Pretending To Be a Couple のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

Pagkatapos ng ilang araw ng tahimik na trabaho, dumating ang isang pagkakataon na hindi ko inasahan. Pumasok si Mr. Martinez sa opisina ko nang may kaswal na ngiti sa kanyang mukha."Evelyn, I need you to join me for a small gathering with some of my colleagues tonight," sabi niya, nag-aadjust ng kanyang relo. "I’ll be introducing you as my girlfriend, just like we agreed."Medyo nagulat ako pero agad kong naalala ang arrangement namin. "Tonight? Sige, I can make time for that.""Good," sabi niya, nakangiti pa rin. "It’s not a formal event, just a small gathering, pero important that we maintain the image."Naghanda ako ng maayos para sa gabing iyon, at nung dumating kami sa gathering, ramdam ko ang bigat ng mga tingin ng mga tao sa amin. Si Mr. Martinez, as usual, looked completely composed, habang ako naman ay tinatago ang kaba.Habang naglalakad kami sa venue, ipinakilala ako ni Mr. Martinez sa mga kakilala niya, each time saying, "This is Evelyn, my girlfriend." Para bang natural

Pagkatapos ng mahaba at stressful na linggo, I finally had a day off. Matagal ko nang hindi nararanasan ang ganitong kaluwag, kaya naman nagpasyang mag-relax ako ng kaunti. Wala si Mr. Martinez sa office dahil out-of-town meeting daw siya with some business partners, kaya perfect timing para makapag-unwind.Naisip kong pumunta sa isang lugar na hindi ko madalas puntahan—isang art gallery na nasa tapat ng isang boutique café. Matagal ko nang gustong makabalik dito, pero lagi akong natatambakan ng trabaho. Pero ngayong malaya ako sa lahat ng mga email at report, nagpaalam ako sa aking sarili na maglaan ng oras para sa sarili.Pagdating ko sa gallery, binati ako ng malamig at tahimik na ambience. Na-feel ko agad ang peace na hinahanap ko. The soft lighting highlighted the various art pieces scattered around the spacious room. Minimalist ang vibes ng lugar, pero each painting seemed to hold a deep story.Lumapit ako sa isang malaki at abstract na painting na may shades of red, blue, at gr

Pagkagising ko kinabukasan, naamoy ko ang simoy ng dagat na pumapasok sa bintana ng aming beachfront villa. Ang araw ay pumasok sa kwarto, nagbigay ng mainit na liwanag na nagpatanggal ng anumang pagod ko. Naghunhugas ako ng mukha at nagdesisyong mag-kape sa labas habang ang iba ay tulog pa.Habang umiinom ako ng kape sa patio, pinagmamasdan ko ang kagandahan ng dagat. Ang mga alon ay dumarampi sa buhangin, at ang mga ibon ay naglalaro sa hangin. Nakakarelaks talaga ang view, at naiisip ko ang pag-uusap namin ni Mr. Martinez kahapon. Hindi ko mapigilang mag-isip kung ano nga ba ang ibig niyang sabihin nung sinabi niyang mag-let go ng past. Ang tinutukoy ba niya ay ang nakaraan niya kay Sophia o may iba pang ibig sabihin?Pagkatapos ng breakfast, naisipan namin ni Grace at Leo na mag-explore sa paligid. Nagpunta kami sa lokal na market, tinikman ang mga local delicacies, at naglakad-lakad sa isang scenic viewpoint. Napaka-enjoy ng araw na iyon, at feeling ko, magandang pantanggal stress

Pagdating ko sa opisina kinabukasan, naramdaman ko ang bagong enerhiya mula sa art exhibit na pinuntahan ko noong nakaraang araw. Ang mga oras ng pagpapahinga at mga bagong karanasan ay tila nagbigay sa akin ng bagong pananaw at sigla. Habang pumapasok ako sa lobby ng opisina, natanaw ko si Mr. Martinez na abala sa kanyang trabaho sa kanyang opisina. Nagdesisyon akong magtungo sa kanyang opisina upang mag-update tungkol sa ilang mga tasks na dapat kong ayusin."Good morning, Mr. Martinez," bati ko, pumasok sa kanyang opisina. "May ilang bagay akong kailangan ipagbigay-alam sa iyo.""Good morning, Evelyn," sabi niya, tinataas ang tingin mula sa kanyang computer screen. "Pumunta ka, umupo ka."Umalis ako sa harap ng mesa niya at umupo sa upuan na malapit sa kanya. "Nais ko sanang ipakita sa iyo ang mga bagong report na ginawa ko para sa proyekto. May ilang updates na kailangan mong malaman."Ipinasa ko ang mga dokumento sa kanya at tiningnan niya ang mga ito ng maigi. "Mukhang maayos an

Bago pa ako makapagsalita, dumating na ang pagkain namin. Inilapag ng waiter ang mga pinggan sa harap namin, at agad na bumalot ang mabangong aroma sa buong paligid. Paborito ni Mr. Martinez ang steak, at napansin kong may wine rin sa gilid ng mesa, bagay na hindi ko inaasahan.Tahimik kaming kumain sa loob ng ilang minuto, pareho kaming tila nasasarapan sa mga pagkain. Pero habang kumakain, hindi ko maiwasang bumalik sa mga sinabi niya kanina tungkol sa pag-move on. Naisip ko ang sarili kong mga pinagdaanan, lalo na kay Kurt, ang dati kong nobyo. Napatitig ako sa wine glass ko, iniisip kung talaga bang makakalimutan ko rin ang lahat ng sakit gaya ng ginagawa ni Mr. Martinez.“Evelyn,” biglang tawag niya sa akin, binasag ang katahimikan.Tumingin ako sa kanya, medyo nagulat sa biglang pagtawag. “Yes, sir?”“I don’t want to talk about business tonight,” sabi niya, medyo seryoso. “Let’s talk about something else. Something lighter.”Napangiti ako nang bahagya. "Well, ano pong gusto niyo