All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 1 - Chapter 10

Lumabas ako ng sasakyan at dahan-dahang naglakad papunta sa mansion. Nanginginig ang mga kamay ko at pawis na pawis ako.Hindi ko pa rin lubos maisip na tapos na. Na finally, hiwalay na kami. Ang patunay nito ay nasa handbag ko. Nandito ako para dalhin ang final papers sa kanya at kunin si Noah.Pagpasok sa bahay, sinundan ko ang tunog ng mga boses pero huminto ako nang marinig ko ang usapan sa kusina.Ngayon, malinaw kong naririnig ang mga boses at ang mga salitang iyon ay parang yelo sa kaluluwa ko.“Bakit hindi ka makakasama sa akin at kay mommy?” tanong ni Noah sa kanyang ama.Ang mga nanginginig kong kamay ay pumunta sa dibdib ko. Nasasaktan ako sa lungkot ng boses niya. Gagawin ko ang lahat para sa kanya, pero ang diborsiyo ay hindi maiiwasan.Isang pagkakamali ang aming kasal. Lahat tungkol sa amin ay pagkakamali. Matagal ko nang nakita ang katotohanan.“Alam mo kung bakit, Noah. Hindi na kami magkasama ng mommy mo,” sagot niya na malumanay.Nakakabaliw. Sa buong panahon ng kas

Umupo ako sa malamig na upuan ng ospital, humihinga ng malalim. Si Mother ay patuloy na umiiyak at hindi matigil. Para akong sinasaksak sa puso sa kanyang kalagayan. Alam ko na mahirap mawala ang lalaking mahal mo sa ganitong hindi inaasahang paraan.Sobrang nakakagulat pa rin. Inaasahan kong makakabawi siya, pero ngayon patay na siya at hindi ko alam kung paano dapat makaramdam.Hindi kami nagkakasundo, at kahit na galit siya sa akin, mahal ko siya. Siya ang ama ko, kaya paano ko siya hindi mamahalin?“You okay?” tanong ni Rowan nang umupo siya sa tabi ko.Dumating siya mga isang oras na ang nakararaan at ito ang unang pagkakataon na nakausap niya ako mula nang dumating siya. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang pag-aalala na ipinapakita niya. Hindi niya kailanman pinahalagahan ang nararamdaman ko noon.“Yeah,” sagot ko.Hindi ako umiyak mula nang malaman ang balita. Baka ito ay belated shock o baka nauubos na ang mga luha ko para sa kanya. Sa ngayon, ginagawa ko ang lahat para man

May nararamdaman akong kakaiba sa loob ko nang makita kong nakahandusay si Ava, ang ex-wife ko at ina ng anak ko, na may sugat sa malamig na lupa ng sementeryo. Isang damdaming hindi ko akalaing mararamdaman para sa kanya.Nang makita kong may mga lalaking may baril na nakatutok sa amin, hindi na ako nag-isip. Alam kong ligtas si Noah sa mga magulang ko, kaya't instinct na lang ang kumilos at nilapitan ko si Emma. Handang-handa akong mamatay para sa kanya.Naka-relief ako nang tumakbo ang mga shooter nang makita ang pulis, pero ang saya ko’y panandalian lang. Nang marinig kong sumigaw ang isa sa mga opisyal para sa ambulansya, bumaling ako, nag-aalala kung sino ang nasaktan. Pero hindi ko inasahan na si Ava ang nakahandusay, at ang makita siyang nasaktan ay halos nagpatumba sa akin.Mabilis ang mga pangyayari pagkatapos nun. Dumating ang ambulansya at hindi pinayagan ng opisyal si Ava na umalis hangga't hindi siya natiyak na ligtas sa mga kamay ng doktor. Nainis ako sa pagtanggi niyan

Nakikita ko ang sandali na pinatay niya ang emosyon niya. Yung warm na tingin niya ilang segundo lang ang nakakaraan, naging malamig. At ang lamig na iyon, ramdam ko din.“What are you doing here?” tanong ni Ava, monotono ang boses habang tinutulak ko ang sarili ko papasok sa bahay niya.Parang kausap niya lang ay isang estranghero. Parang wala akong halaga, parang alikabok lang ako. Tinitigan ko siya, hindi makahanap ng tamang salita. Halos isang dekada kaming magkasama, pero ngayon, hindi ko alam kung ano ang sasabihin.Tumingin ako sa kamay niyang naka-sling pa rin. Pumunta ako para tingnan siya at kunin si Noah. Weekend ngayon, oras ko para kasama si Noah.Naalala ko yung lalaking nakita kong umalis kanina. Kumunot ang noo ko. Siguro siya ang dahilan ng ngiti ni Ava kanina.Ang realization na yun ay nagpapakuyom ng panga ko.“What was he doing here?” tanong ko, imbis na sagutin siya, pilit tinatago ang galit na nararamdaman ko.Gets ko na pulis siya at siya ang nagligtas kay Ava,

Ava“So, Rowan?” tanong ni Ethan habang pabalik na kami sa bahay.Pagkatapos ng nangyari sa banyo, ayoko nang manatili malapit kay Rowan kaya hiningi ko kay Ethan na ihatid na ako pauwi makalipas ang trenta minutos.“He’s my ex-husband,” sagot ko nang walang emosyon at natahimik kaming dalawa.Hindi pa rin ako makapaniwala sa kapal ng mukha ni Rowan na cornerin ako sa banyo. Kung hindi pa ‘yun sapat, muntik pa niya akong halikan! Hindi siya kailanman naging madalas mag-initiate ng halik, kaya sobrang nagulat ako.Halos bumigay na ako. Ito ang matagal ko nang gustong mangyari, pero naalala ko bigla na kasama na niya si Emma. Malamang hinalikan na niya ito at baka nga may ginawa nang iba. ‘Yun ang nagbigay sa akin ng lakas para itulak siya palayo. Hindi ko na kayang hayaan na gamitin niya ako nang ganun. Hindi na. Si Emma ang kasama niya, at ako, wala—kundi ang pagiging ina ni Noah.Hindi naging seloso o possessive si Rowan pagdating sa akin. Ginawa niya ‘yun dati kay Emma nung mga teen