All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 201 - Chapter 210

ตอนที่ 186 แทนเมีย...เราสองคนนอนกอดก่ายดื่มด่ำความสุขระหว่างกันและกัน จนกระทั่งป้าเสริมเดินมาบอกว่าตั้งโต๊ะอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาที่เช้านี้ดูเหมือนว่าจะกินอะไรได้ไม่ค่อยมากเท่าไร เนื่องจากยังรู้สึกวิงเวียนหัวเหมือนจะคลื่นไส้อยู่ตลอดเวลาที่ได้กลิ่นอาหาร ต่างจากฉันที่เช้านี้ฉันเจริญอาหารสุด ๆ กินได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งสิ่งที่เมื่อวานเพิ่งจะรู้สึกเหม็นไป ทำให้ป้าเสริมที่ไม่รู้เรื่องอะไร ได้แต่มองฉันกับเขาสลับกันไปมาด้วยความรู้สึกงุนงง“วันนี้อาการของนายท่านและนายหญิงแปลกจังเลยนะเจ้าค่ะ อย่างกับว่าสลับกันเป็นอย่างนั้นแหละ” ป้าเสริมที่ทนไม่ไหวถึงกับต้องเอ่ยออกมา เพราะตัวเองรู้สึกแปลกใจกับสิ่งที่เจ้านายทั้งสองเป็นเหลือเกินคุณเซฟหันไปมองทางป้าเสริมทันที หลังจากป้าแกพูดจบ พร้อมกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความสงสัย?“แปลกอะไร สลับอะไร กันนะป้า” เขาเอ่ยถามด้วยความสงสัยป้าเสริมยิ้มบาง ๆ ด้วยความเอ็นดูเราทั้งสอง ก่อนจะตอบเขากลับมาว่า...“ก็เมื่อวานนายหญิงก็มีอาการแบบเดียวกับนายท่านเป๊ะเลยค่ะ เพียงแต่ว่าวันนี้นายท่านไม่ได้วิ่งไปอ้วกเหมือนกับนายหญิงเท่านั้น” ป้าเสริมพูดแกมฟ้องคุณเซฟ เป็นกลาย ๆ

พรวด!! กึด...!!“อ่ะ อื้ออออ ~~...จะ...จุก”ท่อนเอ็นแข็งลำใหญ่ ถูกสอดใส่เข้ามาในร่องสาว จนร่างบางถึงกับกระตุกวูบ...ยังดีที่ปากทางรักของฉันยังมีน้ำหล่อลื่นหลงเหลืออยู่ ไม่อย่างนั้นกลีบสาวของฉันคงจะช้ำและเจ็บแสบจากการถูกเสียดสีแน่ ๆคิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันด้วยความรู้สึกอึดอัด แต่ทว่า...เมื่อบั้นเอวสมส่วนของเขาเริ่มขยับ ก็ทำให้ความอึดอัดนั้นค่อย ๆ จากหายไปพั่บ...พั่บ...พั่บ...จังหวะที่ช้าแต่เน้นทุกการกระแทกเข้าร่อง ทำให้ความรู้สึกจุกในตอนแรก กลายเป็นความรู้สึกวูบวาบเข้ามาแทนที่ปั่กๆๆๆ พั่บๆๆๆ“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อื้ออออ ~~” เสียงกระเส่าตอบรับเข้าจังหวะกับเสียงระรัวจากท่อนเอ็น พร้อมกับใบหน้าเนียนที่เชิดขึ้นเพื่อร้องครวญครางและเมื่อแก่นกายรับรู้ได้ว่าร่องสาวพร้อมรับการกระแทกแบบไม่ยั้งแล้ว เอวหนาก็จัดการกระแทกกระทั้นเข้าร่องเสียวโดยเน้นทุกจังหวะให้ไปโดนที่จุดจีสปอร์ตตั่บๆๆๆๆ พั่บๆๆๆ“อ่าาาาาส์ ~~ / อืมมมมม ~~” สองเสียงประสานร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน ยามที่เรือนร่างกำลังหลอมรวมให้เป็นหนึ่งเดียวกันและเมื่อสองมือบางจิกเกร็งไปยังต้นแขนแกร่งอย่างคนต้องการระบายความเสียว ก็ยิ่งทำให้เขาออก

ตอนที่ 189 ยินดีทั้งน้ำตาครืน ~~ ครืน ~~เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น พร้อมกับหน้าจอที่บ่งบอกว่าใครโทรมาหน้าจอมือถือโชว์รายชื่อผู้ที่ติดต่อเข้ามา ~~~ (ปีศาจเซฟ) (ฮ่ะ...นี่ฉันยังไม่เปลี่ยนชื่อเขาอีกหรอเนี้ย ถ้าเขาเห็นคงงอนฉันแน่เลย...หึหึ)ติ๊ด ~~‘ค่ะเฮีย...’ ฉันเอ่ยทักทาย‘คิดถึงจังเลยค่ะ ทำอะไรอยู่ค่ะ’ เขาเอ่ยถาม‘พอดีเอลิซมาเดินเล่นอยู่ห้างใกล้ ๆ บ้านอ่ะค่ะ’ ฉันตอบกลับ‘อ๋อเหรอ...’ฉันที่ไม่ชอบน้ำเสียงแบบนี้ของเขาเลย เพราะมันเหมือนกับว่าเขารู้ทันฉันทุกอย่าง‘คะ...ค่ะ’ ฉันที่พยายามควบคุมเสียงตัวเองไม่ให้มีพิรุธตอนตอบเขา‘ถ้างั้นก็เดินเล่นให้สนุกนะคะ เฮียไม่กวนแล้ว’ เขาที่ตอบกลับมาด้วยเสียงที่นุ่มนวลเช่นเดิม แต่ทว่า...มันทำให้ฉันอดแปลกใจไม่ได้เนื่องจากปกติแล้วเขาจะไม่ค่อยยอมวางสายง่ายขนาดนี้‘ค่ะ’ ^-^ ฉันตอบกลับเขาไปสั้น ๆ โดยที่พยายามสลัดความคิดระแวงเกี่ยวกับพฤติกรรมเขาออกไป‘อ่อ...แล้วก็เฮียขอให้เอลิซรู้เอาไว้อย่างหนึ่งนะคะว่า...ไม่ว่ายังไง...เฮียก็รักและเชื่อใจเอลิซเสมอ...รู้ไหมค่ะ...สุดที่รักของเฮีย ~~’ น้ำเสียงที่ดูจะหนักแน่นและจริงจัง จนทำให้ฉันรู้สึกเสียวสันหลังแปลก ถึงขนาดที่แอบ

ตอนที่ 191 ความลับระหว่างเรา!!--- เอลิซ Talk ---“ยะ...ยินดีด้วยนะครับ...คุณเอลิซ คุณตั้งครรภ์ครับ”สิ้นเสียงของคุณมาร์ค ใบหน้าหวานของฉันก็เผยรอยยิ้มกว้างขึ้นมาทันที พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลออยู่ที่ดวงตากลมโตสวย ก่อนที่ตัวฉันจะเอื้อมมือไปจับเบา ๆ ที่หน้าท้องของตัวเองความรู้สึกหลากหลายประเดประดังเข้ามา จนฉันตั้งตัวรับแทบไม่ทัน แม้จะรู้ผลมาก่อนหน้านี้แล้วตอนที่ตรวจด้วยตัวเอง แต่มันก็ยังไม่มั่นใจเท่ากับการมาตรวจที่โรงพยาบาลโดยตรงหัวใจที่พองโต บวกกับความตื้นตันข้างในถูกเปลี่ยนมาเป็นหยดน้ำใสเอ่อคลออยู่ที่ดวงตาคู่สวย ความรู้สึกที่มีทั้งความตื่นเต้น ดีใจ ประหม่า และกังวลในเวลาเดียวกัน เพราะนับตั้งแต่วินาทีนี้ฉันจะได้รับบทบาทการเป็นแม่คนครั้งแรกอย่างเต็มตัว ซึ่งมันก็ไม่แปลกถ้าฉันจะมีความรู้สึกกังวลใจ แต่ทว่า...ในความกังวลใจนั้น ฉันกลับไม่คิดว่ามันจะทำให้ฉันรู้สึกดีได้มากขนาดนี้“ขอบคุณนะคะ...คุณมาร์ค” ฉันยิ้มหวานส่งไปให้คนตรงหน้า โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าใบหน้าที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุขของฉัน มันกำลังบาดหัวใจของใครบางคนอยู่คุณมาร์คเขาไม่ได้ตอบกลับมาเป็นคำพูด แต่เขาเลือกที่จะยิ้มให้ฉันเป็นคำตอบแท

ตอนที่ 193 เพื่อนใหม่ฉันที่ยังมึนงงกับสิ่งที่ได้ยิน ถึงกับถามย้ำคุณหมอออกไปอีกรอบ...“ห๊ะ... ว่ายังไงนะคะ” ฉันที่น่าจะช็อกเพราะเรื่องที่ท้องแฝดมากกว่า ถึงกับอุทานออกมาในทันทีหลังจากฟังสิ่งที่คุณหมอบอก‘ได้ยังไงฉันไม่มีพันธุกรรมแฝดนี่น่า’ ฉันแอบคิดในใจ“หมอบอกว่า คุณเอลิซ ได้ลูกแฝดค่ะ นี่ไงคะ เห็นไหมมีถุงอีกใบซ่อนอยู่ด้านหลัง ถ้าไม่มองดี ๆ ก็ไม่มีทางเห็นเลยค่ะ...สงสัยคนนี้น่าจะขี้อายแน่เลยแอบหลบหลังพี่หรือน้องล่ะค่ะเนี้ย” ^-^ คุณหมอสาวเอ่ยบอกด้วยความภาคภูมิใจในความเก่งและละเอียดรอบคอบของตัวเองจนทำให้พบเด็กน้อยอีกคนที่อยู่ในท้อง ก่อนจะพูดจาหยอกเย้าด้วยความเอ็นดูกับหน้าจอที่บ่งบอกว่าภายในท้องของคนไข้มีตัวอ่อนถึงสองคนฉันที่ทั้งอึ้ง ทั้งดีใจ ทั้งสับสนในเวลาเดียวกัน และหนึ่งในความรู้สึกหลากหลายที่ถาโถมเข้ามานั้นก็คือ...ความรู้สึกกังวลใจ...“ตะ...แต่ที่เอลิซรู้มา การท้องแฝดคือการที่ครรภ์มีปัญหา แล้วอย่างนี้ลูกเอลิซจะเป็นอะไรไหมคะ” ฉันเอ่ยถามด้วยความรู้สึกกังวลใจและเริ่มเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกในท้อง“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นกังวลไปค่ะ สมัยนี้วิวัฒนาการทางการแพทย์เราไปไกลแล้วค่ะ ถ้าฝากครรภ์ตั