All Chapters of UNREQUITED LOVE WITH THE COLD CEO: Chapter 11 - Chapter 20

Dumating na ang araw na matagal nang pinapangarap ni Antonette. Nais niyang patunayan ang kanyang sarili, at nagbukas ang isang pambihirang pagkakataon para gawin ito. Sa kabila ng mga alingasngas sa opisina at sa kabila ng mga pagdududa ng mga kasama niya, nagpursigi si Antonette na magkaroon ng bagong kliyente para sa Heaven Shipping Inc. Hindi siya nagpatinag kahit pa kilala siya sa kumpanya bilang “engot” o “walking disaster.” Alam niyang may kakayahan siya, at balak niyang patunayan ito.Isang gabi, habang nagre-research sa harap ng laptop, nakita niya ang pangalan ni Mrs. Erlinda Batungbakal, isang tanyag na negosyante at may-ari ng ilang malalaking resort sa mga isla sa Pilipinas. Alam ni Antonette na malaki ang magiging tulong ni Mrs. Batungbakal sa kanilang kumpanya kung siya ay makukumbinsi. Ngunit hindi madali ang pakikipag-appointment dito; kilala itong abala at mapili sa mga kausap. Gayunpaman, nagpa-schedule siya para sa isang meeting sa opisina ni Mrs. Batungbakal kahit

Kinabukasan, kahit na ang init ng lagnat ay tila sunog na bumabalot sa kanyang buong katawan, matapang na pumasok pa rin si Antonette sa trabaho. Para sa kanya, ang pagkakataong makapagtrabaho sa Heaven Shipping Inc. ay isang bagay na hindi niya pwedeng sayangin. Alam niyang marami siyang kailangang patunayan, at hindi siya papayag na masabihan ng kahit sino na siya ay mahina. Kaya't pinilit niyang ngumiti kahit na sa ilalim ng matamis na ngiti na iyon ay nagtatago ang pamumutla at panghihina.Sa opisina, abala siyang nag-aayos ng mga papeles para sa mahalagang meeting. Pilit niyang itinatago ang panghihina, at sa bawat dampi ng papel sa kanyang kamay ay pilit niyang pinatitibay ang sarili. Ngunit napansin ito ni Xavier, ang kanyang malamig at masungit na CEO, na nagmamasid mula sa kanyang opisina.Habang naglalakad si Xavier papalapit sa mesa ni Antonette, bakas sa kanyang mga mata ang pag-aalala na hindi niya maitatago.“Antonette, sigurado ka bang ayos ka lang?” tanong ni Xavier, a

Bawat sulok ng opisina ay tila pinalakas ng bagong enerhiya, at ang mga kasamahan ni Antonette ay puno ng pag-asa at inspirasyon. Sa kanyang isip, nagniningning ang mga pangarap na tila umaapaw, at isa lamang ang sigurado: hindi siya nag-iisa.Habang abala siyang nag-aayos ng mga dokumento sa kanyang mesa, nag-alala si Antonette tungkol sa kanyang natatanging koneksyon kay Xavier. Lagi na lang may hindi maipaliwanag na damdamin sa kanilang dalawa. Hindi niya maikakaila ang pag-ibig na unti-unting sumisibol sa kanyang puso, kahit na natatakot siya sa mga posibleng mangyari.“Antonette!” bumasag sa kanyang pag-iisip ang tinig ni Xavier. “Nakatulong ang mga ideya mo sa meeting. Gusto kong ipagpatuloy natin ang diskusyon na iyon.”“Salamat po, Sir! Natutuwa akong makatulong,” sagot niya, puno ng kilig at pananabik.“Kung puwede, mag-usap tayo sa opisina ko mamaya,” mungkahi ni Xavier na may ngiti sa kanyang mga labi. “May nais akong ipahayag sa iyo.”Sa sandaling iyon, para bang umusok an

Lumipas ang mga linggo, at sa bawat araw na kasama ni Antonette si Xavier, lalong lumalalim ang kanyang damdamin para sa kanya. Sa bawat hakbang at galaw ng binata, hindi mapigilang sumikdo ng puso ni Antonette. Ngunit sa kabila ng masayang pakiramdam, pilit niyang tinatago ang nararamdaman. Alam niya, sa kabila ng lahat, na para kay Xavier, isa lamang siyang tauhan—isang empleyado na kasama niya sa trabaho, at walang mas malalim pa roon.Ngunit may mga sandaling hindi niya mapigil ang sarili. Minsan, kapag abala si Xavier sa kanyang opisina, hindi maiwasan ni Antonette na pasulyap-sulyap sa binata mula sa kanyang mesa. Hinihintay niya ang bawat pagkakataong makikita ang malamig nitong mga mata na tila may bahid ng kung anong damdamin na hindi niya kayang mabasa. At sa tuwing masasalo ng binata ang kanyang sulyap, mabilis niyang ibabaling ang tingin, pero huli na—nahuli na siya ni Xavier. Hindi naman masyadong napapansin ng iba ang kanyang munting kilig… maliban kay Lisa.“Ay, Antonet

Habang naglalakad si Antonette palabas ng opisina, tumatagos sa kanyang balat ang malamig na ulan. Bawat patak nito ay tila nagpapalala sa kanyang kaba at bumabalot sa kanyang katawan sa malamig na dilim ng gabi. Ngunit hindi siya nagpatinag—may mahalaga siyang misyon, at iyon ay ang siguruhing makakarating ang mahahalagang dokumento sa kanyang boss na si Xavier, kahit pa bumabagyo at walang tigil ang pagbuhos ng ulan.Nang makarating siya sa harapan ng malaking gate ng mansyon ni Xavier, napamulagat siya sa nakitang mala-palasyong tahanan nito. Ang napakalawak na hardin, ang mga nagtatayugang puno, at ang eleganteng disenyo ng bahay na tila isang kastilyo sa gitna ng modernong siyudad ay labis na humanga kay Antonette. Ngunit kasabay ng kanyang paghanga ay ang malamig na hangin na tila nagpapaalala kung gaano rin kalamig at kadistansya ang kanyang boss—ang lalaking matagal na niyang pinipilit pakisamahan sa trabaho, sa kabila ng pagiging malupit at istrikto nito.Kinakabahan siyang p