol dahil nangako ka sa akin! May usapan tayo, papa!” Hindi nagsalita si Yolly, maging ang mga anak nito. Sapat na sa mga ito na makitang

Hindi nakapagsalita ang mga ito ng marinig ang sinabi niya. Tama naman siya. Wala siyang magagawa kahit lumuha pa siya ng dugo. Dahil katulad ng ng sinabi ng papa niya ay ito ang masusunod sa bahay na ito. Naisip niya na tumakas nalang. Pero hindi niya magagawa iyon dahil marami ang bodyguards na nakapalibot sa buong bahay nila. Saka saan siya pupunta? Wala naman siya alam sa labas. Siguro nga ito na ang kapalaran niya. Ang mag asawa ng labag sa loob niya at matulad sa ate Sharie niya. “A-aling Nita, totoo ba ang himala?” Naitanong niya habang nakahiga sa kama niya. Narito na siya ngayon sa kwarto niya. “Ang sabi mo kasi sa akin noon ay darating ang araw na magkakaroon ng himala. Na ang mga kagaya ko ay magkakaroon ng tagapagligtas. Nasaan po siya?” Pagkatapos kumutan si Hazel ay tumayo si Aling Nita. Namumula ang mata na tumalikod ito. Hindi niya alam kung paano sasabihin sa kanyang alaga na kwento lamang ang sinabi niya noon. Hindi niya alam na maniniwala ito doon. Wala talaga i

KILALA ni Hazel ang lalaking ito! Ito ang fiance ng ate Yassie niya! "Why are you here? Are you planning to escape?" Napahawak si Hazel sa batok. Baritono at kay lalim ng boses ng nobyo ng ate Yassie niya. Naghatid ang boses nito ng kakaibang lamig sa kanyang kalamnan. Lalaking-lalaki ang boses nito at medyo nakakatakot ang dating. Siguro dahil wala siyang makita na anumang emosyon sa kulay lupa nitong mga mata. "Answer me. Are you planning to escape?" Ulit nitong tanong. "P-po?" Nahintatakutan niyang tanong. Hindi niya ito maintindihan. Muli siyang humakbang paatras ng lumapit ito sa kanya. Hindi kaya huhulihin siya nito at ibabalik sa kanila at isusumbong sa papa niya? Sa takot na gawin nito ang naisip niya ay hinanda niya ang sarili para kumaripas ng takbo. Ngunit bago pa siya makalayo ay nahawakan na siya nito sa braso. "Fvck!" Mura ng lalaki ng kagatin niya ang kamay nito. Ngunit imbis na bitiwan ay humigpit ang hawak nito sa payat niyang braso. "B-bitiwan mo ak

MUKHANG nakakatakot si Kuya Frank ayon sa kwento ni Aling Fatima. Kailangan niyang tandaan ang bilin nito kung ayaw niyang mapalayas sa bahay na ito. Kaya pala may kakaiba sa awra nito dahil may nakatago pala itong ugali. Alam kaya ito ng ate niya? Kahit kabado ay bumuga ng hangin si Hazel at tinaas ang kamao sa ere. “Kaya mo ‘yan, Hazel. Magpakabait ka lang sa kanya para hindi siya magalit sayo at magsumbong sa papa mo!” NAPATAYO si Hazel ng tuwid ng makita si Frank sa hapagkainan. Pati si Aling Fatima ay halatang nagulat din ng makita ang amo. “Sir Frank, hindi mo naman sinabi na sasabay ka palang kumain kay Ma’am Hazel—“ Napitlag silang dalawa sa gulat ng biglang ibagsak ng binata ang adobong karne sa mesa. “Hindi ba’t nagbilin ako na magluto ng mga masustansyang pagkain? Bakit puro karne ang nakahain? Masustansya ba ang tawag niyo sa mga ‘to?” “Magpapaluto ako ulit, Sir Frank. Pasensya na po dahil hindi ko masyadong narinig ang sinabi mo.” Takot man ay nakuhang sumago

"Siya nga po, Sir Frank." Sagot ng matanda. Hinila nito sa kamay ang dalaga. "Sige na, iha. Sabihin mo kay Sir ang gusto mong sabihin." "Leave us." "Sir?" Akala ng matanda ay nabibingi lang siya. Pero ng hindi na muling nagsalita ang amo ay yumuko ito at nag aalangan na nagpaalam. "Sige po, lalabas na kami." Kahit ang babae na nagbukas ng pinto kanina ay lumabas kasama nito. "Aling Fatima!" Sinubukan na humabol ni Hazel sa matanda ngunit nagsalita ang nobyo ng ate niya. "Sabihin mo, ano ang kailangan mong sabihin sa akin?" Nagbukas-sara ang labi niya sa kaba. Paano ay diretso na nakatingin ang binata sa kanya habang tinatanong siya. Nakakaintimida ang tingin nito. "Kuya Frank, gusto ko pong magtrabaho dito at gusto ko pong magkasahod!" Sa wakas ay nasabi din niya ang gusto niyang sabihin kahit na kabado siya. "Magtrabaho at sumahod?" Nag isang linya ang kilay ni Frank. "Kumakain ka at hindi nagugutom. Ano ang dahilan mo at gusto mong mamasukan dito?" Kaya mo 'yan, Haz