บททั้งหมดของ Ex-Wife's Revenge: Hiding the Billionaire's Twins: บทที่ 41 - บทที่ 50

"Tristan?" tawag sa kaniya ng isang babae.“Tristan? Anong ginagawa mo rito?” tanong ng isang pamilyar na boses ng babae mula sa kanyang likod. Agad na napalingon si Liam. Isang babaeng naka-blazer ang nakatayo sa pintuan, may hawak na folder na puno ng mga papeles. Mukhang kagagaling lamang nito sa isang meeting. Ngumiti ito sa kanya, ngunit hindi maikakaila ang bahid ng pagtataka sa kanyang mga mata. “Uh… nandito lang po ako para magpahinga,” mabilis na sagot ni Liam, pilit na ipinapakita ang ngiti na tila walang bahid ng kaba. Sa kabila ng kanyang mahinang boses, sinubukan niyang magmukhang kaswal at hindi kahina-hinala. Tumango ang babae, bagama’t halatang nag-iisip ito ng malalim. “Dapat nasa ospital ka pa, di ba? Pero mukhang maayos na maayos ka na, Tristan. Mabuti naman kung ganoon,” wika nito habang nilalapag ang mga papeles sa lamesa. Tumikhim si Liam, hinuhulaan ang susunod na tanong ng babae. Alam niyang kaunting maling sagot lang, maaari siyang mabisto. Ngunit sa n

“Sino yung tinitingnan mo diyan?” 'Yan ang mga katagang huling narinig ni Liam sa mga taong kalalabas lang ng opisina na narinig nito bago siya makasakay sa loob ng elevator. Handa na siyang umalis, kaya naman hindi na ito tumigil o lumingon pa kung saan siya nakita ng sekretarya ni Maxwell. Hindi na ito nag-atubiling maghintay pa kaya pagkababa niya ng elevator, agad din nitong hinanap ang daan palabas ng building. Hindi na rin niya gugustuhing magtanong pa sa mga empleyadong nandito dahil kung matyempuhan, baka tumawag pa kay Maxwell na siyang iniiwasan nitong makita.Dedma na sa mga camera o CCTV na nakakalat sa building na ito. Kahit naman makita siyang pagala-gala ng mga camera na ito, ito na rin ang huling beses na makikita ni Liam ang mga taong ito. Sa ikinikilos ng kaniyang ina na si Natalia, iniisip nitong ito na ang huling beses na makakakilos siyang mag-isa sa labas ng kaniyang bahay. Tila may kailangan silang taguan at walang ideya si Liam kung sino o ano ito. Hindi na rin

“ANO?" gulat na sambit ni Joaquin.Sa kabilang linya, sabay-sabay na kumakain sina Natalia, Liam, at si Joaquin. Tila nagulat silang lahat sa biglaang pagtayo ni Joaquin nang marinig ang balita kay Maxwell. Hindi pa man sigurado, ngunit kinakabahan na ito. Si Liam naman na mukhang guilty ay tila nakararamdam na kung tungkol saan ang tawag na natanggap ni Joaquin.Kung tungkol ito kay Tristan, siguradong malalagot siya hindi kalaunan. Sa isip-isip ni Liam, malamang ay nagtataka na ang mga taong nasa opisina at nasa ospital kung nasaan nga ba ang totoong Tristan. Itinungo niya ang kaniyang ulo para bahagyang itago ang kaba habang sila ay nakain. Si Natalia naman ay walang kaide-ideya kung tungkol saan ang tawag na natanggap ni Joaquin. "Hindi ko ma-contact ang ospital, Joaquin. IPATATANGGAL KO KAYONG LAHAT KAPAG HINDI NIYO AKO INASIKASO!"“Kumalma ka muna, Mr. Harrington, pero gagawin namin ang lahat ng aming makakaya para malaman ang totoong katotohanan. Kukumpirmahin muna namin kung

Kinaumagahan, iniisip pa rin ni Maxwell ang mga naging pag-uusap nila ni Tristan.Nakahiga siya sa malawak na kama sa loob ng kanyang kwarto sa mansyon ng mga Harrington. Ang makintab na sahig na gawa sa mamahaling kahoy, ang mataas na kisame, at ang eleganteng chandelier na nagdadala ng banayad na liwanag sa buong silid ay tila hindi makapagbigay ng aliw sa kanyang isipan. Nanatiling malinaw ang sinabi ni Tristan kagabi—ang tahimik na tanong ng kanyang anak na punong-puno ng lungkot. "Namimiss ko na si Mommy."Napapikit si Maxwell. Sa kabila ng lahat ng kayamanan at impluwensya ng pamilya niya, hindi niya mabigyan ng sagot ang pinakamahalagang pangangailangan ng kanyang anak—ang pagkakaroon ng ina. Pagkatapos ng ilang sandaling pagmumuni-muni, bumangon siya mula sa kama. Ang kanyang matikas na pangangatawan ay umeksena, ang mga matitigas na muscles sa kanyang braso at dibdib ay naging kapansin-pansin habang inaabot niya ang bathrobe na nakasabit malapit sa kama. Tila gawa sa perpekt

Napayuko si Maxwell, tinakpan ang mukha gamit ang kanyang mga kamay. "Anong gagawin ko, Olivia?" bulong niya. Ngunit walang sagot sa kaniyang mga tanong, tanging katahimikan ang bumalot sa kanya. Ang sagot sa tanong na iyon ay siya na lang ang kailangang bumuo. Napatingin siya sa desk ni Natalia. Ang mga dokumento sa ibabaw nito, ang perpektong kaayusan, at ang simpleng ambiance ng opisina ay tila nagbigay sa kanya ng sagot. Kailangan niyang isantabi ang sarili niyang damdamin at alalahanin ang pangunahing kailangan ng kanilang anak. Si Natalia ang makakatulong kay Tristan, kahit na mahirap para sa kanilang dalawa."Tristan," bulong niya sa sarili, nakatitig pa rin sa desk, "gagawin ko ang lahat para sa'yo." Sa kabila ng lahat ng emosyonal na bagaheng dala niya, isang bagay ang malinaw: ang anak niya ang higit na nangangailangan ngayon, at siya, bilang ama, ang kailangang gumawa ng paraan upang maibigay iyon.Napatigil ang pag-iisip ni Maxwell nang makarinig siya ng mga yabag sa laba