Lahat ng Kabanata ng The Mafia's Unwanted Wife (Tagalog): Kabanata 101 - Kabanata 110

Matapos ang date naming tatlo ng mga anak ko ay inuwi ko muna sila sa bahay nila Noah pero wala naman tao roon. Wala akong choice kung hindi ang pumunta sa family house at iwan muna sila sa kapitbahay. I just need to meet Lucas right now.What is the sense of lying about who saved my kids? Bakit sinabi niya na si Noah ang nagligtas sa mga anak ko kung siya naman pala?"Babalik din si Mommy agad. Liam, I trust you," pagkausap ko kay Liam.Liam is a brother figure of Luna. Alam ko na hindi niya pababayaan si Luna. Alam kong mas may control siya sa lahat ng bagay kaysa rito kay Luna kaya naman ay sa kaniya ko lagi sinasabi na bantayan si Luna sa halip na si Luna ang magbantay kay Liam."Hindi po ba talaga kami puwede sumama, Mommy?" tanong ni Liam.Malungkot ang kaniyang mukha at talagang nagpapaawa. Ngunit sa pagkakataon na ito ay hindi p'wede. Alam ko na nagkita na sila ng totoong ama nila pero hindi ako papayag na mapalapit pa sila kay Lucas. I just don't want to think that they are c

Tahimik lang siya sa harapan ko. Nakatingin sa kaniyang mga kamay na magkasalikop at nakapatong sa lamesa. He was just there waiting me to say something.Sa hindi mabilang na pagkakataon ay nagbuga ako muli ng hangin. I was trying to fix my mind and arrange all the questions that I want to ask.Hindi ko alam kung saan magsisimula. Pakiramdam ko ay naghahalo-halo na lahat ang mga katanungan na siyang bumabagabag sa akin.Ngunit sa huli... "Kumusta ka na?" Iyon ang naging tanong ko.Tiningnan ko lang siya nang bahagya siyang tumawa. "Ano ang pag-uusapan natin? Tumatakbo ang oras. Hindi ako puwedeng magtagal dito sa labas," seryosong sagot niya.Kinagat ko ang ibabang labi ko at napatungo na rin. Nangangapa ako. Nakikiramdam kung paano siya kakausapin."I wasn't aware na nakulong ka. Hinintay kita na puntahan mo ako sa hospital kasama ng mga bata pero hindi ka dumating. Auntie Gia never mentioned this—""Because I tell her not to," pagputol niya sa akin.Tumango ako. "Did you tell her as

Naiwan ako na nakaupo rito sa labas ng bahay. Ilang oras na ang nakalilipas at hanggang ngayon ay wala pa rin bumabalik na Lucas at mga anak ko.Ilang beses na akong panay ang silip sa mga sasakyan na dumaraan. Umaasa na isa sa mga sasakyan noon ay sakay sina Luna at Liam.Gusto ko na magpahinga pero hindi ko magawa. Hihintayin ko na makabalik sila rito. Hindi ko kakayanin kung maging ang mga anak ko ay mawawala pa sa akin. Sila na lang ang tanging pamilya na mayroon ako.Lucas cannot just stole my kids away and hide it from me. Ako ang mas may karapatan sa aming dalawa sa mga bata pero ano rin ang magagawa ko kung tuluyan na niyang inilayo sa akin ang mga anak ko.Pinunasan ko ang luha na tumulo mula sa aking mga mata. Napapagod na ako umiyak. Kung alam ko na ganito ang mangyayari ay nanatili na lang kami sa loob ng bahay.Kung alam ko lang na ang pag-iwan ko na iyon sa mga anak ko para lang makausap ang ama nila ay kapalit naman ng pagkawalay ko sa mga anak ko ay hindi ko na sana si

"Aurora left her kids here. Hindi ko maiwanan," bungad ni Chris nang sagutin niya ang tawag ko."Where did she go?" salubong ang mga kilay na tanong ko.Hindi pa rin siya nadala sa nangyari noon. She still left anywhere our kids."I told you hindi ko maiwanan ang mga bata. I am here in front of Aurora parents house. The kids where playing outside," balita niya."Diyan na ako didiretso," sagot ko at pinatay na ang tawag.Niliko ko ang manibela upang bumalik. Nagpaalam na may pupuntahan si Christian at hindi ko rin naman kayang iwan ang mga anak ko na walang bantay ang mga iyon. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring hindi maganda sa kanila.This is the only way, I can do for them. To secure their safety. Matagal akong nawala sa tabi, though not literally since there are times that I visited in Seattle even they weren't aware."Thanks," pagpapasalamat ko aky Chris nang magpaalam na siyang aalis na."Superman!" sigaw ng isang pamilyar na boses ng bata na naging dahilan n

I gasped a breath before facing her. Tahimik lang siya sa harapan ko habang nakatingin sa akin. Pinaghalong kaba at takot ang kumain sa sistema ko pero hindi ko iyon ipinahalata."Aurora," banggit ko sa pangalan niya."Lucas," tawag niya sa akin. Kita ang gulat sa kaniyang mga mata na animo'y hindi ako inaasahan na makita sa harapan niya ngayon.Tumagos ang mga mata niya mula sa akin patungo sa likod. Kahit hindi ko tingnan ay alam kong si Justine ang tinitingnan niya."Naiwan mo 'yung girl friend mo," aniya na ngayon ay hindi makatingin ng diretso sa mga mata ko."What are you doing here?" tanong ko sa kaniya.After four years, here she is... in front of me. I don't know how to act dahil masiyado akong nagulat sa mga pangyayari at sa hindi pa magandang sitwasyon niya ako nakita. If... If I can just hug her tight, I would.Nalipat ang atensiyon ko sa kaniyang labi nang kagatin niya iyon, bagay na ginagawa niya tuwing pinipigilan niya ang sarili niya na may masabi na kung ano. Hinabol