All Chapters of The CEO’s Regret: Chasing My Gorgeous Ex-Wife: Chapter 81 - Chapter 90

Ang law firm ay puno ng ingay at pagmamadali, ang tunog ng nagmamadaling mga hakbang at walang tigil na pag-ring ng telepono ang pumuno sa paligid. Walang sinasayang na oras si Suzanne, kaya’t diretsong nagtungo siya sa lumang tahanan ng pamilya Almendras.May dala siyang mga maingat na piniling regalo, handang gamitin ang kanyang pagiging bukas-palad upang makuha ang loob ng pamilya. Dahil nakipag-ugnayan na siya kay Claudine bago pa man siya dumating, hindi siya nagdalawang-isip nang pumasok sa bahay.Pagkapasok niya, sinalubong siya ni Claudine na may maliwanag na ngiti. “Ah, napakaganda talagang makita kang muli!”Ginantihan siya ni Suzanne ng isang matamis na ngiti at masayang sumagot, “Hello, Tita! Lagi po akong natutuwa kapag bumibisita ako rito.” Iniabot niya ang isang eleganteng kahon ng high-end na skincare products na dinala niya. “Mga totoong produkto ito na ipinasadya ko pa mula sa ibang bansa. Napakaganda ng epekto sa balat, at naisip kong baka magustuhan ninyo. Kung mag

Nang matapos ang tawag ni Mr. Ruiz, naglakad na siya palapit kay Casey upang ipagpatuloy ang kanilang pag-uusap. Ngunit bago pa siya makalapit, bigla muling tumunog ang kanyang telepono. Napalalim ang kanyang ekspresyon, at ilang beses siyang napatingin kay Casey, bakas sa kanyang mga mata ang bahagyang pagsisisi.Napansin ni Casey ang kakaibang kilos ni Mr. Ruiz at agad siyang nakaramdam ng kalituhan. Ilang sandali pa, lumapit ito sa kanya, halatang nahihirapan sa kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon.“Ms. Casey, patawad, pero… mukhang hindi ko na maipagbibili sa iyo ang mall na ito,” malungkot na sabi ni Mr. Ruiz.Nagtaka si Casey. “Ano’ng nangyari?”Malalim ang buntong-hininga ni Mr. Ruiz bago siya umamin. “Kasalanan ko rin dahil wala akong sapat na impluwensya para ipaglaban ito. May tumawag sa akin—isang makapangyarihang tao—at sinabi niyang kailangan kong ipagbili ito sa kanya, kung hindi…”Nabitin ang kanyang pangungusap, pero hindi na kailangang sabihin pa ang banta na isinam

Maagang-maaga pa lang, pababa na si Casey sa hagdan upang umalis nang mapansin niyang may nakaparadang asul na Lamborghini sa labas. Sandali siyang natigilan, pinagmasdan ito, bago bumukas ang pinto ng sasakyan.Mula roon, bumaba si Lincoln, may kumpiyansang postura na animo’y sanay na sanay sa ganitong eksena.Suot niya ang isang royal blue na suit na perpektong bumagay sa maputing kutis niya. Isang sulyap pa lang, hindi maikakaila ang kanyang pino at elegante niyang dating. Maraming maaaring magkamali at isiping isa lang siyang gwapong binata, ngunit ang init sa kanyang tingin ay nagbigay ng kakaibang lambing na kabaligtaran ng malamig niyang reputasyon.“Good morning,” bati niya, may bahagyang paghanga sa kanyang mga mata habang papalapit siya at binuksan ang pinto ng passenger seat para kay Casey.Walang pag-aalinlangan, pumasok si Casey sa sasakyan at walang emosyon na sumagot, “Morning.”Iniabot ni Lincoln ang maayos na naka-pack na almusal. “Hindi ka pa kumakain, hindi ba?”Tum

Sayang at nasa loob sila ng korte. Kung hindi, siguradong may magtatangkang i-record ang buong paglilitis mula umpisa hanggang dulo at ipakalat ang kapana-panabik na eksenang ito sa lahat. Ang mga tao sa loob ng courtroom ay nag-aalab sa pananabik, sabik na masaksihan ang sunod-sunod na sagupaan ng dalawang panig.Habang tinatapos ng espesyalistang tagapagsalita ang buod ng kaso, lalo pang bumigat ang tensyon sa paligid.Kalma ngunit matalas ang tinig ng hukom nang bumaling ito sa panig ng depensa.“Ano sa tingin ninyo ang hindi tama sa mga paratang ng nagsasakdal?”Handa si Diego sa sandaling ito. Agad siyang yumuko nang bahagya, lumapit sa mikropono at nagsalita nang buong kumpiyansa.“We oppose the plaintiff’s assertions.”Samantala, hindi man lang nagbigay ng pansin si Dylan sa sinasabi ni Diego. Ang buong atensyon niya ay nakatutok kay Casey, na tahimik at mahinahong nakaupo sa kabilang panig.Napansin ito ni Lincoln at bahagyang tinaas ang kilay, halatang natutuwa sa kung paano

Ramdam ang bigat ng tensyon sa loob ng courtroom.Lahat ng nasa loob ay tila natigilan, naghihintay sa magiging sagot ni Diego.Ang kanyang reputasyon bilang isang de-kalibreng abogado ay nakataya. Ang posibilidad na matalo siya ng isang gaya ni Casey—na noon ay hindi kilala sa mundo ng batas—ay tiyak na magiging isang malaking dagok sa kanyang pangalan.Habang lalong tumindi ang paghihintay, sa wakas ay nagsalita si Diego, ibinabato ang kanyang pangatlong argumento.“Third, what Atty. Andrada proposed does not align with today’s appeal clause, according to…”Napangiti si Casey, hindi dahil sa pangungutya kundi dahil napansin niyang medyo mahina ang pundasyon ng argumento ni Diego.Bahagya itong may saysay, pero halatang pinilit lang tumayo sa ilalim ng masusing pagsusuri.Sa kabila ng lahat, nagpatuloy siya sa kanyang kumpiyansa, maliwanag tulad ng isang ilaw sa madilim na silid.Sa di kalayuan, hindi tinanggal ni Dylan ang tingin kay Casey.Matigas, matalim, hindi matinag.Ngunit hi