Lahat ng Kabanata ng How to Hide the Billionaire's Child: Kabanata 11 - Kabanata 20

Mikhael~What shock me the most is to meet again the woman who ghosted me for 7 years. Imbes manabik ako sa kanya ay sinuklaban ako ng matinding galit. Nangagalaiti ako hanggang sa naisip kong parusahan siya. Siguro tinadhana na mapadpad siya sa kompanya ko upang pagbayaran ang ginawa niyang pag-iwan sa akin na walang paalam. Hindi ko alam kung bakit niya ginawa 'yon. Naatat akong marinig ang eksplenasyon.Tinapik ko ng malakas ang lamesa ko matapos niyang lumabas. Nauubusan ako ng hangin sa galit ko sa kanya. Dumapo ang mga ko sa botleya ng whiskey sa isang tabi. Padaskol akong nilapitan. Nakatiim bagang na binuksan at sinalinan ang nakahandang baso. Ininom ko kaagad. Sumingkit ang mga mata ko nang dumaan ang mainit na likido sa aking lalamunan. Subalit hindi matatanggal nito ang apoy sa puso ko. Lumubha pa ata. Sinapo ko ang gilid ng aking sentido. Hindi ako na kontento, kinuha ko ang kaha ng sigarilyo na matagal ko nang hindi ginagalaw. Kumuha ako ng isa, mabilis na sinindihan at

Mikhael~I gritted my teeth. Parang gusto kong itapon ang sarili sa glass window habang inaalala ang huling eksena kung paano ko pinahiya si Althea sa harap ng maraming tao. Kailanma'y hindi ko ito nagawa sa kanya. Dala ng galit at balak kong pagpaparusa sa kanya'y nagawa ko ang bagay na 'yon. Ito ang unang hakbang ko na parusahan siya subalit natatakot ako sa magiging kasunod. Magiging masama ako sa huli. Kailangan kong pilitin ang sarili para maramdaman niya ang sakit na ilang taon kung kinimkim. But why do I keep on missing her? Tila gusto ko siyang makita palagi sa aking harapan. Tila gusto kong ikulong siya para hindi na makawala at iiwan ako muli.Sinimsim ko ang whiskey. Nasa opisina ako ngayon at mag-isang nilalaro ang chess. Pero hindi pa ako nag-che-checkmate. Nilibot ko ang mga mata at dumapo sa mga ibong lumilipad sa nagiging kulay lila na kalangitan. Tumigil ako sa pag-inom nang lumulukso-lukso ang cellphone ko na nakapatong sa mesita sanhi ng vibration. I pouted. Tinat

Althea~ Puno ng pag-asa at bagong simula matapos ang kaguluhan kahapon, kampante akong papasok sa trabaho. Ang totoo, kinakabahan ako kasi nangako ako kay Boss na aayusin ang gusot ng isyu. Sa halip, wala akong nagawa. Wala akong ideya paano lulutasin ang problema. Aasa ako kay Lord na sana tutulungan niya ako na malampasan ito. Ako na ang naagrabyado pero si Mikhael pa ang galit sa akin. Hindi niya alam na sinara niya ang buhay ko. Pinahiya niya ako kahapon kaya heto pakakapalin ko ang mukha para sa future namin ng anak ko. Suot ang doll shoes at minimalist beige blazer at pants, buong pag-iingat akong pumasok. Kailangan nila ang marketing manager, hindi ako pwedeng um-absent. Dumantal ang malamig na simoy ng hangin sa umagang 'to habang naglalakad ako papasok ng gusali. Pilit akong ngumiti nang nilapitan ko ang security desk para mag-check in. Pangatlo araw.Sana may magandang manyayari sa araw na ito. "Good morning po,"bati niya sa akin na abot-tenga ang ngiti. I clutche

Mikhael~ Tensyonado akong bumalik sa opisina. Natataranta sa presensiya ng babaeng minahal ko. Naglaho ang inis ko kanina sa kanya. Wala siyang karea-reaksyon nang makita akong hinahalikan si Milena. Tinikman ko ang labi ko, lasang strawberry. Peste! I dislike that fruit. Hinding hindi na ako hahalik sa babaeng iyon. "So,what do you want to talk about, Althea?"Pasimula ko. Pinatili kong mataray ang boses. Nilapag niya ang blue folder sa harap ko bago ako umupo. Nakakunot-noo kong binasa ang nalalaman. Ilang sandali kaming nanaimik. Sinilip ko siya mula sa folder, napauwang ako ng bibig nang mapansin na nasa folder ang mga mata niya at mahigpit na sinirado ang mga labi. Hindi na makapaghintay ng magiging resulta ng aking panghuhusga sa kanyang ideya. Ang lalim ng katahimikan, at halos ramdam ko ang kaba niya. Tinatamad akong binuklat ng pabalik-balik ang bawat pahina. Wala namang mali sa ideas niya. It was good—better than I expected. But I wasn't about to let her know that. Gust

Althea~ Ilang beses na ba ako nagmura? Hindi ko na mabilang. Kanina pa ako pabalik-balik sa lahat ng pastry shop, pizza house, convenience store at coffee shop para ipagbili ng gusto ni Mikhael. Simula kaninang umaga, hindi siya makontento sa inuutos niya sa 'kin. Mistula akong tanga kakasunod sa utos niya kahit alam ko na sinasadya niyang pahirapan ako. I don't understand why he's doing this? May lihim ba siyang matinding galit sa akin? Ako dapat ang magalit dahil two timer siya! Bwesit! Iyong pinangagawa niya kanina sa babae, akala niya hindi ako sa saktan? Pinaalala niya ang ginawa noon sa akin. Nagka-happy ending pala sila ng bruha. Humihingal akong tinukod ang kanang kamay sa tuhod. Tumingala ako sa matayug sa gusali ng Henderson. Nanakit ang paa ko sa walang humapay na paglalakad. Pupunasan ko sana ang pawis ko pero nakalimot ako na may hawak akong buko halo-halo. Putek! Ito ang pinakamahirap na i-delivery sa lahat. Gusto niya mismo na buo pa ang yelo. Sa kasawiang palad, na