Semua Bab Hiding The Billionaire's Son: Bab 21 - Bab 30

Limang taon na din ang nakalipas at sa limang taon na iyon ay pinili kong maglaho na parang bula para lamang manatiling tahimik ang buhay naming mag-ina. Nagpunta ako dito sa probinsya nang batangas kung saan ang pangarap namin ni mama na mapuntahan noong nabubuhay pa lamang ito. Mas pinili kong putulin muna ang komunikasyon ko sa Manila lalo na kila kuya para naman hindi na ako masaktan pa. "Mama" napangiti ako nang marinig ko ang maliit na boses nang anak kong lalaki kaya kinawayan ko ito mula sa pwesto ko"Ahon ka na diyan anak at baka magkasakit ka pa" malambing na wika ko rito kaya agad itong lumabi dahil sa sinabi ko"Pero mama gusto pa ni Ken na magswim sa dagat" pagprotesta nito sa akin kaya agad na akong lumapit rito para paliwanagan ang makulit na bata"Anak hindi pwede na magtagal ka pa na magswim at baka magkasakit ka na naman, alam mo naman na nasasaktan si mama kapag nakikita kitang may sakit hindi ba?" mahinahon kong pagkausap rito at ipinaiintindi na hindi pwedeng ang

DLC Enterprise limang taon na din simula noong huling tapak ko dito at nakakamiss din pala ang magtrabaho sa napakalaking kompanyang ito. Malaki na ang ipinagbago nito at mas lumaki pa ito at marami na ding mga taong nabibigyan ng pagkakataon na makapasok at makapagtrabaho dito. Agad akong nagtungo sa front desk upang sabihin dito ang pakay ko ngayong umaga sa buliding na ito. "Magandang umaga miss" magalang na bati ko sa isang dalaga na nasa may front desk ng building na ito kaya naagaw ko ang atensyon nito mula sa ginagawa nito "Yes ma'am ano pong kailangan nila?" magalang na tanong nito sa akin habang may malawak na ngiti sa mga labi nito "Ako nga pala yung nandito for final interview sa accounting department" magalang na tugon ko rito kaya agad nitong tiningnan ang computer para tingnan kung may schedule ba ako for today "Maria Katherine Velasquez?" tanong nito sa akin matapos sigurong hanapin ang pangalan ko na nakasaad sa expeccted visitor nila ngayon "Yes miss ako nga iyon"

Sakto na 4:30 ay nagigising na ako para asikasuhin ang sarili ko habang tulog pa ang junakis ko. Mabilis ang naging kilos ko dahil kailangan ko pang magluto ng pagkain naming mag-ina at medyo malamig na din ang simoy ng hangin dahil malapit na din ang pasko. Balak ko na umuwi kami ni Ken sa Batangas para doon na kami magdiwang ng pasko at bagong taon. "Good morning mommy" napatingin ako sa anak ko na nagkukusot pa ng mata kaya napakunot ang noo ko dito "Ang aga mo namang nagising baby" mahina kong wika rito kaya agad itong napanguso sa akin "Ayaw ko po na tulog ako kapag umalis kayo papasok sa work" malungkot na wika nito sa akin kaya agad ko itong niyakap ng mahigpit "Sorry baby kasi kailanagan mo pang gumising ng maaga para lamang makasabay si mommy na kumain" paghingi ko dito ng tawad kaya napailing ito sa akin "Ayos lang po iyon mommy ang mahalaga po ay kasama ko kayo" nakangiting wika nito sa akin at agad akong pinaulanan ng halik "Mommy ilan weeks ka na po hindi ko kasam

Nagising ako sa tingin ko na madilim na sa labas kaya agad akong napabangon kaya napatingin sa akin sila Miles. Nilapitan ako ng mga ito at agad na tinanong kung kamusta na ang pakiramdam ko kaya nginitian ko lamang ang mga ito bago ako umiling sa mga ito. Agad na hinanap ko si kuya at sir Mark dahil kailangan ko silang makausap dahil ang buhay ng anak ko ang nakasalalay dito."Nasaan si kuya Maxion?" mahinang tanong ko kay Alex "Nasa labas at kausap nila ang mga Dela Cuesta tungkol sa nalalapit na kasal ni sir at Alexa" nag-aalanagang tugon sa akin ni Alex"Hindi ko na alam ang gagawin ko" nahihirapan kong sabi sa kanila kaya napatingin sila sa akin"Huwag kang sumuko Kath, kayanin mo para sa anak mo" mahinang pagkumibinse sa akin ni Miles at alam ko na pimalalakas nito ang loob ko"Nahihirapan na ako sa totoo lang at kapag may nangyaring masama sa anak ko lintek lang ang walang ganti" pag-amin ko sa kanila habang inaalala ang mga pinagdaanan ko "Ano ba talagang nangyari at bigla

Nandito kami ngayon ng kaibigan ko na si Maxion Charlemagne sa labas ng operating room dahil agad na dinala dito si Ms. Velasquez matapos itong masaksak kanina sa likod nito. Ayoko sanang sumama kay Maxion dahil ayaw kong maiwan mag-isa ang anak ko sa silid nito dahil wala sila mommy. Ito ako ngayon hinila ni Max kaya wala na akong nagawa kundi ang pabantayan ang bata sa isang nurse.Anim na taon na din pala ang nakalipas nang huli ko itong makita. Akala ko sariling desisyon ni Ms. Velasquez na ipalagalag ang isang walang kamuwang-muwang na bata pero nagkamali kami. Kumalat ang balita na ang batang ipinagbubuntis nito ay isang Dela Cuesta at nagkaroon na ako ng ideya na anak ko ito pero napawi ang naisip ko na iyon ng sabihin sa akin ni Alexa na siya ang nakasiping ko ng gabing iyon. Naisip ko na anak ng isang kamag-anak namin ang bata kaya nagtanim ako ng galit dito. Ngayon ko nalaman na anak ko pala ang batang napabalita noon at hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman sa n