All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1871 - Chapter 1880

เจ็ดวันต่อมาซ่งรั่วเจินและฉู่มู่เหยานั่งดื่มชาที่โรงน้ำชา สายตาของทั้งคู่ทอดมองลงไปยังถนนเบื้องล่าง“พี่สะใภ้ ท่านเรียกข้ามาวันนี้ เพื่อมานั่งดื่มชาเฉย ๆ อย่างงั้นหรือ?”ฉู่มู่เหยาเผยสีหน้าประหลาดใจ นางได้ยินว่าพี่สะใภ้เรียกนางออกมา นี่ก็รีบออกมาในทันที เดิมทีคิดว่าจะได้เดินเล่นเป็นเพื่อนพี่สะใภ้ หรือไปเลือกของให้หลานชายหลานสามที่กำลังจะคลอด คิดไม่ถึงเลยว่าจะออกมาดื่มชาเพียงเท่านั้นซ่งรั่วเจินส่ายหน้า “วันนี้ไม่ได้เรียกท่านมาเพื่อดื่มชา แต่เพื่อสร้างความมั่นใจให้ท่าน”“สร้างความมั่นใจ?” ฉู่มู่เหยางุนงง ไม่เข้าใจความหมายในทันทีเลยได้ครู่ต่อมา จู่ ๆ สายตาของนางก็พลันสะดุดเข้ากับเงาร่างที่คุ้นตา“นั่นใช่ท่านหญิงฉางผิงหรือไม่?”“พวกเจ้าได้ยินแล้วหรือไม่ว่าสกุลฉีถูกยึดทรัพย์แล้ว? ทายาทสายตรงต้องโทษประหาร ส่วนที่เหลือถูกเนรเทศ ภายภาคหน้าไม่มีสกุลฉีในเมืองหลวงอีกต่อไป!”“เรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ สั่นสะเทือนไปทั้งเมืองหลวง จะไม่รู้ได้อย่างไรกัน?”“ได้ยินมาว่าสกุลฉีต้องพบจุดจบเช่นนี้ จุดเริ่มทั้งหมดก็มาจากท่านหญิงฉางผิงนี่แหละ!”“หากไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ยุ่งเหยิงของนางกับสองคุณชายต

ฉู่มู่เหยาฟังคำพูดของพี่สะใภ้ ก็อดคิดถึงตัวเองไม่ได้ว่าก่อนหน้านี้ตนเองก็เคยตั้งวาดฝันไว้เหมือนกันว่าตนชอบบุรุษเช่นไรผู้ชายสารเลวคนนั้น ล้วนเป็นเพราะนางถูกคำหวานล่อลวง บางทีอ่านนิยายรักมากไป คิดว่าการช่วยชีวิตกันคือพรหมลิขิต นี่จึงเชื่อสนิทใจอย่างโง่งมบัดนี้ลองย้อนคิดดูแล้ว ก็รู้สึกว่าก่อนนั้นตนเองช่างโง่เง่าเหลือเกิน เหตุใดไปชอบคนสารเลวพรรค์นั้นได้!ทว่า แต่ก่อนนางคิดว่าคนที่ตนจะรักต้องเป็นขุนนาง หรือไม่ก็เป็นแม่ทัพใหญ่เหมือนอย่างเสด็จพี่สาม แต่ทุกวันนี้ยามนึกถึงซ่งจิ่งเซิน นางกลับคิดว่าบนโลกนี้ไม่มีผู้ใดดีไปกว่าเขาแล้ว“พี่สะใภ้พูดมีเหตุผล ข้าดูแล้วฉางผิงกับคุณชายผู้นั้นเหมาะสมกันยิ่งนัก”ฉู่มู่เหยาพรูลมหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง “ก่อนหน้านี้ข้ายังเป็นกังวลอยู่เลยว่านางจะถูกคนตระกูลฉีทำร้ายจนเสื่อมเสียชื่อเสียง หากหมดอนาคตขึ้นมาจะต้องแย่แน่”เอ่ยถึงตรงนี้ ฉู่มู่เหยาก็ชะงักไป ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาด้วยความตกใจ “เดี๋ยวก่อน พี่สะใภ้ ท่านไม่ใช่ว่าบอกว่านาง...บุรุษคนนั้นเมื่อครู่นี้ คือองค์ชายจากราชวงศ์ฉีเยว่หรือ?”“ในที่สุดก็รู้ตัวแล้วหรือ?” ซ่งรั่วเจินหัวเราะเบา ๆ “เทียบกับอูจิ่งซั่ว

คนที่คอยคุ้มกันข้างกายเขาทั้งหมดล้วนล้มตายไปแล้ว ตอนอูเซิ่งเจ๋อร่อนเร่จนมาถึงหน้าบ้านฉางผิง ตอนนั้นเขาแทบจะอดตายอยู่แล้วเป็นมารดาแท้ ๆ ของฉางผิงที่ให้เขาได้กินข้าว ต่อมายังให้เขาได้พักอาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นต่อทว่าก่อนจะสิ้นใจคนที่คอยคุ้มกันเขาได้ทิ้งเบาะแสไว้ ครอบครัวฝ่ายตาของอูเซิ่งเจ๋อพยายามอย่างสุดความสามารถจนหาเขาพบ และพากลับไปได้ในที่สุดหลังจากนั้นอูเซิ่งเจ๋อไม่ได้กลับเข้าวังทันที แต่ปิดบังตัวตน ฝึกฝนฝีมืออย่างหนัก เพื่อรอวันที่ตนจะมีความสามารถมากพอกลับไปแก้แค้นให้มารดา อยากแย่งทุกอย่างกลับมา!อย่างไรเสียหากไม่มีมารดาคอยปกป้อง ต่อให้กลับเข้าวังในตอนนั้น ก็มีเพียงต้องตายเท่านั้น“ดังคาด องค์ชายท่านนี้ผ่านมาได้อย่างยากลำบาก”ซ่งรั่วเจินถอนหายใจอย่างอดไม่ได้ ชะตาฟ้าลิขิตให้แบกรับภาระใหญ่ ก็ความทุกข์ล้วนฝึกฝนกายใจ ผู้ที่แข็งแกร่งมากมาย มักผ่านเส้นทางที่เต็มไปด้วยบาดแผลทั้งนั้น“เขาเป็นคนที่มีความสามารถ มีความทะเยอทะยาน แต่ข้ามองออก เขาจริงใจต่อฉางผิงอย่างแท้จริง”สีหน้าของฉู่จวินถิงจริงจัง ในบางมุมนั้น เขาและอูเซิ่งเจ๋อมีบางอย่างเหมือนกันในสายตาของผู้คน พวกเขาอาจจะถูกมอง

“อันที่จริง ข้าเห็นว่าเงินนั้นมีประโยชน์ที่สุด แต่ฉางผิงต้องไปสมรสเชื่อมสัมพันธไมตรีไกลขนาดนั้น เกรงว่าคงพกเงินไปได้ไม่สะดวกนัก”“ข้าว่าเตรียมอัญมณีและเครื่องประดับไว้มากหน่อยจะดีกว่า ของเหล่านั้นเล็กกะทัดรัด อีกทั้งยังแลกเป็นเงินได้มากกว่าด้วย”ฉู่มู่เหยาครุ่นคิดอยู่ในหัว คำนวณว่าตนสามารถจัดเตรียมของได้มากน้อยเพียงใด ไม่ว่าจะอย่างไร นางต้องเตรียมให้ฉางผิงให้มากหน่อยถึงจะได้เมื่อฉางผิงเดินกลับมา ก็ได้ยินคำพูดของฉู่มู่เหยาพอดี จึงยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้“ข้าไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์นะ สินเดิมย่อมไม่น้อยแน่นอน ท่านเป็นองค์หญิง เหตุใดยังมาคิดจัดเตรียมสินเดิมให้ข้าอีกเล่า?”ฉู่มู่เหยาจับมือฉางผิงไว้ เอ่ยว่า “ฉางผิง ข้ายังอยากถามเจ้าอีกครั้ง เจ้าสมัครใจจริงหรือไม่?”“แคว้นฉีเยว่ไกลถึงเพียงนั้น หากไปแล้ว การจะได้พบครอบครัวอีกคงไม่ใช่เรื่องง่าย”นับตั้งแต่นางรู้ว่าฉางผิงไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ได้ ในใจนางย่อมยินดี เพราะในที่สุดนางก็จะได้อยู่เคียงคู่กับคนที่นางรักเสียทีทว่าในฐานะที่เป็นสตรีด้วยกัน นางเข้าใจดีว่าการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์นั้นหมายถึงสิ่งใด ไปยังสถานที่ห่างไกลถึงเพียงนั้น วัน

พอซ่งรั่วเจินได้สติขึ้นมา ก็เข้าใจทันทีอูเยว่เอ๋อร์ก็คือตัวยุ่งยากชิ้นใหญ่ ความผิดที่ก่อไว้นั้นก็เพียงพอจะถูกประหารชีวิตตั้งนานแล้ว ทว่าด้วยฐานะองค์หญิงที่มาอภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์ นางย่อมไม่ถูกฆ่า ทำได้เพียงถูกจองจำไว้ตลอดไปเท่านั้นเพียงแต่ หากอูเซิ่งเจ๋อส่งข่าวนี้กลับไป ราชวงศ์ฉีเยว่คงไม่อาจนิ่งเฉยได้ย่อมมีเรื่องยุ่งยากตามมาอย่างแน่นอนทว่า ท่าทีเมื่อครู่ของอูเซิ่งเจ๋อนั้นชัดเจนยิ่ง เขาไม่ใส่ใจเรื่องพวกนี้เลยมารดาของอูเยว่เอ๋อร์เคยสังหารมารดาของอูเซิ่งเจ๋อ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเดิมทีก็เลวร้ายอยู่แล้ว เพียงแต่เมื่อเป็นเชื้อพระวงศ์ เรื่องมากมายล้วนไม่อาจทำตามอำเภอใจได้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่อูเซิ่งเจ๋อจะช่วยเหลืออูเยว่เอ๋อร์ชั่วคราวเพื่อแลกกับความไว้วางพระทัยจากเสด็จพ่อของเขา เรื่องทั้งหมดล้วนเป็นไปได้ทั้งนั้นซ่งรั่วเจินลอบส่ายศีรษะอยู่ในใจ เรื่องพวกนี้แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว โชคดีที่นางไม่ต้องกังวลใจเพราะเรื่องพวกนี้ครั้นถึงยามอาหารค่ำ ขณะที่ฉู่จวินถิงยืนรับลมอยู่ด้านนอกเพื่อให้สร่างเมา อูเซิ่งเจ๋อก็เดินออกมาด้วยเช่นกัน“องค์รัชทายาท ท่านคือผู้ที่ข้าชื่นชมอย่างยิ่ง