All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 181 - Chapter 190

ตอนที่ 167 ตรงไหนก็ได้ ‘ไม่ติด’หมับ!!เรียวแขนบางก็ถูกฉุดดึงลงมาจนร่างบางเสียหลักเซทาบทับลงไปบนตัวของเขาเขาที่เหมือนกับรู้สถานการณ์ดี ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเพราะตัวเองได้ตั้งใจเอาไว้แล้ว ถึงกับเตรียมตัวเอนลงนอนรอรับร่างนุ่มนิ่มที่ถาโถมเข้าใส่“ว๊ายยย...” ฉันที่ยังไม่ทันได้ตั้งหลัก ตัวก็ล้มลงไปทาบทับบนร่างเขาในทันทีวงแขนอันแข็งแรงทั้งสองข้างของเขาโอบกอดเรือนร่างอรชรที่อยู่บนหน้าอกหนาของเขาแน่น จนเนื้ออกอวบของฉันเบียดบี้เข้ากับแผงอกที่กำยำของเขา“หึหึ...เฮียบอกแล้วไงคะ...ตรงไหนก็ได้...เฮีย...ไม่...ติด...” เขาเอ่ยกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ อีกทั้งยังหัวเราะเยาะใส่ฉันในลำคอ ก่อนที่จะเน้นไปยังประโยคหลังจนฉันรู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วร่างกายและก่อนที่สติของฉันจะเตลิดเปิดเปิงไปมากกว่านี้...“ปล่อยนะเฮียปล่อยเอลิซเดี๋ยวนี้นะ...” ฉันดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่ถึงแม้จะออกแรงดิ้นขนาดไหนก็ดูเหมือนจะเสียงพลังงานไปเปล่า เนื่องจากวงแขนที่แข็งแกร่งของเขากลับไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิด“ไม่ปล่อย...ก็ใครกันล่ะที่มายั่วเฮียก่อน...หื้อ” ฉันถึงกับนิ่งจำนนต่อหลักฐาน เพราะทุกอย่างก็จริงดั่งที

ตอนที่ 169 (NC) ใต้น้ำ“เอลิซ...ระวังด้วยค่ะ มันอันตราย อย่าลงไปลึกมากนัก” เขาที่จับตามองเธออยู่ทุกขณะด้วยความระแวดระวังอยู่แล้ว เมื่อเห็นเธอเดินห่างออกไปทุกที ก็รีบเอ่ยปากเตือนด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะรีบเดินตามเธอไปยังจุดที่น้ำอยู่ระดับเนินอกของเธอพอดี“ทำไมลงมาลึกล่ะคะ” เขาถามเธอด้วยความเป็นห่วง อีกทั้งสีหน้าที่เป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด เพราะสิ่งที่เขารู้มานั่นก็คือเธอว่ายน้ำไม่แข็ง“ก็...ถ้าไม่ลึก...มันก็ทำแบบนี้ไม่ได้ไงคะ...คริคริ” หญิงสาวที่พูดจามีเลศนัย สายตาช่างที่ส่งมาช่างดูแพรวพราว จนคิ้วคมเข้มขมวดเข้าหน้ากันด้วยความสงสัยทันที...มือที่อยู่ใต้น้ำของหญิงสาว ค่อย ๆ ปลดชุดบิกินี่ด้านบนของตัวเองออก แล้วชูขึ้นเหนือหัว ก่อนจะโยนทิ้งไปด้านหลัง(◯o◯) สายตาคมเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อได้เห็นการกระทำของหญิงสาวทุกอย่าง พร้อมกับน้ำลายเหนียวที่กลืนลงคอด้วยความยากลำบากหมับ!!สองมือบางเอื้อมไปจับมือชายหนุ่มที่อยู่ใต้น้ำ จากนั้นก็เอามือคู่นั้นขึ้นมาวางไว้บนหน้าอกอวบของตัวเองที่อยู่ในน้ำเช่นเดียวกันคนตัวโตถึงกับเบิกตากว้างจากนั้นก็ยกยิ้มขึ้นมาด้วยความรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก ที่หญิงสาวนอกจากจะไม

ตอนที่ 170 (NC) หิวหรือหื่นเขาที่ถอดเสื้อของตัวเองออกมาสวมคลุมให้ฉันตั้งแต่เมื่อไรแล้วไม่รู้ นั่นก็เพราะว่าฉันที่รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ถูกเขาจับอาบน้ำถูสบู่สระผมให้เรียบร้อยแล้ว และแม้ว่าฉันจะถูกเขาดูแลเป็นอย่างดีแบบนี้ แต่ทว่า...เปลือกตาสวยก็ยังไม่ยอมขยับลืมขึ้นมาให้ตื่นเต็มตาเสียที ได้แต่ปรือจนแทบจะปิดสนิทอยู่แล้ว เพราะเหตุนั้นฉันจึงได้แต่ปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจบริการฉันให้เต็มที่สติที่แทบจะดับวูบลง คงเหลือไว้แค่ความรู้สึกบาง ๆ ว่าเขาได้ทำอะไรกับร่างกายของฉันบ้าง ฉันที่รับรู้ว่าหลังจากที่ทั้งเขาและฉันอาบน้ำเสร็จ เขาก็ได้ห่อตัวฉันด้วยผ้าขนหนูก่อนจะพาฉันมายังที่นอน จากนั้นเขาก็จัดการจับฉันให้นั่งพิงเขา แล้วเอาไดร์มาเป่าผมให้ฉันจนแห้งหมาดและเมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็จับฉันให้เอนตัวลงนอนแล้วห่มผ้าให้ จนฉันรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นแสนสบาย หลังจากนั้นเขาก็ได้แทรกตัวลงมานอนยังด้านข้างก่อนจะจับตัวฉันให้ขยับขึ้นไปนอนหนุนแขนของเขา และเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว ความรู้สึกสบายก็นำพาให้เราสองคนเข้าสู่ห้วงนิทราโดยที่ร่างกายของเราทั้งสองเปลือยเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ด้วยกันทั้งคู

ตอนที่ 172 ท้องชัวร์!!หัวใจที่แทบจะหยุดเต้นหลังจากได้ยินประโยคที่ไม่คาดฝัน ~~‘แปลกจัง...นี่ถ้าลองเป็นแถวบ้านเรานะอาการแบบนี้อ่ะ...ท้องชัวร์...’(O//_//O) ดวงตากลมโตของฉันเบิกโพลงทันทีที่ได้ยินคำพูดจากคนสูงวัยมากประสบการณ์ อีกทั้งหัวใจดวงน้อย ๆ ยังกระตุกวูบขึ้นมาในทันที หัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะพร้อมกับเหงื่อเย็นที่ไหลซึมออกมาตามกรอบหน้าสวย และความรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ก่อตัวอยู่ข้างในหัวใจอย่างลับ ๆ‘ระ...หรือว่า...ฉะ...ฉันกำลังจะมีเซบาสเธียน้อย เอ๊ะ หรือเอลิซน้อยกันนะ’ฉันที่อดตื่นเต้นไปกับคำพูดของแม่บ้านสูงวัยไม่ได้ รอยยิ้มสวยผุดขึ้นบนใบหน้าหวานทันที พร้อมกับมือที่แอบลูบไปเบา ๆ บนหน้าท้องของตัวเอง ด้วยความรู้สึกของสัญชาตญาณความเป็นแม่ ก่อนที่ตัวเองจะเริ่มนึกคำนวณระยะรอบเดือนที่ควรจะมาได้แล้ว“แต่เอ๊ะ...รอบเดือนสุดท้ายของฉันมาเมื่อไรกันนะ” ฉันยืนครุ่นคิดพิงขอบอ่างล้างหน้า“ถ้านับตั้งแต่ที่มาเจอกับเขา ก็ก่อนหน้านั้นน่าจะสักประมาณอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ใช่หรือเปล่านะ” ฉันที่งึมงำกับตัวเอง โดยที่ตัวเองก็ไม่แน่ใจในสิ่งที่คิดเลย“แต่ว่าปกติแล้ว...ประจำเดือนของฉันมันเลื่อนไปมาตลอดเลยนี

ตอนที่ 174 ช่วยคุณป้าแปลกหน้า!!หลายสัปดาห์ผ่านไป ~~ฉันยังคงใช้ชีวิต อยู่ที่เพนท์เฮ้าส์นี่กับเขา ด้วยความรู้สึกราบรื่น ทุกอย่างที่ผ่านไปในแต่ละวันช่างดูสงบนิ่งเรียบง่าย แต่กลับเต็มไปด้วยความสุข เขาที่กลับบ้านเร็วแทบทุกวัน เพื่อมากินข้าวเป็นเพื่อนฉัน และเพื่อที่จะได้เข้านอนไปพร้อมกัน ส่วนถ้าวันไหนที่เขาไม่ได้พาฉันไปหรือเพราะว่าฉันไม่อยากไปที่ทำงานด้วยกันกับเขา เขาก็มักจะวิดีโอคอลหาฉันทุกครั้ง การกระทำของเขาที่นับวันยิ่งน่ารักกับฉันมากขึ้นทุกที จนความรู้สึกรักของฉันที่มีอยู่ข้างในหัวใจดวงน้อย ๆ นี้ มันเอ่อล้นจนอยากจะพร่ำบอกให้เขาได้รับรู้แล้วแต่เพราะว่าฉันที่ได้คิดเอาไว้แล้วว่า รอให้มีจังหวะดี ๆ เมื่อไร ฉันจะบอกคำคำนั้น คำที่ฉันรู้ดีว่าเขากำลังรอฟังจากปากฉันอยู่ และฉันจะบอกให้เขาได้ฟังด้วยอย่างแน่นอน...การดำเนินชีวิตของฉันในแต่ละวันนั้นช่างเต็มไปด้วยความสุข โดยเฉพาะความสุขที่มากยิ่งขึ้นเมื่อเขาเอ่ยปากยกเลิกคำสั่งที่ห้ามไม่ให้ฉันออกไปไหนมาไหนด้วยแล้ว มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกสบายกาย สบายใจ และสุขใจ โดยคำขอร้องเดียวของเขาหลังจากยกเลิกคำสั่งนั้น นั่นก็คือ เขาขอแค่เพียงเวลาที่ฉันออกจากเพนท์เ