บททั้งหมดของ Falling in Love with the Billionaire: บทที่ 21 - บทที่ 30

Damian's POV Bella is bleeding and I don't know what to do! Damn it! So after I put her inside the bathtub, nagmadali akong kinuha ang phone ko and I dialed Audrey's number. Wala na akong ibang matatawagan ng ganitong oras. I was kinda panicking dahil ilang beses pa nagring bago sagutin ni Audrey ang tawag ko. She's the only girl friend I am close with, para ko na siyang kapatid. Pito kaming magkaibigan at siya lang ang nag-iisang babae. We grew up together except kay Killian. We treat her as our princess when we were kids, pero habang lumalaki kami ay para itong dragon. "What the hell, Attorney Damian de Dios?!" Galit na bungad sa akin ni Audrey. "Audrey! Thank God you're still awake!" I said. "I was sleeping, Idiot! You fucking woke me up! Hindi na ba maipagpapabukas 'yan?" Inis na sabi nito. "No, Audrey. I need to ask you something." Sabi ko. Sinilip ko si Bella na nasa CR, nakahiga lang ito sa bathtub. "Are you not familiar with 'natutulog na ang tao?', ha?" I

Bella's POV Limang araw na simula ng umalis si Damian para asikasuhin ang isang branch ng kompanya niya sa Visayas. Hindi ako lumalabas ng condo ni Damian para sa seguridad ko. Tapos na ang kaso ko laban kay Adrian dahil hindi na nagfile ng appeal ang kampo niya. May schedule na rin ang hearing ng kasong isinampa ni Eloiza kay Adrian. Naniniwala pa rin kami na mananalo si Eloiza laban kay Adrian. May narinig akong nagdoorbell kaya nagtungo ako sa pinto at tiningnan sa monitor kung sino ang nasa labas. Napangiti ako. Si Eloiza! Kaagad kong binuksan ang pinto. "Ate!" Nakangiting sabi nito. "Eloiza! Mabuti naman at nakapunta ka." Ani ko at pinapasok siya sa loob. Napatingin naman ito sa kabuuan ng condo ni Damian at halatang nagagandahan ito sa nakikita niya "I was busy, Ate. Ngayon lang ako nakapunta dahil wala ng pasok," aniya habang nakatingin pa rin sa loob ng condo ni Damian, "ang ganda pala rito!" She said. "Hindi ka man lang nagdala ng meryenda natin." Ani ko at umupo sa

Bella's POV Halos mag-aalas dose na nang makauwi kami sa condo ni Damian. Hindi ko alam kung bakit naging tahimik bigla si Damian. Gusto ko sana siyang kausapin pero parang wala ito sa mood kaya hinayaan ko na lang siya. Nang makapasok na kami sa condo niya ay tiningnan ko siya. "Salamat sa pagsama sa akin kanina sa party," wila ko at ngumiti sa kanya, seryoso lang itong nakatingin sa akin, "goodnight." Tumalikod na ako sa kanya at naglakad na patungo sa kuwarto ko ng hinila nito ang kamay ko papunta sa kuwarto niya. "Damian?" Nagtatakang pagtawag ko sa kanya. Sinarado nito ang pinto ng kuwarto niya nang makapasok na kami at binuksan ang ilaw. Napakaseryoso ng mukha nitong nakatingin sa akin. "Matutulog na ako. Anong oras na." Ani ko. "You will sleep beside me." Aniya. "Doon na ako sa kuwarto ko." Sabi ko at napalunok ng laway. Umiling ito, "no, Muffin." Saad nito at lumapit sa akin. "It was a mistake that I brought you in that party. You got their attention." Aniya. Hindi

Bella's POV Halos isang linggo ko nang iniiwasan si Damian. Sinusubukan niya akong kausapin pero ako ang umiiwas. He tried so hard pero ako ang may ayaw na pansinin at kausapin siya. Ginagawa ko na lang ang trabaho ko rito. Mamaya na ang unang hearing ng kaso ni Eloiza at sinabihan na ako ni Damian na susunduin niya ako rito sa condo niya. Tapos na akong magbihis at hinihintay ko na lang siyang dumating. Maya-maya pa ay narinig ko ng bumukas ang pinto ng condo kaya lumabas na ako ng kuwarto ko. "Muffin--" "Umalis na tayo." Pagputol ko sa sasabihin niya. Naglakad na ako papunta sa pinto at binuksan ito. Sumunod naman sa akin si Damian. Tahimik lang kami habang nakasakay sa Van niya. May mga nakasunod sa aming tatlong itim na kotse, malamang ay mga tauhan niya iyon. Nararamdaman ko ang pagtitig sa akin ni Damian pero hindi ko siya pinansin. Nang makarating kami sa Hall of Justice ay dumiretso na kami sa waiting area ng courtroom.. Naabutan namin doon sila ni Tito, Tita

Bella's POV Busy ako sa pagluluto ng hapunan namin ni Damian nang makarinig akong may nagdoorbell. Iniwan ko muna ang niluluto ko at nagtungo sa pinto, tiningnan ko ang monitor kung sino ang nasa labas. Nang makilala ko ang lalaki ay binuksan ko kaagad ang pinto. "Good evening, Ma'am." Bati sa akin ni Azrael, tauhan siya ni Damian. Siya ang palaging kasama namin ni Damian kapag umaalis kami. "Good evening din, Azrael. May kailangan ka ba?" Magalang na sabi ko. "Pinapasabi po ni Boss na pakitingnan daw po ang phone niyo. Kanina pa raw siya nagtetext sa inyo." Aniya. Naiwan ko ang phone ko sa kuwarto at hindi ko narinig na tumatawag si Damian sa akin. Nahihiya akong ngumiti kay Azrael. "Titingnan ko na." Ani ko. tumango naman ito sa akin at nagpaalam na na aalis na ito. Sinara ko naman ang pinto nang makaalis na si Azrael. Tiningnan ko muna ang niluluto ko bago ako pumasok sa kuwarto ko. 20 missed calls. 10 messages. "Muffin, I'll be late pero d'yan ako kakain n