บททั้งหมดของ THE SEX CONTRACT 2: ANNA AND JARED : บทที่ 51 - บทที่ 60

ANNA POV:Nagpatuloy si Jared, matapos akong titigan sandali. “Nagbibigay ng kapangyarihan na mas maging ganid higit sa lahat, kapag may iba palang puede sa yong mag may ari. Umabot na ako sa punto na naging galit yon at sinisi na kita sa lahat ng sakit na nararanasan ko. Sa tingin ko, ang magiging gamot ay nasa proseso ng tahimik na pagtanggap. Dahil napakahirap pakawalan kapag gusto namin ang isang babae.” Sandali siyang tumigil uli dahil kumikibot ang kanyang pagkalalaki, umigting ang buo niyang katawan, umaalon ang kalamanan niya gaya ko sa tahimik na pakikinig at sabay na pag ulos niya. Tinitigan niya ako sa mga mata. “At alam natin pareho na hindi ka basta babae, Anna. Mandirigma ka. Matapang pa sa lalaki. Marksman. Skilled killer. Marami pang Marco na darating sa buhay mo at mababaliw. Pero ayokong magselos sa mga gaya nila. Nagtitiwala ako sa yo. Sa loyalty na meron ka. Sa haba ng pinagsamahan natin. Di ba?”Nagbuntong-hininga ako. Pero may napakapangit na bahagi ang mga kat

ANNA POV:Nahihirapan na siyang huminga at naiisip pa talaga niya ngayon ang kamunduhan?Lintik lang!“Kaya mo?” Iba rin ang tigas ng ulo ng lalaking ito.Sumaklang ako sa balakang niya na hindi lumalapat sa kanyang katawan. Nagtungo ang mga kamay ko sa anit niya at pinagapang ko ang mga daliri ko sa buhok na nababasa na ng pawis.Kumilos siya at hinawakan ako sa mukha, kinabig ako sa batok, isang kamay, matindi ang kanyang panginginig. Parang huling lakas. At nalasahan ko ang puro niyang pagnanasa. Nangangatal ang labi niya, dumiin sa akin, hinihintay na ibuka ko ang labi ko, nasasabik.Marco. Tumututol ang isip ko. Maling mali ito.“Hindi halik ng bata ang gusto ko.” Satsat niya sa harap ko.Handa siyang mamatay para dito?Ako na humalik. Dahil hinahabol ko na ang oras. Hinawakan ko siya sa batok isang kamay dahil parang kailangan na niya ng masasandalan. Isa sa matipuno niyang balikat. Hinagkan ko ang upper lip niya at ang lower lip, may konting dahas. At nang ibuka ko ang bibig

ANNA POV: (Flashback)“Sa batang babae ako, kay Amasona! 100 pesos!”Nilapitan ko ang mamang yon. “Manong puede bang balatuhan mo ako ng 20 kapag nanalo ka?”Tumawa ito. Mataba, mid-40s, mukhang may kaya at hindi sunog sa araw ang balat. “Oo ba! Kaso, sa laki ng kalaban mo, baka umuwi ka na namang lumpo.” Napapa-iling ito at nakita ko ang awa para sa akin habang nakatitig sa akin mukha. “Asan ang tatay mo?”Umiling ako at tumalikod na.Nitong mga nakaraang linggo, ayaw nang sumama ni Diego dahil madalas malaki kaysa sa akin ang nakakalaban ko at natatalo ako.Nangyari nga, pagkatapos ng laban ko ngayon, duguan ako sa mano-mano kahit may gloves. Madaya rin ang nakalaban ko kapag tinatamaan at napipikon. Gumagamit ng atake na below the belt. Naninipa, nandudura at nangmumura.At dapat bawal yon pero lalong nagkakagulo ang mga tao at maraming natutuwa kapag tinatamaan ako. Yong galit nila na para kay Diego—ako ang sumasalo.Siraulo daw ang tatay ko.“Ito, bente, sa yo na lang.” Isang

ANNA POV: (Flashback)“SERYOSO talaga siya sa yo,” si Ida, nakatingin kay Jared habang nagkakandakuba iyon sa paghahakot ng kawayan. Gumagawa ang magaling na lalaking yon ng trellis sa likod bahay kung saan ako madalas tumambay. Kapag sobrang ingay kasi ng mga bata sa gabi, nahihirapan akong mag aral.Madalas nasa itaas ako ng puno ng bakawan pero kapag malamok hindi ako tatagal doon.Graduating na ako sa high school, at second year college na si Jared. Nagpapatintero pa rin kami dahil alam kong hindi ko naman siya puedeng sagutin. Malapit na akong isama Diego sa Manila.Hindi ko sinagot si Ida. Tumalon ako pababa ng papag at si Jared ang hinarap ko. May pasan siyang kawayan na nasa 30 piraso. May habang 3 metro bawat isa.Kung tutuusin, malapit nang ipagawa ang bahay namin. Nakaipon na ako. Pero inuna kong bayaran ang lupa na biglang lomobo ang presyo nang ipakita naming intresado kami sa lupa.Ang dating 75k, naging 300 thousand pesos.May ilan ngang hindi nakatiis, pinariringg

ANNA POV:Uminit ang hangin at naging mabigat. Ikinukulong kaming dalawa sa bula na tanging kami lang ang laman. Lalong sumisikip sa bawat segundong lumilipas at mas lalo pa kaming naging mapaghanap, nananabik sa mas higit pa sa nakukuha namin sa isa’t-isa. Naging ganap ang bilog na hindi nakikita at dinala kami sa mundong kami lang ang mas mahalaga.Nanghinamasok ang dila niya, paunti-unti at ginaya ko rin yon. Kung paanong humahagod sa loob ng labi ko paikot hanggang sa mahuli niya ang dila ko.Sinipsip niya ako nang dahan-dahan, maingat, may takot at nagpaubaya lang ako, dumidiin sa balikat niya ang mga daliri ko. Ginaya ko rin yon nang pakawalan niya ang dila ko na nanginig siya buong katawan. Umigting siya at mas naging mapag angkin ang kamay sa batok ko at ang nasa balakang.Inipit niya ako sa poste at nakadiin na ang katawan niya sa kabuuan ko, walang takas.Walang katulad ang pakiramdam. Parang nasa pintuan ako ng malawak na paraiso na mas maraming bagay na hindi kapani-p