บททั้งหมดของ Stealing Elliot [Owning the Billionaire's Heart 1]: บทที่ 61 - บทที่ 70

Palubog ang araw nang bumaba si Elliot sa kanyang makintab na kotse. Naglaan siya ng ilang saglit sa pag-a-adjust ng sarili mula sa bagong klima ng Panglao,Bohol. Sariwa ang hangin at nalalanghap niya ang tubig-alat. Malayog-malayo siya sa magulong Manila. Removing his sunglasses, he let the dazzling view of Panglao Beach was over him, the glistening waves lapping at the shore, creating a soothing rythm that matched the beating of his heart. Sa wakas nakakalanghap siya ng preskong hangin na magpapawala ng bigat niya sa loob. Umaasa siyang makalimutan si Rosette. Hindi pa siya nakakarating ng Villa. Si Rose na kaagad ang nasa kukuti niya. Hindi niya alam kung okay lang ba na pumunta siya ng dagat, maalala niya ulit ang masasayang araw nila sa Palawan. Dapat pala sa bukid siya tumungo. "Sir. Welcome po sa Bohol. Masaya po kaming makasama kayo,"bungad sa kanya ng caretaker ng villa, ang matanda lalaki na may welcoming smile at nasunog sa araw na kulay ng balat. Inabot nito ang kamay par

Unti-unting minulat ni Rosette ang kanyang mga mata. Ramdam niya ang mainit na liwanag ng umaga na humalo sa simoy ng hangin. Nagising siya sa tahimik na silid ni Elliot na tanging kaluskos ng mga dahon mula sa labas ang naririnig niya. Bumalikwas siya sa direksyon ng binata. Ngumiti siya nang abutin ang kamay at sinimulang paglandasin ang mga daliri sa pisngi at panga nito. Kumabog ang dibdib niya habang minamasdan ang mahimbing nitong pagtulog. His features, normally so guarded and intense, were softened in sleep—dark lashes casting faint shadows on his cheeks, lips slightly parted as he breathed evenly. Tila marupok itong tignan at kailangan pag-ingatan. Tinakpan niya ng maigi ang sarili. Wala siyang saplot at tanging kumot lang ang tumatakip sa buong katawan. Naalala niya ulit ang kaganapan kagabi—the heated argument on the beach, the lingering tension between them, and the inevitable pull that had drawn them together once more. Sariwa pa sa kanyang isipan kung paano siya nito

"How can I forget you,Rosette?"Anas niya sa sarili habang padaskol na naglalakad sa kahabaan ng hallway ng hotel. His hand constantly tugged at his necktie, adjusting it as if the discomfort of the fabric pressing against his throat could somehow quiet the storm in his mind. Kanina pa siya pabalik-abalik na inaayos ang ang nektie. Tatlong araw na ang lumipas nang bumalik siya mula sa Bohol, subalit, minumulto siya ng presesiya ni Rosette Valentino.He told himself he needed to stop—she's engaged, and she's marrying Ranier Gonzales soon. Kaso umaayaw ang puso niya, hindi mataggap ang realidad.Narinig niya ang malumanay na tugtug ng musika at ingay ng pag-uusap ng mga tao nang marating ang pintuan ng venue ng kanyang birthday party at charity gala. Vente-otso na siya pero hindi siya masaya. Hindi niya pinagtuunan ng pansin ang engrandeng dekorasyon. Dire-diretso siyang pumasok."Why the long face,huh? It's your birthday,couz! Shouldn't you be the happiest one here?"sita sa kanya ni Au

Panay ang paghinga ng malalim ni Elliot. Kinukurap ang namamasa pa ring mga mata. Hindi siya makapaniwala—as if he is still living on his dreams. He’s standing in front of the girl he will spend the rest of his life with. Kakatapos lang nila mag- I Do at ngayon nasa venue na sila. Natanaw niya ang mga magulang, mga kaibigan at ibang kamag-anak at kailala na nakatayo sa dulo, nagpalakpakan nang umapak sila sa red carpet. Malamig ang simoy ng hangin sa hapong 'to na dumapi sa kanyang balat.Subalit habang umuusad siya hindi niya mapigilan ibuhos ang mga luha. Matatamis na mga luha at ubod ng galak. He was overwhelmed by the weight of that moment, plus the love he felt for Rose and all the emotions that he had. Mahigpit na kumakapit ang asawa sa kanyang braso, nagpanggap itong ngumiti pero mas higit pa sa kanyang ang iyak.Nang makarating sila sa gitna ng hardin, isa-isa silang binati ng lahat. Umeksena si Magnus, ang kanyang bestman. Ang lapad ng ngiti nito. "Finally! The man of the hou

"Elliot,"humihingal na pangdidisturbo ni Rosette sa asawa. Simula nang dumating sila ng mansion, hindi na sila huminto sa paghahalikan na nauwi sa pag-init ng kanilang katawan. Humantong sila sa sahig ng sala. Dinungisan agad nila ang makintab na marble floors. Hindi makapaghintay si Elliot na magkaanak kaya hayun, naka-five rounds na sila. Hapding-hapdi na ang hita niya. Nagugutom na rin siya. Malay niyang gagawin siyang agahan at tanghalian nito. Natanaw niya mula sa bintanang salamin ang pagkulimlim ng panahon.Tinulak niya ang pawisang dibdib ng asawa nang di mapaawat sa paghalik sa pisngi niya. Kumaibabaw ito sa kanya, mahigpit na hinahawakan ang dalawang kamay niya at pareho silang habulan ng hininga."Elliot Jan Mallary, bilisan mo. Nagugutom na 'ko,"inosente niyang reklamo. Napaliyad siya nang binaon nito ang alaga sa ibaba niya.Nakakaloko itong ngumiti. "Spread your legs well, so I'll grant your wish,"masuyo nitong bulong sa tainga niya bago nito kinagat-kagat at ilang beses