Lahat ng Kabanata ng OH NO! MY SON'S FATHER IS A RICH MAN I MUST MARRY: Kabanata 61 - Kabanata 70

Malalim na huminga si Rosa, pilit nilulunod ang galit at pagkasuklam na nararamdaman. Pinahid niya ang kanyang mga labi gamit ang likod ng kamay, puno ng pagkadismaya as if trying to erase the memory of his touch. The very thought of Trojack having been with Sheena—of him possibly kissing her in the same way—made her stomach churn. "Huwag mo akong hahalikan ulit!" mariing babala ni Rosa, ang boses niya'y puno ng poot. “If you try that one more time, I’ll sue you.” He didn’t respond immediately. Ngunit ang sagot ni Trojack ay isang matalim na titig, parang nasusunog na rosas. Ang mga mata niya ay tila hindi makawala sa pagkakaalala ng lambot ng mga labi ng babae. Ito’y muling nagpaalala sa kanya ng gabing iyon limang taon na ang nakalilipas—isang gabing puno ng halimuyak at pagnanasa na nagpalubog sa kanya. He didn’t understand why this woman, a stranger in many ways, evoked such a reaction in him. Why did she feel so familiar? Halos nagmamadaling umalis si Rosa, tila takot sa kung

"Andrea, you can't let her take your father's assets so easily," Sheena pressed, her voice dripping with urgency and manipulation. “Ngayon, gusto niya ng bahay na nagkakahalaga ng walong milyon. Sa susunod na taon, baka hilingin niya ang isang milyong pisong kotse o kunin ang kumpanya ng iyong ama. Kapag nangyari iyon, huli na ang lahat. Kailangang ipakita mo kay Rosa kung sino ang mas malakas!” Dagdag ni Sheena habang pilit na pinapalaki ang sitwasyon upang mas lalo nitong pag-initin ang damdamin ni Andrea. Sheena’s calculated words struck a nerve in her. The idea of losing her father’s wealth to someone she despised made her hands clench into fists. Habang pinapakinggan niya ang sinabi ni Sheena, lalong tumindi ang kanyang takot at galit. "Tama! Kailangan kong bigyan siya ng babala. Kung hindi, iisipin niyang napakadali naming tapakan." Satisfied, Sheena hid her triumph behind a sweet smile. "That’s the spirit, Andrea. You can’t let her get away with this." As their call ended, s

Rosa was stunned. Meeting the old lady of the Yddro family? Pagkatapos ng nangyari kay Gloria? The thought sent a wave of guilt crashing over her. Her first instinct was to refuse. "I won’t meet her," mahina ngunit may halong kaba ang kanyang boses. "I don’t want to have anything to do with anyone from your Yddro family." Trojack leaned back in his chair, studying her intently. His usually casual demeanor now carried a sharp edge. "I can let you set the conditions. You blame yourself for the incident on the balcony, don’t you?" sagot niya habang tamad na nakasandal sa upuan, pero ang kanyang tingin ay matalim na nakatuon kay Rosa. Her fingers clenched into fists at her sides. Her chest tightened as memories of that day flashed in her mind—the chaos, the blood, the shock in the old woman’s eyes. Pilit niyang iniiling ang mga alaala, ang kanyang boses matigas at puno ng emosyon. "It doesn’t matter what I feel. The point is, I don’t belong there. I can’t face her." "Rosa," ani ni T

Jon quickly called the police, and then he dialed Rosa’s number, but her phone was connected but she didn’t answer. Sobra na siyang nag-aalala sa bata lalo na mabibilis ang mga masasamang tao. He was so anxious, sweating profusely, and shouted at Andrea, "Hurry up and find someone! You still have the face to cry?! Ganiyan ba dapat ang gawin mo?!"Nagulat si Andrea sa sigaw ng ama. Hindi pa siya nakakita ng ganitong galit mula sa kanya, kaya talagang natakot siya. Gusto sana niyang bumalik sa lugar kung saan nila iniwan si Brent, para makita kung nandun pa siya, pero hindi niya sasabihin kay Jon kung saan yun. She pretended to look for the child in a different place. When she returned to the spot earlier, she found that Brent was already gone. It was like a weight was lifted from her heart na akala mo hindi buhay ng tao ang hinayaan lang niya na mawala.Rosa, your son is finally lost.You will never find this child again. This child is not your weapon to take the family fortune. Her

"Are you feeling better?" tanong ni Trojack sa mababang boses.She felt a little better, pero bigla niyang na-realize na yakap pa pala siya ni Trojack. Agad siyang umatras, pero hindi niya sinadyang matapakan ang kanto ng mesa."Ah..." Sigaw niya, at sa isang iglap, ang yakap na kaniya sanang iniiwasan ay muling nakuha ng lalaki at idinikit siya muli sa katawan nito.Ang mukha niya ay tumama sa matigas at malakas na dibdib ng lalaki, at kahit may sakit, hindi siya tumigil.Ngunit sa susunod na segundo, isang malaking kamay ang humawak sa pulso niya at hinila siya palabas ng pinto, patungo sa kotse. Binuksan ng lalaki ang pinto ng passenger seat, at tinulungan siyang umupo.Agad na kinuha ni Rosa ang phone ni Guia at tinawagan ang tatay niya."Rosa... hindi ko pa rin mahanap si Brent," ang boses ng tatay ni Rosa na puno ng pag-aalala."Tatay, huwag kang mag-alala, si Brent ay okay, nahanap ko na siya, kukunin ko siya ngayon," she reassured him."Ano? Nasaan si Brent? Nasaan siya?""May