A Woman's Unparalleled Love のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

"Stephen, darling, you know we're expecting you at six sharp!" boses iyon ng ina ni Stephen sa cellphone nitong naka loud speaker, mahahalata roon ang pinaghalong pagkagalak at mahinahong pagpapaalala."Alam ko, alam ko. Papunta na kami d'yan, promise," tugon ni Stephen sabay baling ng tingin sa digital clock ng kotse.Five-fifty five."Maghintay lang kayo mom, malapit na kami." dagdag nito saka nginitian si Airith na nanahimik lang sa passenger seat."You better be," sambit ng ina nito. "Hindi na makapaghintay ang dad mo na makita at makilala si Airith.""Sabihin mo sa kanya kumalma siya," panunudyo ni Stephen, sinusubukang pagaanin ang tensyon na biglang namuo sa loob ng sasakyan. "Nand'yan na kami in five minutes."Napalunok si Airith, ramdam niya ang kaba na dumaloy na hanggang sa kanyang mga palad.Kasal siya kay Sebastian sa loob ng isang taon at ni minsan ay hindi niya nakita ang mga magulang nito. Wala siyang kaide-ideya sa ugaling mayroon ang mga ito.Matapos ng kanilang pagh

Natawa ang isa sa kaibigan ni Samuel habang pinagmamasdan si Airith at Stephen. Ang malaki at mabilog nitong pangangatawan ay ay lumapat nang husto sa couch upang ikomportable ang sarili."Ah, young love," sambit nito sabay itinaas at itinapat sa kanila ang hawak nitong kopa ng alak. Naningkit ang mga mata nito. "Pero sabihin mo Stephen, totoo ba ang sinasabi nila? Na magpapakasal ka lang para sa mamanahin mong kumpanya?"Kahit na pabiro iyon, parang totoong inaakusahan nito si Stephen na peke lang ang relasyong mayroon sila. Lalo na sa paraan nito kung paano sila tingnan.Napuno ng tensyon ang salang iyon at sunod-sunod na muling kumabog ang dibdib ni Airith. Nagpipigil lang siya ng hininga, naghihintay ng magiging tugon ni Stephen.Ngumisi si Stephen, napakalmado ng ekspresyon ng mukha nito. "Well, Uncle Larry," wika nito, gamit ang pamilyar na pagtawag sa lalaki. "Kilala mo ako nang higit pa d'yan. Pero kung ang mahalin si Airith means securing the company, then I suppose it's a wi

Galit na binalingan ni Jessie ang sinumang humawak sa kamay nito, pero agad ding nagbago ang ekspresyon ng mukha nito nang makilala kung sino ang lalaking iyon."Mr. V-Vergara..." wika nito sa gitlang mukha.Saka idinilat ni Airith ang isa niyang mata upang tingnan ang nangyayari. "Stephen?" gulat din niyang wika."You dare to hit my fiancée?" Kontrolado ang boses na iyon ni Stephen, pero makikita sa malamig nitong awra kung gaano ito kagalit.Humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ni Jessie na nakataas pa rin."L-let go of me," Sinubukan ni Jessie na kumawala pero hindi nito magawa. Nagsimula itong mag-alala.Ilang saglit pa bago nakapag-react si Airith upang awatin si Stephen. "Stephen, stop it,"Hinawakan niya ang kamay nito upang pabitawin ito. Saka lang nito binitawan si Jessie."Pero muntik ka na niyang saktan, Airith. Let me punish her," sambit ni Stephen, ang mata nito ay kakikitaan ng pag-aalala na nakatago sa likod ng galit.Bumuntong hininga siya at tiningnan ang nag-aalal

"Gusto mo pa ba?"Aktong ituturo ni Stephen ang katabing kama nang magtaas ng kamay si Airith upang pahintuin ito. "No, enough,"Natawa nalang si Stephen sa kanyang naging reaksyon. Nagpalipat-lipat naman ang tingin sa kanila ng bata bago pahirin ang tumutulo nitong sipon.Agad na nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Stephen nang makita nitong inihawak ng bata ang kamay nitong basa pa ng sipon sa cellphone nito. Ngayon ay si Airith naman itong natatawa.Inis na ibinagsak ni Stephen ang pinto ng kotse pagkasakay nila ng kotse. Natatawa pa rin si Airith habang pinagmamasdan ang cellphone nitong nandidiri pa nitong hinahawakan."Ang arte mo naman, akin na nga!" inagaw niya rito ang cellphone saka in-spray-han ng alcohol pagkatapos pinatuyo ng tissue.Kumunot ang kanyang noo nang makita niyang naninigas lang ang ekspresyon ng mukha nito."Bakit?" tanong niya sa natatawang mukha.Mabilis na inagaw nito ang cellphone nitong pinaliguan niya ng alcohol."Are you out of your mind? Balak mo rin b

Bubuka palang sana ang bibig niya nang marinig niyang muling bumukas ang pinto ng silid."I'm back!" sambit ni Valentina sa may melodiyang tono.Napahinto ito nang mapansin nito ang medyo mabigat na atmospera sa pagitan nila ni Stephen."Did I.. interrupted something?" tanong nito habang inilalapag ang alak sa mesa."Nope. You're just in time," wika ni Stephen bago iabot dito ang menu. "Number 11, number 14 and... number 18." nakangiting wika nito."Comin' right up!" malugod namang wika ni Valentina na ikinasalubong niya ng kilay dahil sa pagtataka.Ginawa bang waitress ni Stephen ang babaeng iyon?"I thought she was your friend?" Tumaas pa ang balikat niya nang itanong niya iyon."She is indeed my friend. One of my old friends." Nag-angat ito ng tingin sa kanya habang nagsasalin ng alak sa babasaging kopa. "Masanay ka na sa kanya. She loves doing that sa mga kalapit na kakilala niya. Even though she owned this place."Nalaglag ang panga niya sa kanyang narinig. At may ari pa ng resta