All Chapters of เผลอรัก... ผู้ชายเจ้าเล่ห์: Chapter 61 - Chapter 70

ไออุ่นจากคนตัวโต..ทำให้เธอรู้สึกสงบ..เสียงกรนเบาๆ ..ของพี่เขาเชิญชวนให้เธอหลับ..แต่..เป็นเธอเองที่ไม่กล้าข่มตานอน..เพราะ'กลัว' ตื่นมาจะเจอแต่ความว่างเปล่า..ดวงตาคู่สวยเหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลที่โต๊ะข้างเตียง..มันบอกเวลา..ตีหนึ่ง..ทำไมคืนนี้พี่เขายังไม่ไปนะ..แล้วเธอควร 'ปลุก' เขาดีไหม?พอหันกลับมามองใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ผิวขาวจัดส่งผลให้ไรหนวดสีเขียวจางๆ ดูชัดขึ้น..ร่างกายเปลือยเปล่ายังตระกองกอดเธอไว้ไม่ปล่อย..ไม่รู้ว่าเธอไม่อยู่นานไปหรือยังไง..เขาถึงกินดุนัก..ตักตวงเท่าไรก็ไม่พอ..จนเธอร้าวไปหมดทั้งตัววาลุกาถอนหายใจแผ่วเบา..พร้อมเผลอหลับไป..เป็นการนอนหลับสนิทในรอบเดือน..จวบจนเกือบตี5 เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ..ก่อนรีบปลุกเขา"พี่เพลิงคะ ตี5แล้วค่ะ"น้ำเสียงคนพูดตระหนก..คนตัวใหญ่งัวเงียเล็กน้อย..กลิ่นสาวสวยข้างตัวผสมกลิ่นน้ำรัก..ยั่วยวนใจเป็นที่สุด..แก่นกายตื่นขึ้นทันใจ..เขาเริ่มเล้าโลมเธอ..มือไม้หนาหยาบเปะป่ายไปทั่ว"อื่อ..พี่เพลิง..แฮะ..ถ้าพี่ไม่ตื่น..อื่ออ..เดี๋ยวก็กลับห้องไม่ทันหรอก..แฮะ..อย่าจับตรง..นั้น...มันเสียว"เสียงเลขาสาวเริ่มครางกระเส่

"น้าเพลิง..ดูเจ้าโลมาตัวนั้นซิกระโดดโหยงเลย"เด็กน้อยในเสื้อยืดสีฟ้าตื่นเต้น"ตัวนั้นๆ มันว่ายมาแล้ว"เสียงน้าชายตื่นเต้นไม่แพ้กัน"น้าเพลิง..หนูนิดอยากเลี้ยงโลมาค่ะ""เอาซิ..เราทำสระให้น้องเขากว้างๆ ดีไหม..แล้วต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญมาประจำด้วย""เลี้ยง2ตัวได้ไหมคะ จะได้ไม่เหงา""ได้ซิค่ะ แต่หนูนิดเลี้ยงแล้วต้องดูแลดีๆ นะคะ"สองน้าหลานคุยกันจนเธอพูดไม่ออก..หลานน้อยก็ขอไปเรื่อย..ส่วนน้าชายก็สปอยหลานสุดฤทธิ์..และเธอก็รู้อัคนีพูดได้ทำได้..เลขาสาวกลัวว่าเด็กน้อยจะเสียนิสัย..จึงหาทางอธิบาย"หนูนิดคะ""คะ..น้าทราย""น้าว่า..โลมาเราไม่ควรเลี้ยงที่บ้านอะคะ..เพราะมันเป็นสัตว์ที่อยู่กันเป็นฝูง..ถ้าเราแยกเพื่อนมันออกจากกันมันคงแย่เลยจริงไหมคะ?""แล้วเราเลี้ยงเขาเป็นฝูงได้ไหมคะ""ไม่ดีหรอกค่ะ..ปล่อยให้มันอยู่ในที่ของมันดีกว่านะ..เวลาเราอยากดูค่อยมาดูดีกว่าเชื่อน้านะคะ" "ค่ะน้าทราย"เด็กหญิงรับอย่างว่าง่าย..ส่วนเด็กชายตัวโตที่บอกว่าไม่ชอบสัตว์ตบมือใหญ่เลยตอนที่โชว์จบ..ก่อนจะลากทั้งเด็กน้อย..กับเธอ..เข้าแ

"พี่ไม่ให้ลาออก"เจ้านายหนุ่มปฏิเสธเสียงหนักแน่น ส่ายหน้าไม่ยอมรับ"แต่ทรายจะออก..พี่ไม่มีสิทธิ์มาบังคับ""อย่างี่เง่าได้ไหม..หนูรู้ตัวไหมโคตรงอแงเลย""เหอะ..ทรายนี้นะงี่เง่า..พี่เพลิงกล้าโทษทราย?"เสียงกั้นสะอื้น..ดวงตาคู่สวยเริ่มกลับมาคลอด้วยน้ำตา..คนตัวโตกว่าเริ่มหัวเสีย..เขาไม่รู้จะจัดการสถานการณ์ตรงหน้ายังไงดี..ให้ไปรบกับนักธุรกิจคนอื่นยังง่ายกว่า"ทรายผิดเหรอ..แค่ทรายไม่อยากเป็นเมียน้อย..การที่คนเราเกิดมาจากโคลนตม..มันก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวต่ำไหมละ"น้ำเสียงคนพูดตัดพ้อ"พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..เอางี้ไหม..พรุ่งนี้พี่ไปถอนหมั้นให้จบๆ ไป..แค่ไม่หมั้นกับฟ้า..แต่กับคนอื่นได้ใช่ไหมละ"เขาพยายามต่อรองเสียงเครียด"พี่เพลิงไม่เข้าใจ..ถ้าพี่เลือกจะมีความสัมพันธ์ 'ถาวร' กับใครสักคน..มันหมายความว่าทั้งพี่ทั้งผู้หญิงคนนั้นต่างเป็น 'เจ้าของ' กันและกัน.. ไม่มีผู้หญิงดีๆ ที่คิดจะไปเป็น 'มือที่สาม' ของชีวิตคนอื่นหรอกนะพี่"เธอพยายามอธิบาย..แต่เขาไม่เข้าใจ..อัคนีตั้งคำถามกลับทัน

"ทราย..อาทิตย์นี้ว่างไหมลูก..ช่วยแวะมาหาป้าที่โรงพยาบาล yyy หน่อยได้ไหม"เสียงคุณนายแม่สั่นเครือมาตามสาย..เป็นเวลานานแล้วที่เธอไม่ได้ติดต่อกับคนที่บ้าน..โดยเฉพาะคนเป็นพ่อ..และ'แม่เลี้ยง'"ได้ซิคะ..ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?"น้ำเสียงลูกเลี้ยงแปลกใจ"ไว้มาแล้วป้าจะเล่าให้ฟังจ๊ะ"'หรือพี่เพลิงกับพี่ฟ้าจะแต่งงานกันนะ? แต่..ทำไมต้องเจอที่โรงพยาบาลด้วยละ'วาลุกาคิดแล้วชวนให้ปวดหัว...ช่างมันเถอะ..ถึงเวลาคงรู้เอง ณ โรงพยาบาล yyy หญิงสาวในชุดเดรสสีฟ้า..ใบหน้าหวานสวยถูกแต่งแต้มสีอ่อน..ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบสีชมพู ผมดำสนิทถูกมัดรวบไว้สูง..เธอพึ่งแยกกับคุณหมอนนท์ตรงหน้าตึก'พี่เข้าเวรก่อนนะครับ..ถ้าทรายอยู่ถึงเที่ยงก็โทรหาพี่ได้นะ..แต่ถ้าทรายกลับก่อน..ก็เจอกันที่ร้านนะครับ'น้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน..พี่นนท์ยังคงเป็นพี่นนท์..เขาจะไม่ถาม..จนกว่าเธอจะ 'เล่า'เธอกดลิฟชั้น8 โซนผู้ป่วยห้อง vip ดวงตาคู่สวยมีความไม่สบายใจปนอยู่..หรือคุณพ่อจะป่วยกันนะ..ถึงแม้เธอกับท่านจะไม่สนิทกันมาก...แต่ยังไงผู้ชายคนนั้นก

ก่อนที่อัคนีจะทันได้บุกเข้าไปในห้อง..เขาเห็นเธอหันไปยิ้มหวานให้ใครบางคนอยู่..ผู้ชายภายใต้แว่นยิ้มตอบ..ทั้งยังส่งแอปเปิลที่พึ่งปอกเสร็จยื่นให้เธอ..บุคลิกของผู้ชายคนนั้น..คือสเปคเธอเลย'สเปคเราชอบ.. ผู้ชายสุภาพ ผิวขาว..ใส่แว่น'ความหึงหวง..มันทำให้เขาโกรธจนตัวสั่น..ร่ำๆ จะเข้าไปอาละวาด..แต่จิตสำนึก..มันบอกเขาว่า..'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน' และเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วใบหน้าสวยหวานซีดเซียว..ใต้ตาคล้ำ..แก้มที่เคยมีน้ำมีนวลซูบตอบลงจนเห็นโครงหน้า..ทำไมเธอต้องมายอมเจ็บตัวอะไรแบบนี้ด้วย..หรือเพราะ 'คำพูด' เลวๆ ..ไร้หัวคิดของเขา.. ถึงทำให้เธอตัดสินใจแบบนี้ร่างสูงใหญ่ยอมถอยกลับไปด้วยความขมขื่น..อย่างน้อยวันนี้ก็มีคนที่คอยดูแลเธอแล้ว..เพียงแต่คนนั้นๆ มัน ..'ไม่ใช่เขา''คุณวางใจได้เลยค่ะ..ผู้หญิงที่คุณรักคนนั้น..เธอจะไม่เป็นอะไร'วันนั้น..ความหมายที่เธอพูด..คือแบบนี้เองซินะ..เขาไม่เคยคาดหวังให้หญิงสาวคนนั้นต้องมาเสียสละอะไรแบบนี้ใบหน้าหล่อเหลา