All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 191 - Chapter 200

ตอนที่ 176 เกาะสุดท้าย...เท่านั้น!!ณ Penthouse เซบาสเธียติ๊ด ~~เสียงสัญญาณประตูที่คุ้นเคยดังขึ้นเพื่อบอกว่าบุคคลที่ฉันเฝ้ารอได้กลับมาแล้ว“เฮียยยยย ~~ ขาาาา เหนื่อยไหมคะ เอลิซคิดถึงเฮียจังเลยค่ะ” ฉันที่วิ่งถลาเข้าไปกอดเขาทันทีด้วยความคิดถึงเขาที่ถึงกับตกตะลึงในท่าทีของฉันในวันนี้ จนเขาเองอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย“เอ๋...วันนี้ทำตัวแปลก ๆ นะแอบไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าเนี้ย...หื้มมมม” เขาที่โอบกอดฉัน เอ่ยถามในขณะที่เอาคางเกยไว้ที่หัวทุยของฉัน“อ้าว...ทำไมเฮียพูดแบบนี้ล่ะคะ” ฉันเกิดอาการงอนเล็กน้อยจากคำพูดของเขา พร้อมกับออกอาการดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขาทันที“อ่ะ...โอ๋ๆๆ ...เฮียขอโทษนะ อย่างอนเลยนะคุณเมียคนสวย” เขาพูดคำหวานเอาใจฉันทันทีที่เห็นว่าฉันเริ่มน้อยใจ ก่อนที่ตัวเขาจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เหมือนกลัวว่าฉันจะหนีจากเขาไปไหน“แล้ววันนี้ไปไหนมาฮึ...เฮียวิดีโอคอลหาไม่เห็นรับสาย...เนี้ยเฮียเป็นห่วงเลยรีบกลับมาเลยรู้ไหม” เขาที่เชยคางมนของฉันขึ้นมา เพื่อบอกถึงเหตุผลที่เขากลับบ้านมาเร็วขึ้น“เอ่อ...” ฉันหลบสายตาเขาทันที เพราะไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนคิ้วเข้มที่อยู่บนใบหน

ตอนที่ 177 กับดักของปีศาจตัวแม่!!ผมที่จมอยู่กับความโมโห จนลืมเรื่องที่จะเค้นถามเธอไปเสียสนิทจนกระทั่งสติที่ถูกเรียกกลับมาจากเสียงหวาน ๆ ที่เอ่ยถามออกมาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ถึงสายที่ผมได้รับว่าเกิดอะไรขึ้นในจังหวะนั้น ผมที่นึกขึ้นได้ว่าต้องรีบไปแล้ว ก็ได้เอ่ยบอกเธอให้อยู่รอที่ห้องไปก่อน แต่ถ้าเกิดหิวขึ้นมาก็หาอะไรกินก่อนได้เลย นั่นก็เพราะว่าผมเองก็ไม่รู้ว่าเรื่องราวที่ต้องไปสะสางนั้น มันจะใช้เวลานานเท่าไรแล้วอีกอย่าง ผมก็อดเป็นห่วงแม่ของผมไม่ได้ ถึงแม้ท่านจะเฟี๊ยสแค่ไหนก็ตาม แต่ความจริงที่ว่าท่านก็เป็นแค่หญิงสูงวัยคนหนึ่ง เรี่ยวแรงและความว่องไวก็ไม่อาจจะสู้หนุ่มสาวได้ผมรีบขับรถสปอร์ตสุดหรู ควบออกไปด้วยความเร็วสูงทันที โดยที่ต้องยกความดีความชอบให้ไอ้กิตมันที่พอมันรู้เรื่องที่เกิดขึ้นก็รีบเคลียร์ถนนหนทาง ที่จะวิ่งไปสู่บ้าน...ไม่สิ...ต้องเรียกว่าคฤหาสน์สุดหรูที่ใหญ่ที่สุดในประเทศนี้ถึงจะถูก...ณ คฤหาสน์ ตระกูลธิพัฒน์เดชะไพศาลบรึ๊นนนน ~~เสียงรถที่เข้าจอดยังโรงจอดรถติดแอร์เย็นฉ่ำ ที่เต็มไปด้วยรถหรูหลายสิบคันและแต่ละคันก็เป็นรุ่นลิมิเต็ดที่ผลิตมาเพียงไม่กี่คันบนโลกทั้งนั้นผมเดินเข้าไปย

ตอนที่ 179 เรื่องสำคัญอีกเรื่องแม่ผมนั่งอยู่ข้างผมสักพักก็เดินออกไป เพื่อจะไปดูว่าแม่บ้านเตรียมอาหารเย็นใกล้เสร็จเรียบร้อยแล้วหรือยัง ผมที่มองตามแผ่นหลังผู้หญิงคนแรกที่ผมรักจนกระทั่งออกจากห้องไป ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่กิตลูกน้องคนสนิทของผมเดินเข้ามากิตโค้งให้แม่ผมเพื่อเป็นการทำความเคารพ ก่อนที่จะรีบสาวเท้าเข้ามารายงานถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ผมฟัง“สวัสดีครับนาย” กิตโค้งคำนับให้ผมผมที่นั่งไขว่ห้างกอดอกรอฟังคำบอกเล่าจากลูกน้องคนสนิทด้วยท่าทางสบาย ๆ“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ ท่านหญิงเธียร่า ท่านเด็ดขาดมากเลยครับ จัดการส่งมันไปนอนเฝ้าเกาะสุดท้ายเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ” กิตรายงานด้วยความตื่นเต้น พร้อมกับความรู้สึกชื่นชมแม่เจ้านายไปด้วย“อืม...เรื่องนั้นแม่บอกกูล่ะ” ผมเอ่ยบอกเสียงเรียบ“แต่ที่กูอยากรู้คือ...มันได้พูดอะไรบ้างไหม” ผมถามต่อเพราะมีบางอย่างที่ผมรู้สึกสงสัย กิตแสยะยิ้มร้ายเหมือนกับคล้ายจะบอกว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ ว่าอาจจะมีบางอย่างซ่อนเร้นเหมือนอย่างที่เจ้านายของเขาคิดจริง ๆ ก็ได้“หลังจากที่มันฟื้นขึ้นมา มันบอกว่า...มันได้รับเงินว่าจ้างจากผู้ชายคนหนึ่ง

ตอนที่ 181 เป้าหมายใหม่!!เสียงคำรามร้องของกิตที่ดังก้องกังวานอยู่ในใจของตัวเอง ด้วยความรู้สึกเสียดายที่เขากำลังจะได้บอกถึงเรื่องสำคัญให้กับผู้เป็นนายของเขาได้รับรู้ แต่ดันถูกผู้มีอำนาจมากกว่ามาสกัดดาวรุ่งเสียก่อนและในจังหวะที่กิตจะหันมาบอกผู้เป็นนายอีกครั้งเซบาสเธียที่ไม่ได้สนใจในเรื่องราวของผู้หญิงที่กิตพร่ำพรรณนาให้ฟังตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ก็ได้โอกาสรีบลุกขึ้นเดินหนีไปในทันที เพราะในหัวใจอันซื่อสัตย์ของเขาไม่ว่าเธอจะเป็นใคร เขานั้นก็ไม่อยากรู้ไม่อยากรับมาใส่ใจ และไม่อยากให้มีเรื่องราวของผู้หญิงอื่นใดเข้ามาในโสตประสาทของเขา นอกจากเรื่องราวของเธอ...เอลิทิ้งบอมบ์...ผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดแค่เพียงคนเดียวเท่านั้นและอีกอย่างเขาก็ไม่อยากให้เธอมารู้ทีหลังว่าตัวเขามานั่งฟังลูกน้องชื่นชมหญิงคนอื่น นั่นก็เพราะว่าเขากลัวเธอเสียใจ กลัวเธอจะทิ้งเขาไป เพราะเขาคงอยู่ไม่ได้แน่ ๆ ถ้าไม่มีเธอ...ณ โต๊ะอาหาร คฤหาสน์ธิพัฒน์เดชะไพศาล“สวัสดีครับพ่อ” ผมโค้งหัวเล็กน้อยให้กับพ่อของผมที่นั่งอยู่หัวโต๊ะอาหาร“อืม...เป็นไงล่ะไอ้ตัวดี ไหนล่ะว่าที่ลูกสะใภ้ฉันที่แก่ซ่อนเอาไว้น่ะ...หื้อ” พ่อผมที่มักเปิดประเด็นเ

ตอนที่ 183 การเปลี่ยนแปลงของร่างกายณ Penthouse เซบาสเธียหมับ!!อื้อออ ~~ฉันที่งัวเงียตื่นขึ้นมา เมื่อรู้สึกตัวได้ว่ามีท่อนแขนพาดลงที่กลางลำตัวของฉัน“อ้าวเฮีย...กลับมาแล้วหรอค่ะ กินอะไรมาหรือยังค่ะ ให้เอลิซไปทำให้กินไหม” ฉันหันไปมองคนที่นอนกอดฉันแน่นอยู่ด้านข้าง พร้อมกับถามเขาไปด้วยความเป็นห่วงและเมื่อฉันขยับหันตัวไปทางเขา ลำแขนแกร่งก็กระชับเรือนร่างของฉันเอาไว้แน่น ก่อนที่ใบหน้าคม จะซุกเข้ากับหน้าอกอวบของฉัน อย่างคนที่ต้องการหาความอบอุ่นพร้อมกับใบหน้าที่ส่ายไปมาไม่ยอมพูดจา“ฮะ...เฮีย เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันตกใจในท่าทีของเขา ก่อนที่...“หึย ~~ เฮียไปกินเหล้ามาหรอค่ะเนี้ย” ฉันที่ได้กลิ่นละมุดอุย ๆ ขึ้นมาเตะจมูก จนรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยเขาที่ได้ยินดังนั้น ก็เงยหน้าขึ้นมาจนเผยให้เห็นใบหน้าแดงก่ำจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ จนฉันต้องเบือนหน้าหนีกลิ่นที่กำลังจะทำให้ฉันคลื่นไส้“เหม็นหรอค่ะ...เฮียขอโทษน๊าาา แค่นั่งจิบอยู่ข้างล่างห้องโถงนี่แหละ ไม่ได้ไปกินที่ไหนเลย” เขารีบเอ่ยคำขอโทษ พร้อมกับรีบอธิบายให้ฉันฟังทันทีฉันที่แม้จะเหม็นกลิ่นเหล้า แต่ก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าเขาต้องมีอะไรในใ