Semua Bab Ang Husband kong Hoodlum: Bab 81 - Bab 90

Arianne“Victor!” bulalas ko ng makita siya. Napatingin ako kay Alex na tumayo mula sa kanyang pagkakaupo habang ang sama ng tingin ng asawa ko sa kanya.“Hi,” bati ni Alex. Nakangiti siya pero hindi naman mukhang nang-aasar. Parang casual lang ang dating pero hindi siya pinansin ni Victor na tumingin na sa akin.“Let’s go.” Ni hindi niya ako hinintay na makapagsalita at mabilis na siyang naglakad kaya napasunod na rin ako. Hindi na rin ako nakapagpaalam din kay Alex at lalong hindi naman ako sisigaw para lang sabihing ba-bye dahil lalong magwawala ang isang ito.Nang makalabas kami ng hotel ay may sasakyan kaming nilapitan. Nakita ko ng imwestra ni Victor ang kamay niya sa unahan kasunod ang paglabas ng driver at sinalubong kami.“Go home, I’ll drive.” Iyon lang at hinila na ulit ako ni Victor papunta sa passenger seat. Binuksan ang pintuan ng sasakyan at inalalayan pa rin akong makapasok doon bago siya lumigid.Hindi naman kotse ang dala niya kanina at napansin ko rin na iba ang dami

VictorMukhang pagod na pagod si Arianne. Hanggang ngayon ay tulog pa rin siya. Pagkagaling namin kahapon sa hotel ay nagtalo na nga kami at nauwi ang lahat sa pagniniig. Hindi pa oras ng hapunan kaya natigil lang kami ng makaramdam kami pareho ng gutom. At pagkatapos ay umulit ulit. Sabay kaming naligo at natapos na ang gabi naman sa ibabaw ng kama.Nag-alala ako ng biglang magtext ang bangko na nai-swipe nga ang debit card na binigay ko sa kanya sa hotel na pinag-stay-an ng aking ina. Ang akala ko ay kung ano na ang gagawin ni Mommy sa asawa ko, yun pala ay pinagbayad niya lang ng bill niya.Nakakainis, ako na lang sana ang kinontak niya. Nagkaroon pa tuloy ng pagkakataon na makita ng lalaking ‘yon ang babe ko. Ano kaya talaga ang pakay niya sa asawa ko?Shit! Nagseselos pa rin ako. Hindi ko ma-imagine na may ibang lalaking nakahalik na sa asawa ko. Am I selfish? I don’t care. Kahit naman siguro sinong lalaki ay mararamdaman ang naramdaman ko. Hinapit ko pa palapit ang asawa ko at ma

Arianne“Anong gusto mong kainin, babe?” tanong ni Victor ng magpasyang mag-break muna sila, alas kwatro na so I guess natural lang na magutom sila lalo at mukhang na-stress ang mga ito ng magsimulang magsalita ang asawa ko.“Kahit ano,” tugon ko. Ang hilig niyang magtanong alam naman niya na wala akong pili. Kahit ano ay okay lang sa akin dahil hindi naman ako lumaki na nakukuha ang gusto.“Okay lang ba na medyo matagalan tayo?” tanong niya ulit.“Okay lang, gawin mo lang kung ano ang dapat mong gawin.”“Hindi ka nababagot? I mean–”“Nababagot, ikaw kaya ang maupo lang dito tapos nakatingin lang sa paligid!” bulalas ko agad at nakita ko sa mukha niyang nagtatampo yata kaya naman bumawi ako. “Maisip ko lang ang dami mong pera ay nawawala ang boredom ko.”“Mukha ka talagang pera,” nakasimangot na sabi niya kaya natawa naman ako.“Sinabi ko na yan sayo sa simula pa lang, hmp!” kunyari ay nagtatampo din ako. Itinulis ko ang nguso ko dahil alam kong hindi niya ako matitiis kapag ganon.“Ya

ArianneIkinuha pa ako ni Victor ng stylist para sa sa gala ngayong gabi. Okay lang naman na wala dahil marunong naman ako, pero mas gusto niya na mag-relax lang daw ako at huwag ng mag-intindi pa kaya hinayaan ko na lang siya.Nang simulan akong ayusan ay nagsimula na ring asikasuhin ni Victor ang kanyang sarili. Maya’t maya siyang pumapasok sa kwarto ng matapos siya at sige ang tingin sa akin.“Can’t you just stay in the living room?” tanong ko. Maya’t maya din kasi ako napapatingin sa kanya kapag nararamdaman ko ang presensya niya.“Para tinitignan lang, ang damot mo!”“Madamot talaga ako kaya doon ka sa labas.”“Papangitin mo nga yang babae na yan at napakayabang,” sabi niya sa stylit na ikinatawa niya at ganon din naman ako.“Kapag pangit kinalabasan ko ay bahala ka ng umalis mag-isa,” sabi ko. Ayaw kong masyadong igalaw ang ulo ko dahil buhok ko na ang inaayos ng babae.“Pagandahin mo, pero huwag sobra,” bilin niya sa stylist bago tuluyang lumabas ng silid. Takot din palang hindi

Arianne“Please welcome the man behind the success of VM Group, Victor Monteclaro!!” sabay na sigaw ng mga emcee habang nakatingin sila sa side namin kasunod ang palakpakan ng mga guests.Nasa gilid kami ng stage habang naghihintay na tawagin si Victor.“Let’s go,” sabi niya na tinanggihan ko. Kumunot ang kanyang noo bago nagsalita ulit. “Let’s go.”“Ikaw na muna dahil moment mo ‘to,” tugon ko. Kahit na alam kong napaka-insignificant ko naman sa event na ito hindi ko pa rin hahayaan na mahati ang atensyon ng mga tao. Natural na magtaka sila sa kung sino ako kaya maigi pang siya na muna ang makita ng mga ito.“I don’t care,”sabi naman niya. “At kung hindi ka sasama ay bubuhatin kita paakyat. So, choose.”“Sige na, Arianne. Patay na patay sayo ‘yang kaibigan ko kaya pagbigyan mo na,” singit ni Erik na nakangisi pa nga sa asawa kong ang talim ng tingin ngayon sa kanya na sinuklian lang niya ng nakakalokong ngisi.Wala na akong nagawa dahil mas nakakahiya naman kung buhatin pa nga niya ako