All Chapters of Play Me, I’m Yours: Chapter 11 - Chapter 20

Kinabukasan, masakit ang aking ulo nang pumasok ako sa aming opisina, ang lakas ng hang over ko sa dami ng alak na nainom ko kagabi.Pagdating ko sa opisina, parang may kakaiba sa paligid. Naroon si Sir Edward at masayang nakangiti sa akin. "Ang weird , anong nakain nitong lalaking to at hindi ata sinimulan ng pagka badtrip ang umaga niya?!. hmmmm jusme ano bang ginawa ko? Baka naman kasi may kalokohan ako kagabi?” pilit kong hinahalungkat sa aking isip pero wala talaga akong maalala. Pakiramdam ko ay parang may katangahan akong ginawa kagabi pero hindi ko maalala kung ano iyon, "haist Claire , alam na kasing hindi ka naman nag-iinom anong kalokohan ang pumasok sa isip mo at nagpakalunod ka na naman sa alak kagabi" bulong ko sa aking sarili habang saplo ko ang aking ulo at hinihigop ko ang mainit na itim na kape. Halos hindi ako makapag focus sa aking trabaho. Nakaupo lang ako sa aking swivel chair at panay ang pagpapaikot ikot ko habang nakasandal ang aking likod. Mabuti na lang

EDWARD MURPHY POV Pagpasok ni Claire sa opisina ay tahimik pa rin ito tila nagdadalawang isip sa mga hakbang na kaniyang gagawin. Nakita ko ang pag-aalala sa kaniyang mukha. Makikita sa kaniyang mukha ang matinding stress, gusto ko siyang yakapin at halikan. Alam kong seryoso ako sa mga gagawin at hihilingin ko kay Claire pero ang kabilang utak ko ay in denial pa rin, ayokong mapahamak siya at lalong ayokong makita siya sa piling ng iba. "Claire, umupo ka. Kailangan nating pag-usapan ang ilang bagay," sabi ko sa kaniya , tinignan ko siya ng diretso sa mga mata ni Claire. Umupo si Claire ng may pag-alinlangan. "Tungkol saan Sir? may nagawa ba akong mali sa trabaho ko? am I fired?" tanong niya sa akin na may halong kaba sa kanyang mga mata. "of course not! hindi kita tatanggalin. Alam ko ang sitwasyon ng kapatid mo at alam kong nahihirapan ka na sa expenses niya. " panimula kong sabi " alam ko rin na kailangan mo ng pera para sa kaniyang maintenance , hindi ko kayang nakikita ka

Muli kong ibinaba ang cellphone ko at tinakpan ng unan ang aking ulo. Pero kahit na nakapikit ay gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi ko maalis sa isip ko ang pag-aalala at pagkainis kay Claire. "hay Edward tama ba naman kasing alukin mo ng ganuong kondisyon ang kababata mo?! hindi ka nag-iisip". Ilang sandali pa ay nagdesisyon na akong tawagan si Claire ulit. Dahan-dahan kong pinindot ang number niya at ng mag ring ito ay agad kong pinatay. Tinamaan na naman ako ng ego ko. Napabuntong hininga ako at muling bumalik sa kama. "kung ayaw niyang mag-message edi wag ano ka ba Edward madaming babae diyan." ngayon ay napapagtanto kong may kakaibang nararamdaman talaga ako para kay Claire. Maya-maya ay napagdesisyunan kong ipagpatuloy na lang ang aking pagtulog. Hindi ko namalayang sa sobrang inis ko ay nakatulog na pala talaga ako. Nagulat ako sa sunod sunod na ring ng aking telepono. Nang tsempong sasagutin ko na ito ay bigla naman itong namatay. Nang tignan ko ang aking inbox ay ma

“I’m sorry Claire, parang naging mabilis ata ako, hindi ko dapat pinagsamantalahan ang kalasingan mo.” Nag aalangan kong sabi sa kaniya halos hindi ako makatingin sa kaniyang mga mata sa hiya. "sh*t Edward hindi ikaw to, andiyan na sa harapan mo pakakawalan mo pa!" nanghihinayang kong sabi sa aking sarili “ It’s okay. “ walang pag-aalinlangan niyang sagot sa akin, nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi. “Gusto ko rin naman ang ginagawa natin, mula pa nuon Edward gusto na din naman kita mga bata pa lang tayo, gustong-gusto na kita siguro nga ito ang tinadhana para sa atin" napatingin na lang ako sa itaas. Nang muling nagtagpo ang aming mga mata, napangiti ako sa kanyang sinabi. Samantalang hindi ko maiwasang mapatingin sa kaniyang mga labing mapanukso. Agad ko itong sinunggaban ng walang pag-aalinlangan. Mas matagal at mas maalab ang bawat pagpapalitan namin ng halik . Para kaming magnet at nagyakap nang mahigpit, damang-dama ko ang tibok ng puso ni Clairel. Sa pagtatama ng am

Hindi ko alam kung matatandaan ni Claire ang mga sandaling ito sa aming dalawa pero wala akong pakielam ngayon ay malaya kong masasabi ang gusto ko “I Love You Claire, niyanig mo ang magulo kong mundo. At alam kong ikaw lang ang gusto kong makasama habambuhay, kahit anong mangyari ikaw lang ang pipiliin ko. Hinding hindi ko hahayaang may umargabyado sayo. Handa ko na ata talagang kalimutan si Lexie. Kakaiba ang nararamdaman kong ito para sayo.” Nakita kong napaluha si Claire, ibig bang sabihin nito maalala niya ulit ang ngyari sa amin bukas paggisisng niya? Gayunpaman ay walang salitang lumabas sa kaniyang mga bibig.Kaya't sinelyuhan ko na lang ng maalab na halik ang aming labi. Pinagmamasdan ko ng mabuti ng malapitan ang mukha niya habang nakadiin ang aking mga braso sa aming kama, at muli ko na naman siyang siniil ng isang mainit na halik. Napapangisi ako sa aking isipan dahil napakagaling pala ni Claire sa kama, kahit unang beses niya ay ito ang pinaka the best sex na na-experience