Lahat ng Kabanata ng Another Way of Bullying: Kabanata 1 - Kabanata 10

Scarlet's POV"OH XIAN..."Mariin kong kinuyom ang palad ko habang patuloy sa pagbagsak ang luha ko.Hanggang kailan n'ya gagawin sa'kin 'to?"Continue, Miss Collins," ani Xian sa likuran ko.Nanatiling nakatikom ang bibig ko.Hinawakan ako ni Xian sa braso. "I told you to face us whenever you are reporting," malamig na sabi n'ya.Napasinghap ako nang pumasok sa ilong ko ang natural n'yang amoy."Hanggang..." tumingin ako sa itaas para pigilan ang pagtulo ng luha sa mata ko, "hanggang kailan mo gagawin sa'kin to?" garalgal kong tanong.Pinihit n'ya ako paharap sakan’ya. Bahagyang tumaas ang kilay n'ya kasabay ng pag-iwas n’ya ng tingin. Sumulyap s'ya sa kama kung saan nakahiga ang amerikanang katalik n'ya."Chloe, you may go," utos n’ya dito.Bumangon ito, nakakunot ang noo. "Why the h*ll? We're not finished yet." Dumapo ang tingin nito sa'kin. "Until now that annoying secretary of yours is still here?""Just do what I said," madiin na sabi ni Xian.Inikot lang nito ang mata n’ya, at

NAKATAYO kami sa kalsada kung saan kami unang nagkita. Matamis na ngiti ang nakaukit sa labi ni Xian, para akong sinasaksak sa dibdib dahil dito. Sumagi sa isip ko ang araw na hiningi n'ya ang number ko, at kung paano ko nilagay sa palad n'ya ang flyer ng restaurant na pinagta-trabahuhan ko. Sunod-sunod na dumampi ang luha sa pisngi ko nang lumuhod si Xian sa harapan ko.“Please Xian, tumayo ka.” Nakahawak ako sa manggas ng suot n'yang damit habang hinihila ko ito pataas. “‘Wag dito,” garalgal kong sabi.Ngumiti s'ya. “Importante ang lugar na 'to sa'kin dahil dito tayo unang nagkita. Balak ko lang talaga na isali ka sa mga babae ko pero nang makita ko lahat ng paghihirap mo, may kung anong tumusok sa puso ko.”Sunod-sunod na tumulo ang luha ko, dumadampi ito pababa sa leeg ko.“Tumayo kana, pakiusap!” pagmamakaawa ko.Lalong sumikip ang dibdib ko nang hinalikan n'ya ang kamay ko.“This beautiful hand of yours doesn’t deserve the heavy works.”Nagtiim bagang ako nang nakita kong isa-is

"MR. MONTEALTO.”Napunta ang atensyon ko sa kalbong nakatayo sa harapan.I raised my eyebrows. "Yes?"Board of directors looked at me."Let's wrapped up," malamig na sabi ni daddy.Nanatili akong nakaupo, nakatitig sa matataas na building. Tumingin ako sakan'ya nang tumikhim s'ya."Prove them that you deserve your position," madiin niyang sabi.Umiling ako at binalik ko ang atensyon ko sa labas."Chairman, this is your schedule for today."Inikot ko ang swivel chair na inuupuan ko. "Miss Rhea," tawag ko sa secretary ni daddy.Nagkunot noo s'ya. "Yes, sir?""Book me a flight to the Philippines, tomorrow morning."Tumigil sa pagpipirma si daddy at nag angat s’ya ng ulo para tingnan ako. "Yesterday you went there to catch up Scarlet's birthday. You told me it would be the last time..."Bumaba ang tingin ko. "I'm drunk that time, dad." Binaling ko kay Rhea ang atensyon ko. "You heard what I said, aren't you?"Pekeng ngiti ang ginawad n'ya sa’kin. "Book a plane ticket from Manhattan New Yo

"BAKIT nag one week leave ka sa work mo? Okay ka lang ba jan, Scar?" bungad sa'kin ni Stacey sa kabilang linya. Humiga ako sa kama at pinagmasdan ko ang screen ng cellphone ko. Puno ng pag aalala ang mata ni Stacey habang nakatingin s'ya sa'kin. "Ayos lang ako. Naka-vacation leave kasi ang boss ko kaya wala rin ako masyadong gagawin sa trabaho," pagsisinungaling ko. Hindi ko sinabi sakan'ya na secretary ako ni Xian dahil tiyak na pipilitin n'ya akong mag resign. Lalo na kapag nalaman n'ya ang mga ginagawa nito sa'kin. "Basta kapag may problema ka, magsabi kalang sa'kin ah," aniya na agad ko namang tinanguan. "Kamusta kayo jan?" pag iiba ko ng topic. "Ayos lang. Bumisita dito si Aiden kaninang umaga para kamustahin ang mga kapatid mo. Nasabi n'ya din sa'kin na mukhang abala ka jan dahil hindi mo nasasagot ang mga message n'ya." Mariin akong pumikit pagkatapos namin mag video call ni Stacey. Na-guilt ako dahil sa sinabi n'ya tungkol kay Aiden. Minsan kasi sinasadya ko talaga

"SCARLET!" hinihingal na sabi ni kuya Daryll. Nakatira s'ya malapit sa inuupahan ko. Inalis ko ang earphones sa tainga ko. "Nasusunog ang bahay—" Hindi ko na hinintay na matapos ang sasabihin n'ya. Agad akong tumakbo ng mabilis patungo sa apartment ko nang nakita ko ang makapal na usok na nanggagaling dito. Bumungad sa'kin ang mga kapit bahay namin na naghahakot ng kan'ya-kan'ya nilang gamit. Hinawakan ko ang dulo ng box na buhat ni ate Levy, ang landlord ng inuupahan ko, para tulungan s'ya. Natupok na ang buong bahay kaya wala na akong mai-sasalba pa. Mabuti nalang at mga damit ko lang ang naroon dahil sa locker ng AC University ko nilalagay ang mga importante kong gamit. GUMUHIT ang ngiti sa labi ni ate Tessy nang nakita n'ya ako. Karga n'ya ang dalawang taong gulang n'yang anak habang ang isa naman ay mahimbing nang natutulog sa nakalatag na karton. Umupo ako sa tabi n'ya at kinuha ko ang supot sa bag ko. "Kumain muna po kayo," ani ko sakan'ya. Ngumiti s'ya ng malapad bago