All Chapters of Play Me, I’m Yours: Chapter 221 - Chapter 230

DRAKE POV “Paano yung plano natin, boss? Kailan natin sisimulan?” tanong ni Benie sa akin.. “Ngayon din,” sagot ko nang walang pag-aalinlangan. “Simulan niyo ng pagalawin ang mga tauhan niyo. Hindi pwedeng magtagal pa to. Alamin niyo ang bawat kilos ni Boss Ermac . At sa lalong madaling panahon hanapin niyo ang kinaruruonan ni Stephanie, hindi yan makakapagtago sa malayo. Siguradong magpapaikot-ikot lang yan malapit sa kung nasaan man ako. Siguraduhin niyong makikita niyo ASAP ang kinaruruonan niya” istrikto kong utos sa aking mga tauhan. Napapahampas ang aking kamao sa lamesa sa sobrang galit. Pagkatapos kong itawag ang pinag-uutos ko kay Benie, may biglang tumawag sa akin, si Detective Santos. “Boss,” bungad niya na may mabigat ang boses. “May impormasyon ako tungkol kay Erwin.” “Spill it Detective,” sagot ko, malamig ang tono. “May insider akong nakausap. Mukhang nagpatawag ng meeting si Erwin sa private estate niya ngayong gabi. Doon niya balak pag usapan kasama ng m

Nadatnan ko si Tara na abala pa rin sa kusina. Nakatalikod na siya sa akin, inihahanda ang mga gulay sa chopping board. Lumapit ako nang dahan-dahan.“Drake?” Lumingon siya at ngumiti “Gutom ka na ba? Malapit na ‘to. Konting hintay na lang.”Huminga ako nang malalim. “Tara, may kailangan akong sabihin sa’yo.”Napakunot ang noo niya. “Ano iyon? May problema ba?”“May resulta na ang DNA test,” simula ko, "DNA test? para saan? para kanino?" nagtataka niyang tanong sa akin."tungkol sayo at kay Leo. Hindi ko kagad sinabi sayo ang tungkol dito dahil gusto kong masigurado ang mga bagay bagay. Ang hirap kasing timbangin kung dapat ko bang sabihin sayo ang lahat ng mga sinabi ni Erwin during interrogation." sabi ko pa sa kaniya"bakit ano ba ang sinabi nila? " Nag isip ako ng salitang hindi masasaktan si Tara pero kahit anong pag iisip ko iisa lang ang kalalabasan ng lahat ng ito. Masasaktan at masasaktan pa rin siya. “Ikaw ay inutusan niya para mag-matyag sa akin pero dahil sa pagkahulog m

Pero sa dulo, naibulalas ko pa rin ang katotohanan. Lumapit siya sa akin, sa sobrang lapit ay nararamdaman ko ang hininga niya sa mukha ko.Ang mapupungay na mga mata niya ay pinagmamasdan akong mabuti, naghihintay na magpatuloy ako. "Alam ko na hindi tama ang pinakita kong galit sayo, dahil kahit ako ay may inilihim din sayo" Iniyuko niya ang kanyang ulo, nakaharang sa aking paningin sa mga magagandang mata na iyon.Ayokong saktan siya, pero iyon ang katotohanan. Wala siyang ideya kung sino ako o kung ano ang aking mga responsibilidad. “Hindi ko din ginusto na maging ganito ako pero dahil sa mga pagbabago sa pamilya ay wala din akong nagawa. Sa kabila ng lahat ng katatagan ko, naakit ako sa iyo ng isang malaking puwersa na sinusubukan kong pigilan. Tulad ng nakikita mo, na may maliit na tagumpay” umamin ako nang may pag-aalinlangan. Napangiti si Tara at napakagat sa ibabang labi. “Gusto kong mas makilala ka Tara, nararamdaman kong masaya ako sa tuwing kasama kita. At Tang ina , gust

Muling nagtagpo ang aming mga mata, napatingin ako sa kaniyang labi at doon ko siniil muli ng halik ang ng aakit niyang mga labi. Matagal at maalab ang bawat pagpapalitan namin ng halik. Napapaungol si Tara sa ginagawa kong paghalik sa kaniyang leeg . Mabilis kong naipasok ang aking kamay sa ilalim ng kaniyang short. Napaiktad siya ng laruin ko ng aking daliri ang kaniyang clit. Nawala ang lamig ng paligid at napalitan ng matinding pag iinit ng aming katawan.“Aah oh Drake ang sarap” “Sige lang Tara…. Umungol ka pa….ganyan nga…” itinaas ko ang kaniyang mga hita sa sofa at ibinuka ko ito dahilan para bumuyangyang ang kaniyang naglalaway na pechay sa aking mukha. Agad kong ipinasok ang aking dila sa loob nito. Nang hindi ako nakapagtiis ay pumatok ako sa kaniyang ibabaw. Isang halik ang aking binigay sa kaniya kasabay ng pag ulos ng aking talong sa kaniyang loob. Hindi ko napiligan ang sarili ko. Ang banayad ay naging mapusok hanggang sa iniikot ko siya patalikod. Mahigpit kong kin

Mabilis naming dinala si Mommy sa ospital nang bigla siyang mawalan ng malay. Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang malamig niyang palad sa loob ng sasakyan. Hindi ko alam kung dahil sa takot o sa kaba, pero pakiramdam ko ay mabigat ang bawat segundo habang papalapit kami sa ospital. Pagdating sa emergency room, pinigilan na kami ng doktor sa pagpasok. Wala kaming nagawa kundi maghintay sa labas, nag-aalalang nakatitig sa pinto na parang kahit titigan namin ito ng matagal, bibigay ito at ipapakita sa amin kung ano ang nangyayari sa loob. Ilang minuto pa lang kaming naghihintay nang biglang dumating si Kerry—kasama niya si Enrique. Halatang nagmamadali sila, at nang makita nila ako, nagulat sila. “Tara?” gulat din ang reaksyon ni Drake Hindi makatingin nang diretso si Kerry sa akin. Dumiretso siya kay Daddy at agad siyang tinanong kung ano ang nangyari kay Mommy, tuluyang nilagpasan ako na parang hindi niya ako nakita. Nang lumingon ako, nakita ko ang pamangkin kong si A